Dit bedoel ik met die knik (al een wat oudere foto maar voor het idee)

Een recent filmpje, het is lastig te zien omdat de manen het beeld vertekenen
Alvast bedankt
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola


Airborn schreef:Het enige echte probleem dat ik zie is dattie echt niet loopt. Hij sjokt, en zn voeten staan langer op de grond dan dat ze in de lucht zijn. Denk dat je al een heel stuk verder komt als je hem een heel stuk actiever rijd. Zo kan hij zn rug er ook niet bijgebruiken, het tempo ligt gewoon te laag voor hem.
__Nicky schreef:Oke. Ik ben nu sinds 2 weken met m'n instructrice bezig met een nieuwe manier. In het begin maak ik hem heel voorwaarts (dat ie bijna té hard gaat) en ik doe niets met de voorkant (wat mij part loopt ie met zn kop in de hemel). Vervolgens laat ik m'n been voor wat ie is en ga bezig met de voorkant naar beneden kneden maar zodra die terug komt in tempo laat ik de voorkant weer zitten en maak ik hem voorwaarts maken.
Lijkt dat op jouw manier? Hoe zou jij het anders aanpakken?
Zo ga ik dan door en dat op de volte zodat ie ook wat inbuigt. Maar ook op deze manier heeft ie de neiging om in die knik te lopen. Zou het kunnen dat ie dat zichzelf heeft aangeleerd? Ik moet zeggen dat het wel een heel stuk minder is dan in het begin maar hij blijft het houden.
__Nicky schreef:Dit vind ik een fijn beeld.
Aan de teugel rijden.Citaat:De gymnastiek, of het gymnastiseren waar we het hiervoor over hadden is niets anders als de bekende oefeningen zoals voltes en schouderbinnenwaarts. Deze zogenaamde oefeningen zijn als het ware bewegingen welke paarden van nature ook kunnen maken, anders zouden we ze niet kunnen vragen. De oefeningen zijn bedacht en benoemd om het paard sterk, soepel en recht genoeg te maken onder de ruiter, zodat hij zich dus onder de ruiter kan verzamelen. En de reden daarvan is niets anders dan om het paard gezond te houden onder zijn ruiter zodat hij lang mee kan en vele jaren van training niet verloren gaan.
Citaat:De paarden op de gravures en schilderijen van de oude meesters zijn vrijwel altijd in de krul. Soms voor de loodlijn soms wat er achter, een en ander kan ook een beetje gelegen zijn aan de interpretatie of voorkeur van de kunstenaar. Maar gekrulde halzen en losse teugels, dat is toch duidelijk de boventoon. En meteen is waarschijnlijk te begrijpen waarom deze krul heden ten dage ons ideaal is. Want wat betekent deze krul nu eigenlijk? Het betekend dat het paard verzameld is! En verzameling, daar streven we tenslotte naar in de dressuur. Maar waarom streven we naar verzameling? Heel simpel: omdat een paard niet gemaakt is om op te rijden en rijden schadelijk voor hem is. Wanneer een paard met ruiter kan verzamelen betekent dit dat het paard voldoende draagkracht, rechtgerichtheid en souplesse heeft om een mens zonder schade te dragen. Hij beheerst als het ware de techniek van het professioneel mensen dragen zou je kunnen zeggen.