Mijn Friese ruin van bijna 10 heb ik nu 4 jaar. Destijds wist hij niet dat ie achterbenen had
, liep volledig uit elkaar, en zwaar op de voorhand, neus in de lucht en vooral stijf. Nu na 4 jaar verzamelt hij een stuk meer (ook nog op stemcommando
) en voel ik dat ie zijn achterbenen veel meer onder zijn massa plaatst. Tsja, helaas zit ik er zelf altijd OP dus kan ik het niet zien, wel voelen. Wat ik voel is een paard die mij gaat dragen. Ik kan volledig doorzitten op hem, mijn billen komen voor mijn gevoel niet van zijn rug. En dat voor een Fries. Ik voel de achterbenen eronder, ik voel hem zijn tempo zo instellen dat onze tempo's samenvallen, zijn neus gaat naar beneden (toegegeven soms te diep, de bekende Friese krul dus dan moet ik hem even uit de kelder halen) en hij houdt dit (voor mijn gevoel nageeflijk lopen) steeds langer vol. Loopt dan echt lekker te werken, draait mooi zijn kleine voltes en bochten etc. Nu keek gisteren op stal iemand mee en dus heb ik gevraagd of hij nu inderdaad redelijk loopt. Nu kreeg ik te horen dat hij idd best netjes liep, achterpootjes mooi eronder, maar dat hij zijn rug nog te veel gebruikte. En dat het meer vanuit zijn schouders en achterhand moest gaan komen. Ook dat zijn achterhand nog sterker moet worden qua bespiering (daar ben ik ook mee bezig: balkjes, bandje slepen, eerdaags voor de wagen etc). persoon moest weg dus kon geen uitleg vragen...
Mijn vraag is eigenlijk: Ik heb juist altijd begrepen dat een paard juist met zijn rug moest gaan werken. Wat houdt "te veel met zijn rug werken" dan in?
(Ik ga eerdaags een instructrice erbij vragen, maar dit zette mij dus juist totaal op het verkeerde been...)
(Tips hoe verder zijn altijd welkom)
Komt ie dan toch onder het werk uit? daarom zei ik al: ik kan alleen voelen wat ik voel, zien doe ik het niet haha.





