Vorig jaar april hebben wij een haflingermerrie voor mijn moeder aangeschaft middels bokt. Super lief beest met een eigen wil, zoals het de meeste haflingers betaamt. Alles goed en wel, merrie kwam bij ons, heeft een aantal maanden gewend, waarin we veel grondwerk hebben gedaan met haar. Ze is Parelli level 1, bekend met de Seven Games en een begin met level 2 is gemaakt. In de bak is het een ontzettend werkgewillig paard. Alles vindt ze leuk, vrijspringen (jij blijft staan en zij springt haar rondjes), longeren doet ze haar uiterste best, dressuurmatig denkt ze graag mee en VD draait ze haar hoef ook niet voor om. Ze wordt bitloos gereden. Buiten is ze bomproof. Niks is eng en ze is een drukke Haagse streek gewend bij haar vorige eigenaar. Fietsen en wandelen is geen punt. In de omgang en op de grond heeft ze, mede door de Parelli, gezond respect voor je en doet ze wat je van haar verlangt, evenals dat ze gepaste afstand houdt, je niet mee sleurt het gras in, netjes mee draait met hekken open en dicht doen.
Kortom, niks op aan te merken.
Maar dan. Buitenrijden is een drama
. Het ging 6 maanden goed en plotseling niet meer. Ze heeft vaste plekken waar ze stopt. Wanneer ze stopt, wil ze niet meer doorlopen. Dit kan op een landweg zijn, dit kan langs de drukke 80 weg zijn of midden in het bos. Ze vertikt het. Ik heb alles geprobeerd. Negeren en doorgaan, volhouden. Lief en geduldig zijn, geruststellen. Woedend worden en een beste tik verkopen. In alle gevallen houdt zij het net zo lang vol tot ik wel af moet stappen. Mijn record is 3 kwartier op dezelfde plek het volhouden. Dan gaat ze op den duur in zijn achteruit en stonden we op de 80 weg. Ook eenmaal met de achterkant de sloot in. Als ik afstap en een stuk met haar meeloop, dan loopt ze pas mee. Stap ik op, even later, minuut of 10, flikt ze het weer. En zo begint het verhaal overnieuw. Hoe vaker het voorkomt en hoe bozer je wordt, hoe heftiger haar reactie. Bokt en steigert net zo lang wanneer je echt boos wordt. Zit je niet meer stabiel, wacht ze netjes tot je weer goed zit, en wanneer je aandrijft krijg je wederom dezelfde reactie. Wanneer je dus niet boos wordt en het negeert of geduldig blijft, dan blijft ze gewoon staan of draait wat.
Ik win dit dus nooit. Ruim 600 kilo verplaats ik niet als dat niet wil. Resultaat is dat ik afstap. Maar zij wint dan. Het maakt geen donder uit of er andere paarden mee zijn. Doet ze het net zo goed. Als dat andere paard een stuk doorloopt, dan gaat ze er uit eindelijk achteraan. Helaas denken de meeste paarden dat er wat is als onze merrie stopt, en willen dan ook niet meer. Zo maakt ze buitenrijden met een ander bijna onmogelijk en ik geef die mensen geen ongelijk.
Het is op zo'n moment duidelijk dat ze niet bang is voor iets.
Ook heb ik nu 3 verschillende mensen het laten proberen die dezelfde reactie krijgen. Haar oude eigenaar komt wellicht een deze dagen het een keer proberen.
-Ze is nagekeken door een goede kliniek, incl foto's
-Ze heeft een passend en op maat gemaakt zadel door een goede zadelmaker
- De osteopaat, een vrij bekende, vind haar gezond en heeft haar behandeld
- Haar tanden zijn gedaan
- Ze ziet er goed uit, eet goed en mankeert niks
- Rijtechnisch hebben we verder geen problemen
- Op de fiets en met wandelen heb ik hier geen last van
- De eerste 6 maanden nooit geen last van gehad, het is zo sinds december
- Ik heb altijd volledige rondjes gereden/gefietst/gewandeld. Ik leer mijn dieren nl niet dat omkeren bekend wordt
Het zijn vaste plekken waar ze stopt, en ze breidt dit steeds verder uit. Ik heb geen enkel rondje meer wat ik met haar kan rijden, omdat ze op elk rondje een stopplek heeft.
En het stomme is, zodra je opstapt op het erf en ze weet dat ze naar buiten gaat, dan staat ze enthousiast te dribbelen voor het hek, oortjes erop en hup. Na een minuut of 15 begint de ellende.
Wie o wie weet de gouden oplossing om dit te stoppen?
Hoe kan het contrast zo groot zijn met respect op de grond en in de bak etc, en buitenrijdend?
Omdat ik echt radeloos ben en als je denkt dat je de oplossing hebt en het wilt komen proberen, voel je vrij om me te benaderen.
Bedankt voor het lezen.

).

. gaaf paardje, maar tja met die toeristen kun je het altijd proberen hé, zeker met zo'n soft baasje.