Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-03-01 23:55

Geplaatst door de TopicStarter : 02-03-01 23:55

in het dorp is een veldje waar ik met hon altijd een galopje trek, of train (aangezien ik geen bak heb, en maar max 1x per week op de manege ga ivm de kosten)
Zolang ik langer dan 5 min op het veld blijf weet mevrouw dus al hoe laat het is. Vandaag weer.
Ze wilde of stilstaan, of idioot galoperen.
Maar, ik wilde gewoon een normale arbeidsdraf. Loopt ze dus totaal weg over de buitenschouden (ze ging gewoon echt wijken), nou, ik buitenbeen eraan, en hing zo ongeveer met 2 handen aan de binnenteugel, maar geen reactie, ze wilde naar links. Dus ik een waarschuwing gegeven, dus een tikje. Ging ze weer zoals ik wilde. Kom weer bij het zelfde punt, weer het zelfde verhaal. Dus een iets harder tikje, weer door, en weer het zelfde verhaal. Ik heb haar toen echt een paar rotklappen verkocht, maar ze kijkt geeneens om. Ja, gooit haar oren naar achter en komt tegen de hand, maar meer doet ze niet.
Ze kan echt heel netjes lopen, maar als ze niet wil, oooohhh, gromm, dan doet ze het dus ook niet.
April was er vandaag (van de horses chat) en ik wilde een paar pasjes wijken laten zien, nou, weer helemaal over de buitenschouder weg lopen, weer been eraan, tikje bij, no respons. Wordt er soms een beetje moedeloos van.
Ik verwacht niet dat ze apuyementen of changementen ofzo gaat maken, maar ik WEET dat ze kan wijken, en ze doet het ook vaak zat wel goed.
Maar als ze weereens zo'n bui heeft, zorgt ze er altijd voor dat ik me naderhand schuldig voel, omdat ik haar naar mijn zin dan best hard aanpak. Ik weet wel dat dat dan nodig is, maar het zit me toch niet lekker om dat beestje te meppen (wat dan echt nodig is)
Om een lang verhaal kort te maken: HELP!!!!!

**Geplaatst**: 03-03-01 01:31

Geplaatst: 03-03-01 01:31

wees eens eerlijk, hoe denk je dat dit komt??

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-01 09:43

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-01 09:43

niet omdat ik te groot ben ofzo
Ze doet het namelijk vaak genieg wel goed

**Geplaatst**: 04-03-01 23:27 · **Anoniem** **Geplaatst**: 04-03-01 23:27 dat bedoelik ook niet

Geplaatst: 04-03-01 23:27

dat bedoelik ook niet

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-01 09:12

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-01 09:12

war bedoel je dan wel ??)

**Geplaatst**: 05-03-01 13:10

Geplaatst: 05-03-01 13:10

AANPAKKEN..... dat bedoeld lov gok ik zo...
zie mijn berichtje bij PP heb ik uitgelegd wat ik er van denk
groetjes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-01 13:26

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-01 13:26

ik pak haar toch aan?

**Geplaatst**: 05-03-01 15:51

Geplaatst: 05-03-01 15:51

Nim heeft gelijk. Je moet wat meer je hersens gebruiken en je niet de les laten lezen door je shet (of welk paard dan ook). je had dit aan kunnen zien komen.
paardrijden is ook vooruitdenken. Als je een paard iets leert, of laat doen heeft dat altijd consequenties. In het gunstigste geval is dat 'mooi lopen' in het minst gunstige geval veegt ie de vloer (of veldje) met je aan.
Paarden zijn gewoontedieren en zitten anders in elkaar dan wij mensen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-01 16:39

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-01 16:39

ik snap nu nog steeds niet wat je bedoelt hoor, is dit een veroordeling dat ik vrijheidsdressuur doe? omdat je zegt als je je paard iets leert....
ik snap er geen hout van van wat je bedoelt

**Geplaatst**: 05-03-01 17:08

Geplaatst: 05-03-01 17:08

als je denkt dat ik iets veroordeel, dan heb je het mis.
Volgens Hon is dat veldje niet bedoeld voor ingewikkelde dressuurdingen, maar meer om te crossen. Dat is ze gewend en heeft ze dus geleerd, ze kan er ook niks aan doen dat dat zomaar in haar opborrelt.
Hou er ook rekening mee dat het altijd moeilijk is om een bepaalde oefening ff tevoorschijn te toveren om te laten zien, 9 van de 10 keer lukt dat niet. Zoals je aan April wilde laten zien van het wijken. Het is niet zo dat je ff op die knop drukt en ze doet het wel. Zeker niet op dat veld, want dan staat haar hoofd er al helemaal niet naar.
Als je je paard iets leert bedenk dan ook wat de consequenties zijn. wat oefeningen betreft, het kan soms lang duren voor een oefening bevestigd is, dus geef Hon de kans.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-01 18:31

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-01 18:31

op dit veldje galoperen we OF trainen we. Sorry dat ik het misschien als een veroordeling zag, maar ik snapte totaal niet wat je bedoelde.
Tuurlijk krijgt hon een kans, die krijgt ze altijd, maar ze heeft wel te luisteren, zo simpel is het.
Toen ik nog op horses wat problemen had zei iedereen aanpakken. Nu pak ik haar aan, en dan krijg ik nog geen reactie van haar. Dat is waar het mij om gaat.
Ik weet dat ze kan wijken, en echt ze doet het vaak genoeg ggoed. Maar vrijdag vertikte ze gewoon alles wat ik vroeg.
Maarja, gister was ze superbraaf aan de longeerlijn (zie PP)
Maar af en toe als ze zo'n bui heeft als vrijdag, tja, dan weet ik het gewoon ff niet meer, en dan is er geen land met haar te bezijlen

**Geplaatst**: 05-03-01 18:45

Geplaatst: 05-03-01 18:45

Tja shets zijn nou eenmaal super eigenwijs je pakt haar wel aan maar blijkbaar niet hard genoeg.
goed een voorbeeld van mij en Moonlight ze had de gewoonte om de stal in te stormen dus iedereen liet haar voor de stal al los niemand was zo gek voor haar uit de stal in te lopen want ze sprong je gewoon in je nek.
Nouja wij kochten haar en hier hetzelfde maar waarom??? Ze was niet bang had alleen erg veel haast dus ik heb zo onwijs vaak geoefend. elke keer halthouden voor de stal 2 passen naar voren weer halt etc. dat ging altijd goed maar liep ik ineens door sprong ze in m'n nek.
altijd was ik erop voorbereid en altijd geduldig en ja hoor het ging een keertje zowaar goed zie je wel ze kon het!! ikke blij. de dag erop zette ik haar op stal en liep in 1 keer door want dat kon ze toch braaf en ze sprong me in m'n nek dus ik languit in de stal en ik werd zo onwijs woest.Ik heb haar echt 4-kant achteruit die stal uitgeschopt en geslagen en verrek vanaf die dag heeft ze het nooit meer gedaan toen kon ze keurig netjes de stal in en uit maar het stomme is : ze deed het nogsteeds bij anderen achteraf: wat lov. al zei met gewoonte op de vorige stal was er voer als ze naar binnen ging vandaar die haast denk ik.Als het nodig is mag je een paard echt heel goed en hard aanpakken Moonlight was niet bang speelde duidelijk een spelletje tot ik heel duidelijk maakte dat ik het heel erg zat was.
Is het zielig? mhaa denk het niet ze had het echt verdient vond mezelf meer zielig ik was ook bont en blauw en ik denk dat je ook zo naar jezelf moet kijken Hon krijgt vaak nog haar zin.
Want wat doe je als ze dus staakt? ze krijgt een tikje(waarom geen lel? ze staakt omdat ze niet wil niet omdat ze wat mankeerd)en daar krijg je geen reactie op?
wat doe je dan?
je hoeft 'm niet lens te slaan(misschien eigenlijk wel omdat ze in mijn ogen als ik dit zo lees toch aardig verwend is en voor een paar tikken geen pas gaat verzetten)Ik wil je echt niet veroordelen hoor en misschien heb ik het mis zo vanachter m'n pc maar alle verhalen hier op de plaza en de chat denk ik dat ze toch te vaak d'r zin kreeg en je te lief bent geweest.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-01 19:21

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-01 19:21

en wat dan dus jou conclussie is, is dat ik daar nu de zure druiven van pluk?
Tja, misschien hem je gelijk, maar nu kom ik met heel iets anders waar ik het eigenlijk liever niet over heb.
Ik heb een pony verzorgt, ik was jong en naief. Zodra de pony 1 stap verkeerd zette, vloog ik haar zo ongeveer aan. Ik heb het hier echt liever niet over, maarja.
Wilde ik galoperen, en reageerde ze niet meteen na 1 x druiven, dan ging de zweep er overheen. Als je me vraagt waarom, kan ik je geen antwoord geven. Het gevolg was dat de pony bang van me werd, maar ze luisterde tenminste wel.
Pas later ben ik op een manege gaan lessen (had voor die tijd nog nooit les gehad) en toen gingen mijn ogen open. Pas toen zag ik dat ik helemaal verkeerd bezig was. En ik had geen idee hoe ik het goed moest maken met die pony.
Ik vond het leuk dat ze steigerde als ik haar een tik op de borst gaf. Reageerde ze niet gelijk, werd de tik een lel, en een flinke lel.
Ik heb haar een keer zomaar om niks een paar klappen verkocht met de paniekhaak van het halstertouw, zo erg dat ze ging liggen.
waarom ik dit nu neerzet?
Misschien ben ik daarom te lief geweest voor hon?
Veroordeel me alsjeblieft niet op dit verhaal, maar geloof me dat ik verandert ben. De persoon die ik toen was heb ik uit mijn leven verbannen en wil ik niet meer tegen komen ook. Dit bericht valt me zwaar, maar zou het ermee te maken kunnen hebben dat ik misschien te lief ben geweest voor honey?

**Geplaatst**: 05-03-01 19:52

Geplaatst: 05-03-01 19:52

Hoi Stef, Ik vind het super van je dat je het hier neer durft te zetten. Daar is moed voor nodig omdat mensen je kunnen veroordelen. maar je bent veranderd en we doen allemaal dingen die we liever anders gedaan hebben. Maar je hebt ervan geleerd. Dus dat is enorm goed.

In het boek "paard en ruiters" verteld de schrijver ook dat hij steeds scherpere sporen gebruikte en nog meer dingen die eigenlijk niet kunnen. Ik denk dat we allemaal wel eens zoiets doen. Het is veel erger als je het blijft ontkennen. Jij ziet het als een leerschool en weet nu dat dat verkeerd was. Maar nu niet meteen te lief worden. Zoek de gulden middenweg...

**Geplaatst**: 05-03-01 20:33

Geplaatst: 05-03-01 20:33

Ik denk dat je al aardig op weg bent door het mogelijke probleem te onderkennen. OK, vroeger was je te hard, en nu misschien te lief? Valt ook niet mee om het liefste wat je hebt (sorry Adriaan, eennaliefste dan?) een lel te verkopen.... Maar als je het niet doet, ga je van kwaad tot erger....
Overigens vind ik zulke dingen over de mail vreselijk moeilijk te beoordelen. Je moet toch eerst zien wat er gebeurt, vind ik. Anders zie je ook niet wat de oorzaak is, maar kun je er slechts naar gissen.

Vanavond werd ik nog gebeld door twee meiden die via-via wisten dat ik alleen lesgeef aan mensen die ik "leuk" vind (niet gewoon leuk, maar mensen die een probleem hebben waardoor het lesgeven weer leuk is: een handicap, een paard met een tic, angst etc etc.)
Een van de twee is een angstige ruiter en had gehoord dat ik iemand anders daar vanaf heb geholpen. Dus of ik dat bij haar ook maar kan doen.
Tja, zo werkt het helaas niet. Ze wilde me helemaal gaan vertellen waar het ooit misgegaan was en wat er nu gebeurt als ze opstapt, maar daar heb ik geen bal aan; ik moet het eerst zien omdat ik vanaf de grond andere dingen zie, als een ruiter in zijn hart voelt of ziet vanaf zijn paard.
Moraal van dit lange verhaal: Via een scherm of telefoon is het zo verdomd moeilijk (en voor sommige mensen juist makkelijk....) te beoordelen waar het probleem vandaan komt.
Maar in dit geval denk ik inderdaad ook dat dit probleempje geboren is uit liefde.....
Succes ermee, Sonja.

**Geplaatst**: 05-03-01 22:18

Geplaatst: 05-03-01 22:18

Maar in dit geval denk ik inderdaad ook dat dit probleempje geboren is uit liefde.....
Succes ermee, Sonja.
[/quote]

Dat stukje had ik even geknipt, want dat vond ik z'on mooie zin. Geboren uit liefde...
En Stef, zoals we jouw "horen schrijven" over jouw Honey... nou ja, dan moet je toch veel van dat beessie houden?
En inderdaad, wat is er nou moeilijker om op degene waar je van houd boos te worden?

(Enne, je bent zeker niet de enige met een paard die zo een beejte over je heen loopt)

**Geplaatst**: 05-03-01 22:22

Geplaatst: 05-03-01 22:22

Citaat:
en wat dan dus jou conclussie is, is dat ik daar nu de zure druiven van pluk?

Ik vind het knap van je dat je dat neer zet en gelukkig ben je niet zo erg meer als vroeger maar ik denk dat je te ver door bent geslagen naar de andere kant probeer de middenweg te vinden.Het is ook moeilijk om te zien wanneer speelt een paard een spelletje en wanneer zijn ze bang of snappen ze iets niet en dat maakt het moeilijk maar juist zo leuk die paarden!
Ik zit zelf ook nog niet op de middenweg.
zondag bijvoorbeeld ik wou inladen en normaal loopt ie altijd de trailer nou stond ie dus stil en wou niet ik wou opnieuw aanlopen waarbij ik (vraag me niet hoe een kopstoot kreeg) toen had ik dus al meteen uitgehaald en 'm een schop onder z'n pens gegeven tja meteen spijt natuurlijk ik was al wat zenuwachtig en dat mag je al helemaal niet op een paard afreageren en vandaar dat ie niet meteen braaf meeliep ik strafte te snel.

Vaak ben ik ook te lief dan loopt ie te etteren in de les en dan roept mijn instructeur geef 'm een lel en dan tik ik 'm wat bij tot ik het na 10 keer prberen opgeef en 'm een echte lel geef en dan doet ie het ineens wel dat gromt mijn instructeur weer eens ja als je dat nou meteen had gedaan waren we niet alweer een uur verder...
het is zo moeilijk om een grens te trekken soms doet ie iets dat moet je eerst nagaan was het angst/eigenwijs?en als je dan bedekt hij is echt dwars ben je weer te laat met aanpakken.
probeer toch wat strenger te worden en hou in de gaten dat je niet weer vervalt in je vroegere slechte gewoonte maar 1 geluk heb je.. van fouten leer je...

**Geplaatst**: 06-03-01 10:01

Geplaatst: 06-03-01 10:01

als mijn paard iets heel fouts doet kan ie ook een klap krijgen. Zou hij me bijten ofzo dan sla ik m waar ik m raken kan.
Maar ik kan met de hand op mijn hart zeggen dat ik nog nooit een dier mishandeld heb, nog nooit. Paard krijgt de klappen die hij verdient en ik kan heel streng zijn, het zou soms wel strenger 'moeten', maar ja ach hij is nog steeds niet onhandelbaar en dat zal ie ook nooit worden.
Heel af en toe ben ik iets te touchy, maar dat krijg ik gelijk terug van m. Samen kom je er altijd wel uit dus.
Maar mishandelen?? nee ik niet. Het zit er bij mij gewoon niet in.
Mensen die dat vermogen wel hebben, kunnen proberen dat te sturen of te compenseren, maar zullen het altijd blijven houden.
Einde discussie.

**Geplaatst**: 06-03-01 11:00

Geplaatst: 06-03-01 11:00

Tja Stef, ik denk dat iedereen die met paarden omgaat dit probleem wel eens (en meestal wat vaker waarschijnlijk) tegenkomt. Meestal is het gedrag van je paard een spiegeling van je eigen gedrag en dat kan knap banketstaaf wezen. Mijn paard heeft een manegeverleden, is daar tijdens de lessen dagelijks echt heel hard geslagen omdat hij staakte (beginners reden op hem met sporen omdat hij anders helemaal niet vooruit ging), en dat hielp allemaal niet. Hij bleef staken. Is zo'n beest dom dat hij dat allemaal ondergaat en dan nog niet luistert, vraag je je af. Ik weet het niet, wat ik wel weet is dat belonen van goed gedrag heel goed werkt, maar dat je vooral duidelijk (extreem duidelijk) moet zijn naar je paard toe. Doet hij iets goed dan is hij fantastisch braaf en dat moet je hem ook laten weten. Doet hij iets niet waarvan jij zeker weet dat hij het wel kan, pak hem dan in één keer hard aan. Flinke schop of tik en een boze stem werkt beter dan tien kleine tikjes. Het is heel moeilijk omdat je van dat dier houdt, bij een paard van een ander lukt zoiets veel beter omdat je dan die bagage "van houden van" niet hebt en veel koeler kunt reageren. Je emoties blijven dan buiten beeld.

Mijn vorige paard was een type die echt helemaal nergens van onder de indruk was, dit was erg moeilijk voor mij omdat ik een fijngevoelig volbloedje gewend was. Hoevenkrabben lukte niet omdat ze steeds haar voeten uit mijn handen trok. Ik heb dat driekwart jaar met geduld en belonen als ze het eens wel goed deed geprobeerd, totdat ik het zo zat was dat ik haar een paar rotschoppen onder haar buik gegeven heb (ik had nog nooit van mijn leven een paard geschopt, dit was de eerste). Het hoevenkrabbenprobleem was over. Een enkele keer moest ik die actie nog eens herhalen, want hardleers was ze wel. Ik heb van dit paard echt geleerd om hard op te treden als dat nodig is en wat sneller dan ik eigenlijk zou willen. Paarden willen duidelijkheid.

Dus probeer heel enthousiast te zijn tegen Honey als ze ook maar iets goed doet, en heel fel en snel reageren als ze iets niet doet, als je tenminste zeker weet dat ze het kan en haar niet iets dwars zit (spierpijn of zo).

Maar we blijven mensen en blijven dus ook fouten maken, zelf doe ik het ook dagelijks weer verkeerd...

Als een paard een niet zo leuk verleden heeft, zoals die van mij, vind ik het helemaal moeilijk om hem aan te pakken. En helaas maken die krengen daar leuk misbruik van!

Succes Mieke

**Geplaatst**: 07-03-01 00:45

Geplaatst: 07-03-01 00:45

Wat een gedoe, je gaat een shetlander toch niet leren wijken enzo. Hallo koop een paard dan!!

**Geplaatst**: 07-03-01 01:16

Geplaatst: 07-03-01 01:16

Sorry hoor, maar ik denk dat dit laffe persoontje nu toch eens haar mondje dicht moet gaan houden. Anders heb je toch echt heel bokt tegenover je. Ik raak niet snel geïrriteerd Anonymous, maar je kan te ver gaan.

Greetz Mayo

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-01 09:16

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-01 09:16

geef mij eens 1 goede rede waarom je een shetlander niet zou leren wijken. Dan kunnen we misschien verder discusieren (wat ik eigenlijk niet voor mogelijk acht)

**Geplaatst**: 07-03-01 12:51

Geplaatst: 07-03-01 12:51

ach zegt genoeg dat ze anoniem blijft toch?
ene ik ben gister op de welsh a X shet kruising van een vriendin gaan zitten voor de lol zij heeft een meisje die bij mij lest maar die rijd zelf nog niet zo heel goed maar hij deed alles zelfs galopstapgalop overgangen en achterwaarts en ook wijken.. *grijz* ik had 'm vergeten te zeggen dat zo'n pony het niet kan maar ach laat 'm in de waan dat het een echt paard is Lachen

**Geplaatst**: 07-03-01 15:09

Geplaatst: 07-03-01 15:09

Citaat:
Op 2001-03-07 00:45, schreef Anonymous:
Wat een gedoe, je gaat een shetlander toch niet leren wijken enzo. Hallo koop een paard dan!!

Waarom moet ze een paard kopen dan??? Als Stef het met haar Shet wil doen, waarom niet, daar is toch niks verkeerds aan?? Zij heeft plezier met haar shet en jij met je grote paard, nou en laat verder iedereen iedereen in zijn eigen waarde!!!

**Geplaatst**: 07-03-01 20:55

Geplaatst: 07-03-01 20:55

aan Anonymous!
Ik erger me dood aan jouw!

maar waarom kan een shet dat niet? OP p&r was een shet en die liep een Z proef!
dus hou die *()^&)^bek nou maar!