Voor diegenen die het misschien al wisten heb ik een enorme angst voor galop (vooral de snelheid ervan). Dit is enkel als ik zelf rij want op vakantie zijn we een dag met een koets gaan rijden op het strand (baie de somme) met 2 grote friezen en de menner heeft me laten mennen en snelheid stoort me dan totaal niet maar bij rijden is dat iets anders... helaas. Verzorgen, longeren is daarnaast geen enkel probleem.
Meer uitleg over hoe ik aan deze angst kom etc: zie topic in onderschrift
Snelheid met name galop vond ik altijd best eng maar nu is het echt een angst geworden. Ik panikeer en verlies dan helemaal de controle over het paard maar ook over mezelf en dan val ik natuurlijk gemakkelijker. Nou dacht ik, prima dan rij je maar niet in galop. Maar dan zijn er 2 problemen... het kan altijd gebeuren dat ie schrikt of gewoon een kuurtje heeft en in galop komt, dan panikeer ik zeker. En eerlijk, na lang nadenken is dat te gevaarlijk. Plus als ik rij (gewoon draf bv) dan zit ik steeds te denken ''wat als?" waardoor ik stress, mijn stress doorgeef aan het paard en dus het allemaal moeilijk maak. Dus rijden stresst me uiteindelijk al is het hartstikke fijn. Mijn omgeving zegt steeds dat het paradoxaal is want het stresst me enorm maar toch wil ik terug gaan rijden. Daarnaast vertrouw ik een paard niet zo heel snel door mijn angst dat helpt ook niet he...
Hoe stress je niet als je rijd? Hoe hou jij je kalm? Hoe reageer je rustig als je paard op hol zou slaan?
Daarnaast dacht ik een leuke 'oudere' ruin te hebben gevonden waarmee ik dacht dat vertrouwen terug te winnen (een aantal mensen hebben me aangeraden een ouder lief paardje te nemen en vertrouwen op te bouwen) maar verkoop ging niet door. Dus nu doe ik niks met paarden waardoor ik het wel mis ondanks de angst. Nu is er in de buurt een manège opengegaan deze zomer (eerder sportieve stal maarja). Nu is mijn 2e vraag... zou ik beter daar opnieuw beginnerslessen gaan volgen om zeg maar vanaf nul te beginnen of zou ik eigenlijk beter naar een gespecialiseerde instructeur voor angstige en onzeker ruiters gaan (met die zijn/haar paard want ik heb geen paard)? Het moeilijk aan dat laatste is dat deze niet om de hoek te vinden zijn, bij het 1e ben ik bang dat mijn angst daarmee niet zou kunnen verdwijnen...wat lijkt jullie het beste?
Alvast bedankt, alle tips, ervaringen etc zijn welkom
toch hadik een droom en dat was galopperen door de bossen op eenzwart paard, zo gezegd, zo gedaan! ik kocht een zwart paard (fries). Ik stond te bibberen aan haar zijde, zo bang was ik! Galop heb ik de eerste maanden niet gedaan, en als ze poging deed (zoals jij zegt, uit paniek of bijv als ze er zin in had) dan remde ik meteen af, gelukkig had ik een heel lief paard die mijn angst voelde en daar super op reageerde. Maar jouw vraag is natuurlijk, hoe ben ik er over heen gekomen, tja het cliche antwoord, toch doen! met iemand er naast aan de longe de eerste keren! in een afgezette bak, en eenmaal in die galop genoot ik zo! ik straalde helemaal! na die eerste galop wilde ik niets liever dan nog een keer galopperen, enz enz! het werden positieve ervaringen snap je! Misschien kan jij je eerste galop ook aan een longe doen met een wat ouder mak paard? En zo positieve ervaringen opbouwen, hetzij binnen een gewone manege hetzij bij prive!?! ik wens je veel galop plezier toe!
