Bokt.nl

lotteElb schreef:

Nou paarden kunnen volgens mij wel degelijk alsof doen...

Op onze manege lopen de paarden iedere dag (muv zondag en vakanties) zo'n 2 uur per dag in dezelfde bakken (3x binnen bakken, 4 buitenbakken of bos). En toch zijn het iedere keer dezelfde paarden die ineens schrikken of bang zijn in bepaalde hoeken. Dit terwijl ze er al jaren lopen en er niks veranderd. Het is vaak zelfs zo dat ze het eerste uur braaf hun rondje lopen, en het 2e uur iedere keer schrikken. Dus ze kunnen wel zeker doen alsof... (Proberen onder het werk uit te komen)

Anne Marie schreef:

Paarden doen wel degelijk aan nep-schrikken. Zo doen ze aan zelf-stimulatie. (ieuw dat klinkt vies)
Een paard die niet genoeg geestelijke stimulansen heeft in het dagelijks leven, bv dus een paard wat twee jaar stil heeft gestaan door blessures, gaat die zoeken in van alles en nog wat. Dit is geen kwestie van uitproberen van de ruiter, of stieren. Het is gewoon een soort wakker maken van de geest door het paard zelf. Over het algemeen doen ze dit als ze zich verder lekker voelen. Een paard wat pijn heeft zal dit niet doen. Eigenlijk is dit dus een erg goed teken voor je.
Dit is ook de reden dat een paard niet gauw bakkabouters zal zien (of zoeken) als je ze meer aan het werk zet. Aan het werk zetten tegen bakkabouters en bermtrollen hoeft geen hard werken te zijn. Gewoon veel afwisselende stelling en overgangetjes scheelt al vrij veel. Hou hem bezig in zijn koppie, en hij zal geen reden hebben om kabouters, trollen, of gevaarlijke Yeti's te zien.

Seraja schreef:

dag dames,
Ik heb vier weken een merrie op proef van vier jaar. Het is een paardje die veel schrikt en gebruikaanwijzing heeft. Maar nu zit ik met een probleem. ik vind het niet erg als ze af en toe schrikt, maar ze begint elke keer in dezelfde hoek. Als ik al op de helft van de bak zit dat voel je dat ze helemaal gespannen raakt. Ze vliegt weg en is nu al een paar keer omhoog gegaan. Terwijl er in de andere bak meestal niks aan de hand is, ja iets schrikkerig maar niet zo achterlijk als dat. Ook buiten is ze super braaf. Hebben jullie hier ook tips voor, ik ben iemand die wel wil doorzetten, maar wordt hier een beetje angstig van. Ik rij nu constant in de andere bak, maar die is erg klein en in de winter is alleen de grote bak tot beschikking. Wie kan me tips geven dat ik toch normaal kan rijden. Ik ga morgen zowiezo de tips die al gegeven zijn direct toepassen, maar ik vind het zo raar dat het alleen die hoek is.

groetjes Seraja

thoraklover schreef:

Anne Marie schreef:

Paarden doen wel degelijk aan nep-schrikken. Zo doen ze aan zelf-stimulatie. (ieuw dat klinkt vies)
Een paard die niet genoeg geestelijke stimulansen heeft in het dagelijks leven, bv dus een paard wat twee jaar stil heeft gestaan door blessures, gaat die zoeken in van alles en nog wat. Dit is geen kwestie van uitproberen van de ruiter, of stieren. Het is gewoon een soort wakker maken van de geest door het paard zelf. Over het algemeen doen ze dit als ze zich verder lekker voelen. Een paard wat pijn heeft zal dit niet doen. Eigenlijk is dit dus een erg goed teken voor je.
Dit is ook de reden dat een paard niet gauw bakkabouters zal zien (of zoeken) als je ze meer aan het werk zet. Aan het werk zetten tegen bakkabouters en bermtrollen hoeft geen hard werken te zijn. Gewoon veel afwisselende stelling en overgangetjes scheelt al vrij veel. Hou hem bezig in zijn koppie, en hij zal geen reden hebben om kabouters, trollen, of gevaarlijke Yeti's te zien.

Mijn fjord doet het ook, gewoon om uit te proberen. Meestal als hij lekker vrolijk is, of als hij terug wil naar z'n vrienden. Ik herken het 'nep' schrikken aan z'n houding, als hij bang is kijkt hij heel schichtig (weet niet hoe je het schrijft..) En gaan z'n oren alle kanten op, en voel ik al z'n spieren samentrekken, staart tussen de benen en dan vliegt hij er vervolgens van door. Soms is het paard gerust te stellen, door hem een aai te geven rustig blijven en praten. Bij het 'nep' schrikken doet hij eerst een beetje eigenwijs en bokkerig tot erg eigenwijs en bokkerig, vervolgens gooit hij z'n stierennek omhoog en vervolgens met al z'n kracht schiet hij er vandoor. Een gerust gesteld praatje of aaitje ervaart het paard als 'goed gedaan' inplaats van 'er is niks aan de hand'. Als hij vrolijk is wil hij al z'n energie eruit lopen, en als hij terug wil naar z'n vrienden probeert hij mij eraf te krijgen en vervolgens voor het hek van de bak te ijsberen tot hij terug mag. Ik zet net als in de quote hierboven mijn paard flink aan het werk, overgangen, figuren en als hij gaat, spoor ik hem aan zodat hij de volgende keer weet dat ervandoor gaan niet helpt. Verder suc6 met hem

jury schreef:

Paarden doen nooit alsof.....

Afhankelijk van ruiter en/of energieniveau schrikken ze alleen wat sneller/feller.
Vaak gat de ruiter er toch wel naar zitten als ie een paar keer goed geschrokken is. Is makkelijk zeggen maar dat moet je dus juist niet doen want dan vererger je het alleen maar. Ga dus eens bij jezelf na wat jij er aan bijdraagt om de schrikreactie te verminderen.
Je zou dan kunnen denken aan de training eens anders te beginnen dan normaal, bv even longeren dan erop en gelijk gaan galopperen ipv eerst losstappen. Ofwel het standaar patroon doorbreken.