Geplaatst Ik heb sinds vorig jaar een paard erbij genaamd Baranco. Het is een inmiddels 10 jarige kwpn'er die de punten voor het Z had. Hartstikke lief paard, je kunt zo bij hem in de staart hangen. Ik heb veel pech gehad met mijn vorige paard en toen ik terug kwam van vakantie heeft mijn vader Baranco gekocht als verassing. Toen ik er voor het eerst op zat had ik even het gevoel dat ik een beginner was, voorheen tot afgelopen winter eigenlijk altijd op hackney's gereden maar daarnaast ook gewoon op andere pony's. (beleren en doorrijden)
Ik was altijd een best stoere ruiter die eigenlijk overal op stapte en niet bang werd. Tot ik baranco kreeg, vorig jaar tot de winter was hij hartstikke lief en toen het weer omsloeg werd baranco vervelend. Op buitenrit schrok hij overal van maar in de bak was hij wel braaf, toen het weer zomer werd ben ik weer met hem op wedstrijd gegaan en hij gaf geen kick en op buitenrit was ook niks meer eng. Tot een 3 weken geleden, hij begon op buitenrit weer vervelend te doen. Het begon klein, als we aan het galopperen waren was hij even braaf en na 4 passen nam hij de leiding en vloog hij met meters voor uit tot we thuis waren. Oke prima dacht ik, het waait hard daar zal het wel aan liggen. Nu schrikt hij weer voor auto's, zodra hij paarden achter hem ziet of hoort springt hij de lucht in en vliegt er vandoor. Dus ik besloot niet meer wekelijks op buitenrit te gaan en in de bak te blijven.
Dat ging een week goed en vervolgens kreeg ik hem niet meer ontspannen aan het lopen, hoofd gaat hoog de lucht in en ging het parade paardje uithangen. Ik heb wekelijks prive les en zijn bij de les weer vanaf het begin begonnen en hij liep weer goed. Nu pakte ik hem deze week uit de wei, ik stapte op in de bak en weer niet ontspannen willen lopen. Zodra er een beetje druk op de teugels kwam begon hij te bokken, als ik aan wilde draven ging het kontje weer omhoog en vloog die er vandoor. Ik ben niet snel bang, maar voor hem wel. Andere paarden heb ik nogsteeds vrij weinig tot geen last van maar dit is echt niet goed. Ik heb de tandarts en osteo langs laten komen en er was niks te vinden. Tanden zijn gevijld maar was eigenlijk niet nodig, hij is gemasseerd maar zat niet vast of ergens pijn. Zadel is nagekeken maar ligt nogsteeds goed.
Nu weet ik van mezelf dat mijn houding op hem niet geweldig is, en dat ik mijn evenwicht niet echt op hem kan houden. Het is voor de rest naast het rijden echt een hartstikke lief paard en ben ik niet van plan om hem te verkopen. En dat krijgen jullie mij ook niet wijs
Nu was mijn vraag of hier iemand met dezelfde situatie heeft gezeten en hoe die daar mee om ging. Ik ben echt radeloos en weet niet waar dit gedrag weg komt, hij weet natuurlijk ook dat ik bang voor hem ben geworden en dat hij me er af kan krijgen. Ligt het aan het paard of aan mijn rijstijl? Ik ben anders totaal niet iemand die bij een paard in de mond hangt en heb een hekel aan een slofteugel. Maar het kan natuurlijk aan mij liggen. Respect dat je het hele verhaal hebt gelezen
Een foto van mij en het paard:
probeer dat eens een paar dagen na elkaar en kijk of je verbetering ziet. 
