Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Mindfields schreef:Paard moet weer vertrouwen gaan krijgen in de hand en heeeeeeeeeeeeel goed losgewerkt worden aan alle kanten, dit met een zeer fijngevoelige hand van de ruiter die precies weet wanneer wel en wanneer niet een hulp te geven en supersnel weer loslaten en het paard de gelegenheid geven om e hand te volgen in het voorwaarts neerwaartse. Dit zijn geen paarden die fijn worden van de gemiddelde sportruiter omdat die vaak met teveel druk rijden en veeeel te veel met voorwaarts rijden bezig zijn en daar wordt dit probleem alleen maar erger van. Voorwaarts rijden kan pas weer als het paardzichzelf kan dragen enhierbij licht in de hand blijft. Pas dan komt er een voorwaartse reactie vanuit gedragenheid. Voordat het paard dit kan zal het alleen maar meer op de hand gaan hangen van voorwaarts rijden. Deze paarden hebben iemand nodig die veel ervaring heeft met het rijtechnisch oplossen van een vastgereden lichaam en iemand met heeeeeeeeeeeel veel geduld en nog veeeeel meer gevoel.
ChocoBesnier schreef:Misspippin: Grondwerk wordt al gedaan, samen met oefening die ik doe gekregen van de fysio.
Dit houdt in: Balkjes stappen op een hoogte van 20 cm: De ene dag doet ze dit op haar sokjes en de andere dag maakt ze brandhout.
Oefeningen zoals wortels nemen links en rechts ter hoogte van haar flank (doet ze eigenlijk erg goed) , dan van de flank naar de grond toe wortels nemen. Ze spant daarbij mooi buikspieren aan en welft haar rug.
Wortel nemen tussen haar benen van hoog tussen haar benen naar laag tot aan de hoeven. Doet ze redelijk, wil wel altijd nadien haar onderhals er helemaal uitdrukken om zo terug te rekken.
Verder links recht laten ondertreden met achterbeen. Doet ze prima. Eigenlijk onder het zadel ook. Ze zou zelfs eerder die achterbenen onder de massa, zijwaarts gaan zetten dan dat ze haar in haar hals buigt.
MissPippin schreef:Dit is geen grondwerkChocoBesnier schreef:Misspippin: Grondwerk wordt al gedaan, samen met oefening die ik doe gekregen van de fysio.
Dit houdt in: Balkjes stappen op een hoogte van 20 cm: De ene dag doet ze dit op haar sokjes en de andere dag maakt ze brandhout.
Oefeningen zoals wortels nemen links en rechts ter hoogte van haar flank (doet ze eigenlijk erg goed) , dan van de flank naar de grond toe wortels nemen. Ze spant daarbij mooi buikspieren aan en welft haar rug.
Wortel nemen tussen haar benen van hoog tussen haar benen naar laag tot aan de hoeven. Doet ze redelijk, wil wel altijd nadien haar onderhals er helemaal uitdrukken om zo terug te rekken.
Verder links recht laten ondertreden met achterbeen. Doet ze prima. Eigenlijk onder het zadel ook. Ze zou zelfs eerder die achterbenen onder de massa, zijwaarts gaan zetten dan dat ze haar in haar hals buigt.

ChocoBesnier schreef:Van spelletjes spelen vanaf de grond (als ik het even zo mag noemen) zal ze niet sterker worden. Is allemaal wel leuk maar niet echt nuttig in dit geval. Paard en ik hebben geen dominantieprobleem. Is geen dominant paard, eerder onzeker en nog speels en heeft wat leiding nodig. En die krijgt ze ook.
tamary schreef:ChocoBesnier schreef:Van spelletjes spelen vanaf de grond (als ik het even zo mag noemen) zal ze niet sterker worden. Is allemaal wel leuk maar niet echt nuttig in dit geval. Paard en ik hebben geen dominantieprobleem. Is geen dominant paard, eerder onzeker en nog speels en heeft wat leiding nodig. En die krijgt ze ook.
"Spelletjes spelen op de grond" is op hoog niveau wel degelijk te vergelijken met longeren met hulpteugel en dubbellonge, maar zonder die hulpmiddelen. Ja het zover komen kost fors meer tijd, maar paard is dan mentaal en fysiek in staat om dat werk te doen. Voordeel is ook dat paard niet in een hulpteugel kan gaan hangen en alsnog lijf verkeerd gebruikt.
Daarnaast is het met een paard met spierproblemen moeilijker om die te motiveren om bewegingen te maken die pijnlijk kunnen zijn of waarbij paard pijn verwacht. Het "spelen" kan paard het vertrouwen helpen terugvinden dat de gevraagde bewegingen ook uitgevoerd kunnen worden en helpen plezier in het werk terug te vinden.
Qua zwaar op het bit, probeer eens wat er gebeurd als je echt vanaf 0 (teugelgespje op de schoft) teugel gaat vastpakken, op normale hoogte vastpakt en korter maakt. Op welk moment komt er reactie? Sommige paarden zijn zo gevoelig dat die al 3 stappen voor je het merkt reageren, en doordat de ruiter doorvraagt denken dat ze foute antwoorden geven, terwijl die eerste reactie de gewenste was. Die eerste reactie kan zo klein zijn als een spier aanspannen of zelfs maar denken om een richting op te gaan ipv echt een zichtbare beweging/stap.