Bokt.nl

JoviBan schreef:

Wanneer je je handen laag plaatst, oefent het bit meer druk uit op de lagen en tong. Dat doet zeer, dus reactie van het paard is wijken voor die druk, dus hoofd laag.

Je mag je afvragen of je dit wilt. Zinvol is het in ieder geval niet.

Century5 schreef:

Japeloup schreef:

Beste TS, mag ik je vragen of je de theorie wel kent, en waarom we graag willen dat een paard met zijn hoofd/hals zo loopt.

Door je handen laag en breed te zetten loopt het paard makkelijker met zijn "kop in de krul" maar is dat wat je wil?
Er is namelijk een groot verschil tussen nagevelijkheid en kop in de krul.
Als het paard nageeft dan ontspant hij in nek en kaak gewricht. Veelal zie je dan dat het paard met een mooi afgebogen hals gaat lopen.
Maar het wil niet zeggen dat als de hals afgebogen is dat het paard ook nageeft.

Niet persoonlijk hoor maar ik wordt altijd een beetje moe van mensen die maar 1 doel hebben, kop in de krul.
Als je goed rijdt krijg je het vaak kado van je paard. Met goed rijden bedoel ik dat je een houding hebt waarmee je het paard niet in de weg zit, handen in constante verbinding staan met de paarden mond, hulpen die klein en consequent gegeven worden, om daarmee controle te krijgen over tempo en richting. Pas als dat in orde is kan je werken aan een stukje houding van het paard.

Dan hoop ik dat je mijn OP nog eens wil lezen. Ik schrijf daar heel duidelijk dat ik niet het paard in de krul wil trekken, en dat dat ook niet mijn doel is. Mijn doel is goed rijden en het paard lekker laten lopen (impuls, actief en van achter naar voren dus). Ik weet dat nageeflijk een gevolg is van goed rijden. Je hoeft dus niet 'moe' van mij te worden, ik wilde juist in mijn OP meteen de toon zetten dat ik niet zo ben! Ik wil juist paardrijden op een correcte manier, vandaar ook dat ik hier een vraag stel over hoe ik mijn handen moet houden. Omdat ik merk dat er een verschil is in hoe het paard erop reageert, en me nu afvraag wat de juiste manier is, zodat het paard niet 'in de krul' gaat lopen omdat ik aan zijn mond trek, maar omdat ik goed zit/rijd.
Ik hoop dat dit het verduidelijkt. Ik vind het jammer dat je het verkeerd leest/interpreteert.

Bedankt voor alle reacties, ik zie meteen al meningsverschillen. Dat blijf je altijd houden, maar het is fijn om er zo over te discussieren! Ik merk zelf dat het paard snel zijn hoofd omlaag doet als ik mijn handen laag houdt, maar helemaal goed voelt dat niet (waarschijnlijk loopt het paard dan dus niet correct aan de teugel). Ook zet ik mijn handen dan erg snel vast.

JoviBan schreef:

@eowyn04: het wel/geen pijn doen kunnen we over van mening verschillen.
Feit blijft dat lage en wijde handen niet juist zijn, dat je dit gewoon niet moet doen. "Aan de teugel" is een gevolg van goed rijden, nièt iets wat je in de mond bewerkstelligt.
Hier iets meer over de ruiterhand met onderin de pagina een foto van de juiste arm-hand-houding: http://www.bitloospaardrijden.info/ruiterhand.htm

Urielle schreef:

Je kunt een peerd prima met de handen laag en breed rijden en toch van achter naar voren rijden. Heb gisteren zelfs tien minuten met lage brede hand en compleet losse teugel gereden omdat mijn paard alle fladderende dingetjes in de wind erg interessant vond. Toevallig heb ik het er gisteren nog over gehad met mijn instructeur, adhv de boeken van Ernest van Loon trouwens. Je plaatst je handen op die lijn dat je je paard ingesteld wilt hebben. Dus een jong paard of een paard in opwarmfase rij je met een lage brede hand, om een verbinding op een lijn te krijgen (bit-hand-elleboog). Je hebt een driehoeksverbinding en voelt dan of het paard recht tussen je twee teugels is.
Ik rij in het begin met vrij lange teugels en dan geeft het in het begin niet als het paard met zijn hoofd tralalalala loopt, je blijft het paard voorwaarts rijden tot het zelf de hand opzoekt. Dan probeer ik mijn paard in goed contact met de buitenteugel te krijgen, die controleert. Ik ben zelf nogal geneigd om aan de binnenteugel te gaan zitten prutsen dus daar moet ik erg op letten dat ik die hand ook duidelijk voor me blijven plaatsen. Ik werk een tijd in die lange, lage lijn incl. overgangen zodat het paard eerst in die lage lijn het achterbeen en de bovenlijn goed gebruikt, recht tussen twee benen en twee teugels is (dus ook inbuigt in de ribben op de volte) en een constante aanleuning neemt aan het bit, en werk dan het paard met het been omhoog (dus zonder de teugels korter te gaan pakken). Naarmate het paard zelf meer (relatieve) oprichting aan gaat nemen, maak je de teugels korter en gaan je handen hoger met de mond van het paard mee.
Maar hier is dus de uitgangsfase in het begin een lage driehoek, omdat je het paard ook lang en laag losrijdt.
Maar goed, dat is dus wat wij hier doen nu, heb het ook nog wel op andere manieren ooit gedaan.

aerdenhout1 schreef:

Je kan je afvragen wat fijner is voor je paard, handen even als hulpmiddeltje wat breder en lager en paard begrijpt wat je bedoeld, gaat daardoor nageven en laat zijn rug los, of handjes keurig waar ze horen maar paard gaat niet over de rug.
IK roep af en toe wel naar mijn lessers als ze b.v een jong of verreden paard hebben...maakt me niet uit hoe JIJ zit, als het paard maar fijn loopt!
Jou houding komt wel als het paard snapt wat je bedoeld.

aerdenhout1 schreef:

Je kan je afvragen wat fijner is voor je paard, handen even als hulpmiddeltje wat breder en lager en paard begrijpt wat je bedoeld, gaat daardoor nageven en laat zijn rug los, of handjes keurig waar ze horen maar paard gaat niet over de rug.
IK roep af en toe wel naar mijn lessers als ze b.v een jong of verreden paard hebben...maakt me niet uit hoe JIJ zit, als het paard maar fijn loopt!
Jou houding komt wel als het paard snapt wat je bedoeld.