Ik rijd nu een tijdje een leuke D-pony van 7 jaar omdat de persoon waar ze van is er niet meer opdurft.
Ze hebben haar nu ongeveer 3 maanden en de eerste dagen was ze heel erg lief met rijden, maar ze werd steeds vervelender.
Het begon met staken, je kreeg haar met geen mogelijkheid vooruit, je kon been geven wat je wilde maar dat hielp niets. Als je haar met de zweep aantikte bokte ze alleen maar en ging niet vooruit. Ook ging ze dingen zoeken om van te schrikken om vervolgens bokkend weg te rennen en soms zelfs omhoog te gaan..
De eigenaresse durfde niet meer zo goed en was er helemaal klaar mee, dus ik ging haar rijden. Ik ben niet bang aangelegd en blijf altijd rustig als een paard niet doet wat de bedoeling is of vervelend is.
Het staken had ik er na een week uit, vraag me niet hoe, maar door rustig te blijven en te blijven volhouden totdat IK won is het gelukt. Dat doet ze nu ook helemaal niet meer. Het schrikken om niks is er ook al bijna uit, ze is nu veel relaxter en áls ze schrikt springt ze alleen weg en bokt of steigert niet meer. Wat wel vervelend blijft is dat ze met aangalopperen en soms in galop vreselijk hard kan bokken. Als ze dat doet kun je het met geen mogelijkheid uitzitten en lig je er dus naast, ze doet echt de handstand! Ze doet het ook uit het niets, er is totaal geen aanleiding voor.. Ze heeft dit ongeveer een week niet gedaan, maar ze is er van de week weer mee begonnen.. Meestal blijf ik wel zitten en lukt het me om haar hoofd omhoog te houden, maar ik ben nu ook al twee keer gevallen waarvan 1 keer toch wel redelijk hard.. Ik vind het zo jammer, want het is écht een hele leuke pony om te zien en springen kan ze ook erg goed! Hebben jullie misschien tips voor mij? Ze is panisch voor de zweep, dus die gebruik ik liever zo min mogelijk en hard aanpakken werkt juist averechts.. Dan raakt ze alleen maar over de zeik.. Ze krijgt ook niet te veel voer en loopt elke dag minstens 1 uur. Als ze iets goed doet beloon ik haar vaak en ik merk dat dat haar erg goed doet!
Alvast bedankt!