Laten we even als eerste stellen dat mijn paard echt niet weggaat maar ik ben benieuwd naar inzichten van andere mensen en misschien ideeën/inspiratie opdoen...
Sinds januari dit jaar heb ik Mexx, via rijtopics kwam ik achter zowat z'n hele verleden. Eigenlijk vanaf het inrijden was hij vrij nukkig met rijden, wilde nooit echt lekker loslaten, veel vast in de rug, hij is toen ook door de hele medische molen gehaald verder, dus voor deze discussie ga ik er even vanuit dat hij verder geen lichamelijke problemen heeft. Probleem waar ik dus met hem tegenaan liep in het begin was dat hij enorm vast in z'n rug zat, en dus of heel langzaam ging lopen en van voren 'nageeflijk' of wel redelijk tempo maar hoofd tussen de sterren. Onder begeleiding van een osteopaat en heeeeel veel lessen is hij sinds augustus rugprobleem vrij verklaard. Ik natuurlijk heel blij MAAR....
nog steeds wisselen redelijk goede perioden zich af met vrij slechte. Dan is het probleem echt niet dat hij niet los wil laten want op zich heeft hij een fijn mondje, maar hij is zo mega dood op het been tot het frustrerende aan toe. Toegegeven, hij heeft betere dagen dat met heel consequent zijn het beter gaat maar grotendeels van de dagen is hij gewoon slecht voor het been. Het vreemde is alleen dat de reactie voornamelijk wegvalt als hij van voren netjes nageeft op het bit (hij volgt ten alle tijden netjes de hand, gereden volgens principe binnenbeen/buitenteugel), vooral met schakelen, tijdens overgangen reageert hij op zich redelijk.
Ik rijd 'm met zweep, en zelfs als ik alleen maar concentreer op been=voorwaarts anders tik blijven we in dezelfde routine: paard schiet even stukje naar voren, blijft met hoofd in de lucht ronddraven, totdat ie wil zakken en weer inkakt etc etc.
Sporen reageert hij nauwelijks op, is het boos reageren met hoofd de lucht in en klaar, is een tijdje geprobeerd onder begeleiding alleen in de les maar rijd er nu niet meer mee. Hij is in het verleden wel veel met sporen gereden overigens.
Voer met haver werkt niet fijn, wordt hij alleen maar druk van in de kop dus ben ik ook snel mee gestopt.
Maar nu de kneep: hij KAN het wel!!! Buiten is hij super enthousiast en voorwaarts en reageert hij prima op het been. Als we met de trailer zijn weggeweest is hij wat drukker en als je dan gaat rijden kan hij ook gewoon netjes nageeflijk doorlopen. Hij kan het dus wel maar in de bak lijkt het echt alsof z'n motivatie VERRRRR te zoeken is. En levert dit dus ook van beide kanten veel frustratie op.
Ben dus echt even m'n inspiratie kwijt, zelf vind ik dressuurmatig trainen in de bak leuk en lessen nog leuker, maar op deze manier ben ik vaak aan het denken om lekker dan maar buiten te gaan rijden, vind ik namelijk ook leuk en hij ook. Maar misschien is het wel een kwestie van doorzetten? Of misschien iets anders proberen dan dressuren?
Ik sta in elk geval echt overal voor open, heb echt weer ff een skup onder m'n kont nodig!!
Je hebt gewoon een slim paard!
. En dan laat ik even in het midden of ze zo slim zijn
maar is dat niet meer op andere locaties? Of is dat ook iets dat je in de bak kan oefenen?

die gaan we zeker meepakken!

denk zeker wel dat hij best wat zou kunnen dressuurmatig 
