Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-11 00:48

waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-11 00:48

Op dat punt ben ik even aangekomen vrees ik...
- In de piste heb ik een goed luisterend paard, ik hoef maar te denken en ze doet. (tuurlijk zijn er werkpuntjes, maar die heeft iedereen)
- Wandelingen in de directe omgeving van stal gaan ook goed, hoewel met hier en daar een discussie met paardlief, en bij voorkeur niet galoperen in de richting van stal. Niet dat ze dan op hol slaat, of dat ik alle controle verlies, maar richting stal gaat madam graag hard! en moet ik wat harder doorvragen om haar weer rustig te krijgen, maar het lukt zonder veel problemen.
- echter op verplaatsing!

Zaterdag heb ik madam meegenomen naar een bos met ruiterpaden. Volgens dat ik haar ken, is ze erg op haar hoede in een omgeving die ze niet kent. Dan loopt ze dus traag, kijkend, snuivend, maar wel onder controle. Dat had ik dus ook verwacht in het bos... Want dat kent ze niet! Maar: madam steekt haar hoofd uit de vrachtwagen, snuift eens diep de boslucht in, oortjes gaan naar voor en ze is happy happy happy.
Lang verhaal kort: 2 uur door het bos gedenderd, men meisje extreem voorwaarts en amper in te houden. Nu, niets geks gebeurd, bos was zo goed als leeg, bij splitsingen gaat ze automatisch op de rem (handig!) en uiteindelijk heb ik altijd wel het laatste woord en hebben we dus ook stukken normaal kunnen stappen of draven. Ik had wel beter handschoenen kunnen aandoen, want hoewel ik ze al een jaar niet meer nodig leek te hebben, staan nu wel de blaren op mijn handen...

Wat ik nu dus zoek is iets waar ik toch iets meer controle mee heb, zonder dat ik haar daarvoor pijn hoef te doen en niet zo veel kracht van mij vraagt. Want 2 uur lang een paard inhouden vraagt veel en ik was dus uiteindelijk ook uitgeput terwijl dat paardlief best nog een rondje extra wilde doen.
Ik weet dat je een paard niet hoort in te houden door in de bek te trekken, maar als het je enige nog werkende rem is, ben je wel blij dat je die hebt.
Vandaar dus ook: waar de rijkunst eindigt, beginnen de hulpmiddelen. En ik heb een hulpmiddel nodig om mijn paard te leren rustig te blijven. Ik alleen ga het niet aan haar verstand kunnen brengen. Qua uithouding en kracht wint ze het gemakkelijk. Hoewel we zaterdag alletwee enorm veel plezier hebben gehad aan de rit, en er nergens gevaarlijke situaties zijn ontstaan. Als mijn handen zaterdag toonbaar zijn, zou ik met een gerust hart terug naar het bos gaan, maar dan wel met handschoenen!

Wat zouden jullie me kunnen aanraden?
Nu loopt ze op een Billy Allen bitje (https://s3.amazonaws.com/use_cbeq_image_full/16002.jpg) en een gewoon engels hoofdstel met hoge neusriem. Geen zwaar materiaal dus. In de piste loopt ze ook gemakkelijk bitloos, zowel sidepull als touwhalster, maar daar ga ik niet mee op straat. Ze kent wel druk op de neus en wat het betekent.
- martingaal heeft niet veel zin, want ze steekt haar hoofd niet in de lucht.
- slof wil ik niet, ik weet niet hoe ik het moet gebruiken en nu kan ze ook gewoon opgekruld in galop doorvliegen. Dus ik denk niet dat die slof zin heeft.
- op een kleine volte zetten werkt goed als ze van stap ongevraagd naar draf schiet, daarbij is teugel tegen de nek vaak al genoeg.
- zwaarder bit? met prikkeldraad in de mond stoppen ze allemaal, maar pijn geeft ook protest... zwaarder bit heeft dus niet echt mijn voorkeur.
- een combinatie met een hackamore heeft op dit ogenblik mijn voorkeur, omdat je kracht spaart door de hefboom werking, maar stuur ik ze dan nog gemakkelijk op een volte?

Wat kunnen jullie me aanraden?
Ik probeer in ieder geval niet meteen in het bos iets uit, nieuw materiaal wordt eerst getest in de piste en dan op de paadjes bij stal waar ik weet wat ik van haar kan verwachten.

**Geplaatst**: 26-12-11 09:50

Geplaatst: 26-12-11 09:50

In jouw geval zou ik een hackamore nemen. Je moet even uitproberen welke jou en je paard past, er zijn verschillende versies met elk hun eigen voor en nadelen.
Bij mijn merrie heb ik een Duitse hackamore, die ziet er heel ernstig uit met lange scharen en het ijzerwerk in de neusband, maar hij ligt wel het rustigste. De Engelse hackamore en S-hackamore irriteerden haar door hun beweeglijkheid, dus dat leverde geen voordeel op. Overigens gebruik ik hem zelden, alleen als ik geen discussie over het tempo wil voeren met haar

Kijk eens rond of je wat verschillende versies kunt uitproberen met je paard, dan krijg je er zelf ook wat gevoel bij en kun je zien hoe je paard erop reageert. Let er wel op de je je teugels in principe los hebt hangen (boogjes) en van gelijke lengte houdt, dit is geen optoming om met constant contact te rijden. En let ook op dat de neusband lang genoeg is, zodat je niet het bakstuk in het oog krijgt als je de teugels aanneemt (gebeurt niet bij de Duitse).

**Geplaatst**: 26-12-11 10:00

Geplaatst: 26-12-11 10:00

Goh, heb je de reincarnatie van mijn Ouwe Sok in je bezit??

Ik had met die muts hetzelfde "probleem" en ja, dat was een rijkunstig gebrek mijnerzijds. Maar als niemand je ECHT kan helpen om het op te lossen, dan moet je soms naar middelen grijpen. Ik had bij dat paard een Grazingsnaffle erin hangen. Een simpele versie van deze:
Afbeelding

Normaal reed ik haar dan aan een losse teugel. Wanneer ze gedrag vertoonde zoals jij beschreef, dan had ik wat te melden. Ze was er heel licht op te rijden. Hooguit een of soms twee keer per jaar moest ik eens "flink binnenkomen" en dan was de afspraak weer duidelijk.

Daarnaast kun je, als je ermee durft te rijden, een Pelhambit nemen, dat je dan op twee teugels rijdt. Een teugel aan het bit en de andere teugel aan de schaar.
Afbeelding

De ongebroken versie dus. Let erop dat de dikte van het bit past in de mond van je paard, anders heb je alsnog een probleem!

En laat je niet de "koppelriempjes" aansmeren, zoals op deze foto:
Afbeelding

Daarmee ben je totaal onduidelijk voor het paard en heeft het hele bit geen zin meer.

Afbeelding

Plaatje hoe de correcte teugelvoering bij dit bit hoort, even afgezien van de loshangende bit-teugel......
Je kunt er ook voor kiezen om de stangteugel onder je pink door te laten gaan en de trensteugel tussen pink en ringvinger. De hefboomwerking wordt dan sterker wanneer je je hand kantelt.

Daarnaast is het natuurlijk noodzakelijk om les te krijgen van iemand die je wegwijs maakt met het bit en uiteindelijk ervoor zou moeten zorgen dat je dit bit niet meer nodig hebt!!

**Geplaatst**: 26-12-11 10:06

Geplaatst: 26-12-11 10:06

Heel simpel, martingale eraan, en vaak naar het bos gaan. Hoe vaker je gaat hoe meer ze er aan went en het nieuwe eraf is.
Dan vind ze het nog steeds harstikke leuk, maar de houding van 'lang leve de lol, en de vaart erin", wordt dan hoogstwaarschijnlijk minder.

**Geplaatst**: 26-12-11 10:09

Geplaatst: 26-12-11 10:09

superpost hierboven( van ikke) , dat onderste bit , daarmee kun je inkomen wanneer het onveilig word als de situatie weer onder controle is pak je dan idd de bovenste teugel alleen .
Fijn dat je zelf al omschrijft waar de rijkunst eindigd , maar soms is het helaas zo , ik heb een bijrijdpaard dat echt een jaar op een revalidatie stal heeft gestaan zo rillerig is dat dier , een heel fijn dier maar soms is die in zo in staat dat de communicatie verdwenen is en vergis je niet dit dier is rijtechnisch best hoog opgeleid , toch hangt dat bit er ook in simpelweg omdat ie als die in zo een staat is op de trens niet te houden is , jammer maar helaas.Op deze manier gaat het prima.
Je kunt dan bitloos gaan maar dat is ook erg pijnlijk voor een paard met druk en kent ie ws niet dus moet ie daar eerst ook aan wennnen niet handig in zo een situatie.

**Geplaatst**: 26-12-11 10:13

Geplaatst: 26-12-11 10:13

Mousmous schreef:
Heel simpel, martingale eraan, en vaak naar het bos gaan. Hoe vaker je gaat hoe meer ze er aan went en het nieuwe eraf is.
Dan vind ze het nog steeds harstikke leuk, maar de houding van 'lang leve de lol, en de vaart erin", wordt dan hoogstwaarschijnlijk minder.

Dream on..........

**Geplaatst**: 26-12-11 10:16

Geplaatst: 26-12-11 10:16

Mousmous schreef:
Heel simpel, martingale eraan, en vaak naar het bos gaan. Hoe vaker je gaat hoe meer ze er aan went en het nieuwe eraf is.
Dan vind ze het nog steeds harstikke leuk, maar de houding van 'lang leve de lol, en de vaart erin", wordt dan hoogstwaarschijnlijk minder.

TS geeft al aan dat een martingaal niet zinvol is omdat het hoofd niet omhoog gaat.
En ook je tweede punt hoeft niet zo te werken, sommige paarden blijven zeer loperig in het bos, gewoon omdat ze het leuk vinden.

**Geplaatst**: 26-12-11 10:27

Re: waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst: 26-12-11 10:27

@ ikke

Hoezo 'dream on....' ??????
Zo'n opmerking slaat nergens op en is ook nergens voor nodig.

Ik heb volop ervaring met dit gedrag, en dit gedrag is ook niets bijzonders en heel vaak voorkomend, zoals heel veel problemen die hier op bokt voor een oplossing terecht komen.
Daarbij, zolang het paard zich sterk maakt en je de blaren op je handen rijd, dan kan een martingale dus wel helpen, dan zet je hem gewoon strakker.
Misschien niet het hele juiste gebruik van een martingale, maar je krijgt dan ook een soort hefboomwerking, en het blijft vriendelijker dan de bitten die hierboven beschreven zijn.

**Geplaatst**: 26-12-11 10:36

Re: waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst: 26-12-11 10:36

Ja, een paard met z'n kop naar beneden trekken is vriendelijker dan een bit waarmee je kunt inwerken wanneer nodig

ik zou hier persoonlijk ook gewoon een pelham gebruiken, mits ongebroken. Dan kun je zoveel mogelijk op het trensbit rijden, wanneer nodig kun je de onderste teugel even aanhalen die dus voor een hefboomwerking zorgt. Na een tijdje zal het wel beter gaan en kun je misschien terug overstappen op een normaal bit.

**Geplaatst**: 26-12-11 10:39

Geplaatst: 26-12-11 10:39

Je kunt ook gewoon eens een keertje met martigaal PROBEREN.. Paardje van mijn vriendin was ook nooit te houden in het bos, tijdens de galop trok ze zo'n sprint dat ze niet meer te stoppen was. Ze heeft 1 keer geprobeerd met martigaal en voila, probleem was opgelost. Het zit waarschijnlijk gewoon tussen hun (of iig dat van het paard) oren maar het hélpt wel. Terwijl dit paard haar hoofd ook niet in de lucht stak, maar gewoon het bit negeerde..

wij gebruiken de marigaal gewoon op de normale stand, niet zoals Mousmous beschrijft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-11 20:03

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-11 20:03

Bedankt voor de tips!

Martingaal werkt niet voldoende. Toen ik haar net had, croste ze als een bezetene door de piste en heb ik ook een martingaal geprobeerd. De enige werking die dat ding heeft, is mij een vals gevoel van veiligheid geven want het paard loopt er geen haar anders door. Ook niet als je hem te kort afstelt. Ze denderde gewoon vrolijk door. Aan hetzelfde tempo.
Enkele maanden geleden ben ik met haar naar het strand geweest, voor de veiligheid de martingaal er aan, maar hij had er net zo goed niet kunnen aan hangen. Beestje was volkomen knetter en heeft heeeeel veel voltes mogen lopen.

De Pelham had ik ook al aan gedacht. Omdat je dan met 2 teugels kan werken en 1 paar in contact houden. Dat kan je niet echt met de hackamore. Nu en dan laat ik haar aan een los teugeltje stappen, maar ik kan het ook niet altijd doen omdat ze graag probeert om te draaien en weg te frutten. Als ik gewoon contact hou, weet ze dat ze geen kans maakt omdat ik het al lang en breed voel aankomen. Dus dan probeert ze het ook niet.

Een combinatie-hoofdstel tussen hack en gewoon bit bestaat waarschijnlijk niet?

Let wel: mijn paard loopt niet ongecontroleerd door het bos te racen! Ik zou niet naar het bos vertrekken, wetende dat ik op een ongeleid projectiel zit. Uiteindelijk heb ik altijd het laatste woord, ook als dit betekent dat ik haar tegen iedere boom moet parkeren, 30.000 voltes moet laten lopen of mijn handen tot bloedens toe open haal.
Zover komt het gelukkig niet, maar 2 uur inwerken op haar en de baas blijven eist wel zijn tol!
Iets wat het gemakkelijker maakt of minder zwaar voor mij, zou een welkom hulpmiddel zijn. Vind ik niets dat werkt ga ik gewoon naar het bos, zoals we nu ook gaan, maar weet ik op voorhand dat ik beter niets meer plan voor die avond :')

**Geplaatst**: 26-12-11 20:10

Re: waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst: 26-12-11 20:10

er bestaan wel combinaties hoor,
weet alleen niet waar je die kan kopen ,
dan zul je in de bitten/hackamores van de springsport moeten zoeken,
maar ze bestaan zeker wel

**Geplaatst**: 26-12-11 20:19

Re: waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst: 26-12-11 20:19

Heeeeeeel erg herkenbaar (helaas $:\$ )

Ik heb een pony die op de heenweg op mn zit terug te nemen is, maar zodra we op het keerpunt zijn (en madam weet precies waar dat is

), dan gaat de turbo aan. Ze had altijd een simpel trensje, maar dan zag ik elke boom van dichtbij, waren mijn handschoentjes zo snel versleten dat ik elke week wel nieuwe kon kopen en was ik het na een half uur wel weer zat.

Toen kwam een stalgenootje met een hackamore aanzetten. Welk type het is weet ik zo niet, foto staat wel in mijn profiel. En wat was dat héérlijk! Als ik wilde stoppen, gebeurde dat ook :wow:

Ik krijg er wel heel veel opmerkingen over, omdat het zóóó streng is etc. (alsof nonstop met heel veel druk op een trens rijden lekker is

), maar dan biedt ik altijd een rondje in het bos aan, mét trensje. In de bak zit de basis er trouwens goed in hoor, dan is ho direct ho, maar in het bos?

95% van de tijd heb ik de hackamore niet nodig, en rij ik met een los teugeltje, maar zodra ik hem wel nodig heb, is het ook direct duidelijk

**Geplaatst**: 26-12-11 21:19

Geplaatst: 26-12-11 21:19

Buiten een noodhulp, is volgens mij toch ook rijtechnisch weel op te lossen.
Ja veel geduld ook.
Maar als het dus buiten zo dreigt te gaan als jij NIET wil, zorgen dat haar aandacht bij jou blijft.
Door allelei oefeningen/opdrachten te geven.
Zodat haar gedachten bij jou moeten blijven.
Als het gaat zelfs stoppen en in z'n achteruit, zijgangen, maar veel afwisselingen totdat je weer het goede gevoel hebt.
Gaat het weer minder weer beginnen.
Voltes is ook een goed idee maar als ze eenmaal op de volte is kan ze weer sterk worden en gaan
drammen.
Dus vooral geestelijk denkwerk zodat ze niet de tijd heeft aan zichzelf.
Als het even mogelijk is lange teugel.
Dus goeie reaktie / minder teugeldruk dat is de beloning die ze moet willen hebben.
Ze mag zich ook niet teveel verzamelen want dan krijg je een bommetje.
Succes

**Geplaatst**: 26-12-11 21:38

Re: waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst: 26-12-11 21:38

Euhh mijn paard gaat uit zichzelf beginnen met zijgangen, draven op de plek en achteruit lopen, omdat ze zo loopt te drammen. Met een trensje, waar ik overigens wel gewoon mee in de bak rij, is dit niet tegen te gaan. Voltes rijden werkt wel, maar ik heb geen zin om de complete buitenrit rondjes te draaien. En daarbij heb ik ook geen zin om de hele tijd een trens door haar mond te gaan trekken. Met hackamore gaat het gewoon goed.

Paard is braaf = baas is blij = losse teugel
Paard gaat drammen = baas niet zo blij = ophouding

Op het moment dat ze rustig loopt dan heb ik mijn teugels los, en voelt ze dus niks van de hackamore (oke, dat dat ding om zit, maar verder heb ik er geen druk op)

En daarbij ben ik in het bos om te ontspannen (en mijn paard ook), om een keer níét te werken, dus dan ga ik niet de hele tijd allemaal oefeningen van haar vragen.

**Geplaatst**: 26-12-11 21:49

Geplaatst: 26-12-11 21:49

BRT-->RT

**Geplaatst**: 26-12-11 21:52

Geplaatst: 26-12-11 21:52

Ashkerlon schreef:
Een combinatie-hoofdstel tussen hack en gewoon bit bestaat waarschijnlijk niet?

Jazeker wel. Ik heb een endurancehoofdstel waar ik de hackamore dmw. extra bakstukken aan kan klikken. Hoofdstel is een halsterhoofdstel, halster heeft een extra kopstuk waar ik een gewoon bit aan heb zitten, maar het halster heeft ook een paar ringetjes aan de zijstukken, waar ik dus die hackamore aan kan klikken. Meeste mensen gebruiken die ringetjes en die extra bakstukken om het bit mee te gebruiken en hebben geen extra kopstuk.
Maar de combi kan dus prima.
Je kan overigens ook een stang- en trenshoofdstel gebruiken - mits de bakstukken voor de stang kort genoeg zijn.

**Geplaatst**: 26-12-11 22:21

Geplaatst: 26-12-11 22:21

Hier maak je toch een flinke denkfout.
Een paard is niet zomaar een voorwerp, een fiets of een auto, als je een paard niet met zijn gedachten bij jou kan/wil houden, en hier is dat dus heel duidelijk dat beiden een probleem zijn voor jou.
Dan zal elk paard die dit doorkrijgt, geneigd zijn zelf beslissingen te gaan nemen, en daar krijg je dan zeker en vast problemen mee.
Als je een plezierreisje met een bus maakt, dan is het ook niet de bedoeling dat de chaufeur denkt dat hij ergens op het strand ligt hé, hij moet met volle aandacht de bus besturen, zo is dat ook als jij op je paard een buitentocht maakt, jij beslist waar - hoe en wanneer paardlief zijn benen zet, luk je daar perfect in dan heb je een veilige aangename rit, luk je daar maar half in tjaaa dan is het steeds wel iets het paard of te veel wind of te koud of ...... nee zoek de fout bij jezelf en niet bij het paard.

Mette schreef:
Euhh mijn paard gaat uit zichzelf beginnen met zijgangen, draven op de plek en achteruit lopen, omdat ze zo loopt te drammen. Met een trensje, waar ik overigens wel gewoon mee in de bak rij, is dit niet tegen te gaan. Voltes rijden werkt wel, maar ik heb geen zin om de complete buitenrit rondjes te draaien. En daarbij heb ik ook geen zin om de hele tijd een trens door haar mond te gaan trekken. Met hackamore gaat het gewoon goed.

Paard is braaf = baas is blij = losse teugel
Paard gaat drammen = baas niet zo blij = ophouding

Op het moment dat ze rustig loopt dan heb ik mijn teugels los, en voelt ze dus niks van de hackamore (oke, dat dat ding om zit, maar verder heb ik er geen druk op)

En daarbij ben ik in het bos om te ontspannen (en mijn paard ook), om een keer níét te werken, dus dan ga ik niet de hele tijd allemaal oefeningen van haar vragen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-11 22:52

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-11 22:52

Ik neem mijn paard mee naar het bos zodat zij zelf ook eens kan uitwaaien. Gewoon samen plezier maken en niet werken. Werken doe ik in de piste. Dat weet ik en dat weet zij.
Zoals je zegt, het is geen voorwerp, fiets of auto. Als elk samenzijn gelijk staat aan werken, mag ik het vergeten dat ze ooit nog iets voor me wil doen. Zoveel karakter heeft ze wel en dat respecteer ik ook. Maar zij weet ook dat ik uiteindelijk aan het langste eind trek. Mijn wil is haar wet, maar er is ruimte voor inspraak.

En van mij mag ze eens een uitspatting hebben en vrolijk over een plasje springen terwijl ik wilde dat ze netjes in stap blijft. Maar ik wil ook dat als ik zo zeg, ze uiteindelijk zo doet... en dat is ook zo. Alleen kost het me in het bos meer moeite dan in de piste. Geen probleem, niet voor 5 minuten, niet voor een half uur, en een volledig uur lukt me ook wel. Maar als je een rit wil doen van x-aantal kilometer, omdat die route nu toevallig die kant op loopt, dan moet het wel vol te houden zijn, ook voor mij!

Ik ben er ook van overtuigd dat die hackamore, of pelhalm of wat dan ook, maar een tijdelijke noodzaak zal zijn. 2 jaar geleden kon ik niet eens op wandeling gaan omdat madam vertikte de parking te verlaten. 2 maand later bleef ik steken op een witte wegmarkering op 100m van stal waar ik ook heel wat uren gestaan heb. Ik ben al van ver gekomen met dit paard wat betreft buitenrijden en ben blij dat ze er eindelijk de fun van in ziet. Dat ga ik nu niet gaan verknallen door haar buiten aan het werk te zetten. Dan is ze binnen de kortste keren weer aan de staak en draait ze pirouetjes op haar achterbenen om weer naar stal te crossen.

@Ibbel: heb je een foto van het hoofdstel dat jij gebruikt? of eventueel een webwinkel die ze verkoopt? Het klinkt ideaal! Zeker aangezien ik eigenlijk ook nog op zoek ben naar een degelijk halsterhoofdstel.

**Geplaatst**: 26-12-11 22:58

Geplaatst: 26-12-11 22:58

Mousmous schreef:
@ ikke

Hoezo 'dream on....' ??????
Zo'n opmerking slaat nergens op en is ook nergens voor nodig.

Ik heb volop ervaring met dit gedrag, en dit gedrag is ook niets bijzonders en heel vaak voorkomend, zoals heel veel problemen die hier op bokt voor een oplossing terecht komen.
Daarbij, zolang het paard zich sterk maakt en je de blaren op je handen rijd, dan kan een martingale dus wel helpen, dan zet je hem gewoon strakker.
Misschien niet het hele juiste gebruik van een martingale, maar je krijgt dan ook een soort hefboomwerking, en het blijft vriendelijker dan de bitten die hierboven beschreven zijn.

Dat ís gewoon niet zo, dat paard gaat niet wennen ookal ga je elke dag. En met hulpmiddelen slecht gebruiken kan het zelfs nog erger worden.
Als een paard zo druk is, zijn rechterhersenhelft gebruikt let hij niet meer op jou en denkt niet meer na,
en zo'n paard kan je niet tegen houden maar die moet je afleiden met duidelijke opdrachten en grenzen.

Je kan dan natuurlijk wel ondertussen kijken naar iets wat je daarmee helpt zoals een hackamore vind ik.

**Geplaatst**: 26-12-11 23:14

Re: waar de rijkunst eindigt?

Geplaatst: 26-12-11 23:14

pelham is heel fijn mee te rijden !
wel met dubbele teugels anders worden je signalen verstoord

**Geplaatst**: 27-12-11 08:43

Geplaatst: 27-12-11 08:43

NeverGiveUp schreef:
Dat ís gewoon niet zo, dat paard gaat niet wennen ookal ga je elke dag. En met hulpmiddelen slecht gebruiken kan het zelfs nog erger worden.
Als een paard zo druk is, zijn rechterhersenhelft gebruikt let hij niet meer op jou en denkt niet meer na,
en zo'n paard kan je niet tegen houden maar die moet je afleiden met duidelijke opdrachten en grenzen.

Een paard dat lol heeft aan een flink tempo in het bos is niet "zijn rechter hersenhelft aan het gebruiken", maar is zich heel bewust van z'n omgeving en wat je daar voor leuke dingen mee kunt doen. Die vindt dan hoogstens dat de baas aan het zeuren is en gewoon lekker mee moet doen.

Mijn oude merrie is ook zo'n hardloper voor de lol en die weet precies wat er wel en niet "kan", weet bijvoorbeeld ook donders goed dat als er mensen lopen/fietsen ze niet hard er langs mag, neemt zelf ook terug daarvoor, maar is net zo goed in staat om 10 centimeter na die mensen de kluiten in het rond te gooien als ik dat niet begrens (ja, daar moet ik wel wat overtuigingskracht voor meebrengen). Dat is heel wat anders dan een paard dat er blind vandoor gaat (rechter hersenhelft, zo je wil).
Hulpmiddelen kunnen bij een enthousiast paard wel helpen om het veilig en wat gemakkelijker voor de ruiter te houden.

Edit: cruciaal woordje toegevoegd

Laatst bijgewerkt door Waratje op 27-12-11 09:27, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-12-11 09:20

Geplaatst: 27-12-11 09:20

Ik ben het helemaal eens met de laatste post,

Mijn paard gaat erg graag hard in het bos, maar let dan ondertussen wel zo op dat hij zelf in stap gaat voor alle bruggen (en meteen weer in galop als we de brug overgaan), tempo aanpast bij wat modderiger terrein, langzamer gaat bij een splitsing totdat ik aangeef welke richting we op gaan etc. Ik doe zelfs m'n regenjas aan terwijl we in galop over de hei gaan, hij kijkt wel waar we lopen.
Ik wil ook dat m'n paard zelf oplet, ik ga niet 4 uur zitten kijken waar hij z'n voeten neer moet zetten, dat kan hij zelf veel beter inschatten. Ook als ik een groep begeleid kijk ik liever in galop om of met de groep alles goed gaat, dan dat ik op elke stap moet letten.

Ik rijd met een hackamore of westernshank. Wij rijden echter normaal ook western, 99% van de tijd rijden we dan ook met de teugels helemaal los, sturen gaat met teugels tegen de hals, terugkomen op zit. Hackamore gebruik ik alleen als hij niet op zit reageert, dat is dan even oppakken en weer los.

Sturen op je binnenteugel vind ik met een hackamore geen optie, met constant contact rijden ook niet. Als je dus wil blijven rijden met constant contact, kun je beter voor een pelham kiezen. Wil je het toch met hackamore proberen, oefen het sturen dan eerst een paar keer in de binnenbak.

NB. Mijn paard is dus niet druk / dribbelig, als hij dat wel is zit ik 'm inderdaad ook aan het werk.

**Geplaatst**: 27-12-11 09:29

Geplaatst: 27-12-11 09:29

Ik had ook een te heet paard bij buitenritten. Niet alleen gevaarlijk voor het paard en mij, maar ook voor andere paarden, wandelaars, fietsende kindjes en automobilisten.

Ben op een gegeven moment overgestapt op een (uiteraard ongebroken) pelham. Is me heel erg goed bevallen. Ik deed bijna nooit iets met de onderste teugel, maar als het nodig was, was die er wel. Het rijden met twee teugels was nauwelijks wennen, gewoon je verstand erbij houden.
Ik heb hem niet eens vaak echt gebruikt, maar de paar keer dat ik dat(voorzichtig) deed, was dat heel zinvol en het heeft de veiligheid erg vergroot.

Mijn paard had er geen enkel probleem mee, maar ik reed toch al met ongebroken trens, omdat hij niet van het knijpende van een gebroken trens hield.

**Geplaatst**: 27-12-11 09:31

Geplaatst: 27-12-11 09:31

Ik ken het probleem van een paard dat niet wil stoppen. De mijne heeft het vooral op weg naar huis of bij het zien van andere paarden

Bij mij helpt het als er iemand bij is (paard of mens), maar dat is voor jou geen optie denk ik.

Een pelham of pessoabit zouden een goede optie kunnen zijn. En dan inderdaad met 2 teugels, zodat je het bit ook gewoon als een trens kan gebruiken, maar de hefboomwerking er wel bij kan pakken als ze iets te enthousiast wordt.
Ik zit er zelf ook aan te denken om dit eens te proberen