Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 09:11

Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 09:11

Hallo,

Ik heb een 7 jarige ruin. Ik heb hem nu zo een ruim anderhalf jaar. Het probleem zit in het volgende. Ik ben een hele bange ruiter. Toen ik mijn paard kocht heeft het echt een tijd geduurd voordat ik hem een beetje ging vertrouwen. Op een gegeven moment ging dit wel goed, ik deed van alles met hem. Ik startte dressuur, ging lekker het bos en maakte af en toe zelfs een sprongetje. Mijn paard was al die tijd ook echt super braaf.

Toen het winter werd kreeg hij een beetje grapjes, die ik heel eng vond ook al was het niet gevaarlijk o.i.d. Hij stak zijn hoofd in de lucht, nam tempo over en was mega sterk. Ik verstijfde dan helemaal en kwam niet meer aan rijden toe. Na een aantal maanden ging dit steeds beter. Ik heb veel begeleiding en hulp gehad.

Toen ben ik een weekje met vakantie gegaan. Een vriendin heeft in die week hem gereden. Zij is er helaas toen met opstijgen afgevallen. Hierdoor was mijn angst weer terug. Ik was heel nerveus met opstijgen en mijn paard is daar gevoelig voor. Ik los dit op door hem te laten vasthouden met opstijgen, dan ben ik zelf een stuk relaxter.
Helaas viel ik in de week dat ik terug was er zelf ook van af. Ik reed weer eens een keer met een zweepje en hij ontplofte met het overpakken van het zweepje. Dit had hij nog nooit eerder gedaan. Ik ben er direct weer opgegaan, maar de dag daarna was mijn angst heel groot. Knikkende knieën en mijn hartslag ging op hol. Ik ben in de 2 weken daarna extra gaan lessen en dit werkte wel. Hoewel ik elke dag nog met zenuwen opstapte, kon ik wel weer gewoon rijden en ging dat ook goed. Ik ben zelfs weer voor het eerst in maanden op wedstrijd gegaan en hij was heel braaf. Daarna ging het allemaal steeds beter en was mijn nervositeit in het begin steeds minder, maar het was er nog wel elke dag. Mijn paard is in het begin als ik erop zit een beetje schieterig voor het been en gespannen (waarschijnlijk door mij), maar daardoor zie ik elke dag wel tegen die eerste 5 minuten op.

Nu ging het weken heerlijk, maar ineens was dat weg. Hij heeft een nieuw trucje bij mij en dat is rechtsom wat achter de teugel kruipen en als ik dan probeer de buitenkant te begrenzen gaat hij staken. Hij komt niet omhoog, maar geeft wel het gevoel dat hij het kan doen. Ik moet hem hiermee aanpakken, want anders gaat het een keer mis, maar ik durf dit niet. Met anderen mensen op zijn rug die niet angstig zijn, doet hij dit niet. Ik heb een springruiter die hem 1 keer in de week springt en dan loopt hij als een zonnetje.

Het ligt dus echt aan mij.. Hij voelt dat ik onzeker ben en dan neemt hij het over.
Het lastige aan de hele situatie is ik wel stapelgek op hem ben. De momenten onder het zadel dat hij het goed doet, geniet ik zo van hem. Dan is het echt een heel erg fijn paard en hij kan echt een super gevoel geven. Hij is ook eigenlijk helemaal niet schrikkerig en dat vind ik heel fijn. Ik zie ook bij andere mensen dat het probleem wel echt bij mij ligt. Op de grond is het werkelijk waar het liefste paard ooit. Hij is een hele grote knuffel en op de grond ben ik consequent en niet angstig, dus hij luistert super. Ik kan hem alleen laden en uitladen, ik kan er overal mee naartoe, hij zal nooit in je nek springen en is altijd voorzichtig met je.

Ik zit er soms weleens aan te denken om hem te verkopen, want ik wil zo graag plezier hebben in het rijden en ik wil dat het voor hem ook plezierig is. De momenten dat het fijn gaat, gaat het ook echt fijn, maar als het niet zo fijn gaat dan ben ik echt verdrietig en bang. Ik doe er nu ook minder mee dan een jaar geleden. Ik durf het bos niet echt meer in en rij momenteel alleen maar in de binnenbak. De springruiter rijdt er wel buiten mee en neemt hem ook wel mee naar de galoppeerbaan en dan is er niks aan de hand, maar als ik erop zit en gespannen ben dan neemt hij het uiteraard over.
Heeft iemand tips hoe ik hiermee om moet gaan, ik wil zo graag die angst aanpakken. Ik denk ook dat dit paard het juiste paard is om dit mee te doen. Juist omdat hij zo spiegelt. Als ik zelfverzekerd ben en stoer rij, dan is er ook echt niets aan de hand. Misschien weet iemand een expert op het gebied van angstruiters in de buurt van Nijkerk/Amersfoort?

Respect als iemand het hele stuk gelezen heeft, maar ik moest het echt even van mij afschrijven.

**Geplaatst**: 23-04-14 09:21

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 23-04-14 09:21

Ik denk dat het zaak is dat je een instructeur zoekt waar je in vertrouwd en die je hierin gaat begeleiden. Iemand die heel goed kijkt naar de wisselwerking tussen jou en je paard en je oefeningen kan geven om met je spanning om te gaan.

**Geplaatst**: 23-04-14 09:26

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 23-04-14 09:26

Maar waar ben je nu eigenlijk bang voor..?

Dat lijkt een simpele vraag, maar denk daar eens goed over na.

**Geplaatst**: 23-04-14 09:28

Geplaatst: 23-04-14 09:28

Je hebt PB!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 09:37

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 09:37

@Jannepauli: Daar heb ik al heel veel over nagedacht en ik weet het precies. Ik ben bang om de controle te verliezen. Eraf vallen is niet eens mijn angst, maar het stukje dat mijn paard bepaalt wat er gebeurt, dat vind ik zo ontzettend eng. Het stomme is dat angst je zo verlamt, dat je juist stopt met rijden en daardoor het paard de kans geeft om het over te nemen.
Ik denk altijd aan het ergste wat er kan gebeuren..

Ik heb ook periodes dat het super goed gaat en dat de angst er amper is, in die periodes kan ik ook super lekker rijden. Soms is het de eerste 10 minuten en gaat het daarna weg en ook dan kan ik heerlijk rijden. Ik moet die knop omzetten en de leiding nemen, maar als ik echt bang ben... lukt dat gewoon niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 09:37

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 09:37

Thanks Jetta!

Dat denk ik ook Jolien, ik heb nu wel les en dat gaat wel goed. Maar moet denk ik iemand hebben die echt in het hoofd van een angstruiter kan kruipen.

**Geplaatst**: 23-04-14 09:48

Geplaatst: 23-04-14 09:48

Is het niet mogelijk om tijdelijk bij het rijden zelf valeriaan te slikken. Dit is een homeopathische angst / stress onderdrukker. Misschien helpt je dit net even door de ergere periode heen.
Dit middel wordt ook vaak gebruikt bij examenvrees, naar m'n weet is dit niet verslavend, maar haalt net even de scherpe randjes eraf en maakt je wat kalmer.

Ik geef dit aan, omdat je in periodes dat het wel goed gaat niets aan de hand is. En dat het rijden super gaat.
Dus misschien helpt valeriaan je net even door de mindere periodes heen helpen, omdat het niet om je rijtechniek gaat, maar om je gemoedstoestand gaat.

**Geplaatst**: 23-04-14 09:51

Geplaatst: 23-04-14 09:51

Caatje87 schreef:
Thanks Jetta!

Dat denk ik ook Jolien, ik heb nu wel les en dat gaat wel goed. Maar moet denk ik iemand hebben die echt in het hoofd van een angstruiter kan kruipen.

Juist ja, en ook die signalen op kan pikken. Ik zelf vond angst maar raar, omdat ik nooit angst kende en daarom snapte ik angstige ruiters nooit, wat is er nou leuk aan als je bang bent?

Maar inmiddels weet ik dat het niet zo makkelijk is, en dat ik zelf ook al heel lang angst heb maar er zelf goed mee om kan gaan blijkbaar

Ik kijk naar de mimiek van de ruiter, de hele houding en de minimale signalen die het paard geeft op spanning van de ruiter zelf.
Ademhaling is bijv een hele belangrijke. Blijf rustig in en uit ademen. Als ik spanning heb, adem ik een keer goed in en bries ik daarna de adem uit. Dat is heel raar voordat je gaat paardrijden _O-

maar zorgt wel voor het afvloeien van spanning.
Controleer ook tijdens het rijden je hele lijf, waar heb je spanning? Zijn je benen ontspannen, je armen, je rug, je buik en je nek. Draai alles eens los, en denk daarbij goed aan je ademhaling.

Nog een tip om thuis te doen om bewust te worden van spanning in je lichaam. Ga eens op bed liggen en span elk deel van je lichaam een keer een voor een aan. Begin bij je tenen, span ze zoveel mogelijk aan voor 5 seconden en daarna ontspannen. Dan je voeten, druk ze omlaag met zoveel mogelijk spanning voor 5 seconden, en zo verder. Ook je gezicht, je rug etc. Zo leer je namelijk te voelen wat spanning is en wat ontspanning is want soms heb je niet eens door dat je gespannen bent, pas als je aan-en ontspant.
Deze oefening heeft mij persoonlijk ontzettend goed geholpen met spanning te herkennen.

Succes in de zoektocht naar goede begeleiding.

**Geplaatst**: 23-04-14 09:51

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 23-04-14 09:51

Ik heb je ook een pb gestuurd

**Geplaatst**: 23-04-14 09:59

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 23-04-14 09:59

Ik denk dat je voor dit stukje ook heel goed eens emdr zou kunnen doen, de angst zit namelijk gelinkt aan een gebeurtenis en met emdr kun je dat weer loskoppelen zodat het niet zo buiten proportioneel groot wordt/blijft.

**Geplaatst**: 23-04-14 10:07

Geplaatst: 23-04-14 10:07

Ik had het ook, echt bang door een val.
Net als jij was ik er op een gegeven moment echt klaar mee.
Ik heb toen wat lessen genomen bij een particulier en een hele brave haflinger. (ik was trouwens na een val bang om te galopperen)
2 lessen en ik was het kwijt, nu was dat natuurlijk niet op mijn eigen paard, maar ook op een paard wat te koop stond en ik dus niet kende heb ik daarna bij de proefrit zonder angst gegaloppeerd.
Ik heb ook dat ik compleet bevries, en geen reactievermogen meer heb zeg maar.
Wat bij mij dan helpt is iemand die mij even "toeschreeuwt" wat ik moet doen.
Ik was er ook echt zat van dat ik niet meer durfde, dus dat hielp bij mij ook al veel.
Had bij die lessen ook echt zoiets van nu niet miepen maar gewoon doen.
En dat ging goed.
En inderdaad even goed in en uit ademen voor je er op stapt, dat scheelt al heel wat spanning.
Voor mij is zien dat een paard bij een ander braaf is trouwens ook al genoeg.
Als ik maar weet dat ie doorgaans braaf is. (bij een paard die ik niet ken)

**Geplaatst**: 23-04-14 10:09

Geplaatst: 23-04-14 10:09

Ik herken je gevoel als geen ander!
De angst zit m idd niet bij het vallen, maar de controleverlies.
Ik heb zelf een hele nare ervaring gehad met mn paardje en dat gevoel blijft toch wel bij je, ook al weet je en wordt het duizend x vertelt dat je het achter je moet laten, het speelt in bepaalde situaties toch weer op. Ik heb anderhalf jaar instructie gehad van iemand die daar mee kon gaan en dacht het te verhelpen, maar het heeft niet geholpen.
Nu rijd ik regelmatig op een ander paard die ik vertrouw(voor zover) en dat geeft me echt zelfvertrouwen om door te gaan. Hoe het verder moet of zal gaan weet ik niet, vandaar dat ik je topic blijf volgen op er nuttige tips bij zitten.
Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 10:11

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 10:11

Dank voor de tips Joolien! Ik hoop inderdaad goed begeleiding te kunnen vinden en het liefst een beetje in de buurt zodat het ook vaak kan en niet eens in de zoveel tijd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 10:13

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 10:13

Fijn dat je nog wel rijdt Erres en jammer dat het niet geholpen heeft! Het fijne aan mijn paard is dat hij eigenlijk wel te vertrouwen is. Hij doet wel eens een beetje stout, maar niet gemeen en gevaarlijk. Hij spiegelt juist super en ik denk daarom dat ik het ook echt met hem samen moet oplossen. Ik rijd wel eens op andere paarden en daar heb ik het minder mee, omdat ik die paarden braaf zie zijn bij hun eigenaren. Eigenlijk vertrouw ik dus niet op mijn eigen kunnen en heb ik daarom ook geen vertrouwen in mijn paard.

**Geplaatst**: 23-04-14 10:32

Geplaatst: 23-04-14 10:32

wat vervelend dat je bang bent
terwijl ik lees dat je een super lief paardje hebt
dus zou hem niet verkopen
ieder ander paard gaat hetzelfde op jou onzekerheid reageren
en die van jou reageert nog super lief
zet gewoon in je hoofd dat hij 100% te vertrouwen is
hij vertrouwd jou wel maar jij hem niet is ook niet eerlijk tegen over hem
als jij bang word ga zingen/fluiten dan ontspannen je spieren zich
en geef jij je spanningen niet door aan je paard
ook zou je ''echte'' enge dingen kunnen doen met hem zodat je vertrouwen groeit in hem
ga met een blinddoek op je paard zitten aan de longeerlijn en ga oefeningen doen zonder teugel
je zal vast een beetje controle freak zijn in het dagelijkse leven
dit projecteer jij op je paard, jou les is dus dingen meer z'n beloop te laten gaan
zo kun je ook gewoon eens een week maar zien wat er gebeurd,
dingen niet te plannen en juist als je ergens zin in heb gelijk te doen ook al lijkt het je eng

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 10:41

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 10:41

@Luijs: Ik wil hem ook zeker niet verkopen, ik geef ook aan dat ik juist denk dat ik met hem er doorheen kan komen. Mijn vorige paard was wat ouder toen ik hem kocht en niet zo sensibel, dus daar had ik het probleem niet zo mee. Maar hierdoor word ik wel gedwongen het aan te pakken en hij beloont mij als ik het goed doe, want dan loopt hij zo fijn!
Ik heb in het verleden wel eens zitles gehad en inderdaad in het begin moest ik zo wennen, dat ik de controle moest geven aan degene die de longe vast had.

**Geplaatst**: 23-04-14 10:58

Geplaatst: 23-04-14 10:58

Caatje87 schreef:
@Jannepauli: Daar heb ik al heel veel over nagedacht en ik weet het precies. Ik ben bang om de controle te verliezen. Eraf vallen is niet eens mijn angst, maar het stukje dat mijn paard bepaalt wat er gebeurt, dat vind ik zo ontzettend eng. Het stomme is dat angst je zo verlamt, dat je juist stopt met rijden en daardoor het paard de kans geeft om het over te nemen.
Ik denk altijd aan het ergste wat er kan gebeuren..

Mooi, dat is stap 1.
De volgende stap is om te bedenken waarom je controle verliezen als 'eng' ervaart.
Om je wat op weg te helpen in je denkproces: als er iets gebeurt wat jou angst inboezemt, iets onverwachts, dan verlam je. Je hebt daarmee waarschijnlijk meteen een scenario in je hoofd en dat scenario is niet positief. Maar wat als je jezelf nu eens voorhoudt dat je dat 'onverwachte' best weet op te lossen?
Stel je staat naast je paard op de grond, hij neemt een onverwachte stap omdat hij schrikt, wat doe je dan op zo'n moment? Ren je hard weg omdat je ook geschrokken bent, of hou je je touwtje stevig vast en probeer je het paard te kalmeren?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-14 11:55

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-14 11:55

Goede manier van benaderen Jannepauli. Aan de hand ben ik inderdaad helemaal niet bang en heb ik mijn paard ook super onder controle. Ik wandel overal met hem langs en doe dat vol vertrouwen. Hij is dan ook altijd zo relaxed en dat komt door mij. Dat stukje zou ik ook moeten kunnen vinden als ik erop zit.
Ik zit te denken: bokbandje eraan en die vasthouden met 1 hand en proberen de teugels lang te laten met instappen. Op die manier worden de eerste minuten voor mijn paard ook meer ontspannen, ipv meteen teugels op maat, adem in en kijken wat er gebeurt..

**Geplaatst**: 23-04-14 12:13

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 23-04-14 12:13

Ohh, wat een herkenbaar verhaal. Het zou mijn verhaal kunnen zijn. Wordt je gevoel van controleverlies niet ook deels bepaald door het feit dat je alles voorafgaand al 'invult' voor jezelf en voor je paardje? Dat was mijn grote valkuil. Ik bedoel dus......als hij dit doet, dan zal hij zo wel dat gaan doen.

Hoe beter je je paardje kent, hoe meer je ook geneigd bent om aan al zijn gedrag een labeltje te hangen terwijl dat 99% van de tijd helemaal niet nodig is. Je blokkeert op basis van je eigen foute interpretaties? Ik heb alles vanaf poetsen tot rijden eens laten filmen en dat was een eye opener. Ik zag mezelf een heleboel spanning veroorzaken die nergens voor nodig was, nog voordat ik zelfs aan het poetsen was geslagen. Het blijft lastig, maar het gaat zeker goed komen! Succes

**Geplaatst**: 23-04-14 12:15

Re: Ik ben er klaar mee! Hulp gevraagd voor een angsthaas :)

Geplaatst: 23-04-14 12:15

Ik denk dat een psychische benadering ook wel belangrijk is.

Waarom voel je dit nu, is dit reeel etc.

**Geplaatst**: 23-04-14 12:21

Geplaatst: 23-04-14 12:21

Ik heb mijn paardje nog niet zo superlang, maar ook er eens een keertje afgevallen en nadien angst. Net zoals jij, niet voor het vallen, maar puur voor de controleverlies. Het is moeilijk om te omschrijven, maar ik weet exact hoe je je voelt. Ik ben trouwens niet gevallen, maar er af gesprongen in galop, puur omdat ik de controle over haar kwijt was. Dit was voor mij trouwens een instinct-reactie, het was sterker als mezelf, want geef toe: wie springt er nu van een paard in volle galop (ze bokte niet ofzo, maar voor mijn gevoel had ik geen controle op dat moment, het benam me de adem en mijn hart klopte in mijn keel).

Mijn paardje voldoet trouwens prima aan jouw beschrijving, maar het is een merrie. Superbraaf en knuffelig, als ik erop zit en nerveus wordt, wordt ze mee nerveus. Ik gespannen, zij gespannen. Als ik te erg wordt, probeerd ze ook weg te lopen van haar bit... Bij andere mensen doet ze dit niet, je kan haar rijden met losse teugel zonder problemen.

Ik doe haar ook niet weg, ik weet dat zij perfect is voor mij. Zij hoeft niet te veranderen, het moeilijke is dat ik moet veranderen. Het gaat de laatste tijd zoveel beter, wat mij wel helpt is dat mijn instructeur me weet aan te pakken. Hij durft me 'pushen' zonder te ver te gaan, commandeerd me en eist dat ik het uitvoer (weet ook wel wat ik kan, beter dan ikzelf). Stelt me op mijn gemak (zonder te betuttelen) maar door zijn vertrouwen in mijn rijden, gaat het met mij ook beter...

Mss een instructeur zoeken die jouw ook kan helpen hierin? Zonder mijn instructeur had ik haar mss wel wel verkocht...

**Geplaatst**: 23-04-14 12:21

Geplaatst: 23-04-14 12:21

Jou verhaal kan zo de mijne zijn:) Ik ben inmiddels wel weer op de terug weg. Helemaal vertrouwen nog niet maar wel bezig. Ik had er zelfs mijn paard bijna om verkocht. Nu gaat het beter en beter. Daar heb ik wel hard aan gewerkt. Een mooie site is. http://www.angstenpaard.nl/ hier stond veel op.

Ik heb een boek gelezen met stappen. Die heb ik niet allemaal gedaan. Ik heb 3 lessen houding, zit en balans gedaan zodat ik het gevoel heb dat ik de controle terug over kan nemen. Je kan ook nog vallessen volgen enz. Nu doe ik mijn grens steeds weer meer verleggen en heb inmiddels zelfs weer buiten gegaloppeerd. Op mijn verlanglijst staat nu nog een weekendje aan de zee met paard. Maar zo ver ben ik nog niet. Maar probeer de dingen die ik graag zou doen op te pakken. En onzeker wordt ik nog weleens..maar met het letten op blijven ademhalen op zn moment helpt me al weer een stap verder om mezelf uit de paniek te houden:0 En spanning is er nog weleens maar weet nu mezelf om te draaien erin waardoor mijn paard nu ook niets meer terug doet en heel lief is en blijft. Het zit tussen onze oren en het is een stappen plan om eruit te blijven. Las er ook ergens een stuk over in een paardenblad pas geleden dat het bij vrouwen vanaf een bepaalde leeftijd insluipt en dan niet alleen op paardenvlak. Doe je er niets aan kan het erger worden. HEld ben ik nooit geweest maar inmiddels wel bijgeleerd.

**Geplaatst**: 23-04-14 12:27

Geplaatst: 23-04-14 12:27

Ik heb niet alles door gelezen.

Maar mijn paard was een tijd niet fatsoenlijk te rijden in de winter. Ze sloeg steeds ophol en maakte grote bokkensprongen. Ik was ook gewoon echt bang om te gaan rijden. Wat hielp was voor de tijd longeren en onder het rijden veel figuren rijden. Ik merkte dat ik meer ontspannen werd tijdens het rijden door constant vigeren te rijden. Het paard krijgt dan geen ideeën in het hoofd om ergens van te schrikken en je ontspant zelf meer door dat je bezig bent met het rijden van figuren.

Heb je ook de angst op een ander paard of alleen op je eigen?

**Geplaatst**: 23-04-14 12:35

Geplaatst: 23-04-14 12:35

Zo zie je maar dat je uit de dingen die goed gaan en waar jij je goed bij voelt, je een heleboel kunt halen en je jezelf kunt laten zien dat je ook zonder die angst heel wat voor elkaar krijgt. Dat kun je ook in het zadel maar je zult dan wel je mentale knopje moeten kunnen vinden. Als dat bokbandje voor jou zou kunnen helpen, zet het er dan maar op en gebruik het net zo lang als nodig. Maar.. de kracht zit in jezelf en je mag best wel eens tegen jezelf zeggen dat jij ook die andere situaties goed aan kan.
Op het moment dat je op je paard stapt en zit, focus dan eens even niet op, inderdaad, teugel aannemen en aan de slag, maar blijf 's rustig zitten, en kijk naar de omgeving. Neem het in de op en adem diep en rustig. Kijk 's naar al die mooie nieuwe groene blaadjes, neem de omgeving in je op - het is nu zo mooi in Nijkerk. Laat het even doordringen .. strijk je paard 's rustig over de hals en geef dan een zacht seintje dat jullie kunnen vertrekken. Die eerste paar minuten heb je al binnen.

Maak van je angst je bondgenoot in plaats van een vijand. Angst waarschuwt je tegen gevaarlijke situaties, houdt je alert. Maar je weet ook dat je gevaarlijke situaties op de grond heel goed aankan. Als je je iets zou indenken in de trant van "ja maar wát als..." dan kun je dus met recht en reden tegen jezelf zeggen: dat zien we dan wel, ik kán het namelijk oplossen. Neemt je paard een schuiver als jij je zweepje in de andere hand overneemt, zeg dan met kalme stem ( tegen jezelf én tegen het paard!).. rustig maar... blaas je adem uit en ga gewoon door.

**Geplaatst**: 23-04-14 12:35

Geplaatst: 23-04-14 12:35

hoi Caatje,

heb je eens gekeken op: http://trainingscentrumhorsevision.nl/
ze woont in de buurt en is heel goed op het gebied van angstruiters. Ik was zelf altijd heel erg bang als ik mijn paard moest trailerladen. Ze heeft mij van mijn angst afgeholpen