Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-09 12:04

Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-09 12:04

Hallo allemaal,

Ik ben er niet van overtuigd dat dit goed staat, maar ik zou niet weten waar het anders moet staan..
Ik begin langzaamaan nogal de moed te verliezen.
Ik zal even een poging doen tot het uitleggen:

Ik rijd nu een aantal jaar jumping, ja, ik heb ook les.
Het probleem is dus mijn paard is min of meer een stopper..
Ik heb hem oorspronkelijk gekocht als dressuurpaard
heb veel gewonnen en wou toen gaan springen.
Zo gezegd zo gedaan. Het eerste jaar stopte hij veel, thuis nooit, enkel op wedstrijd
want daar was vanalles om te kijken. Nerveus was ik eigenlijk nooit, ik begon altijd met volle
moed... Maar ik was bijna altijd uitgesloten..
Goed ik kwam ook regelmatig fout uit door gebrek aan ervaring, en dus gingen we oefenen.
Dagelijks, en dan ook echt iedere dag galloppeerde ik balkjes. Dat zij Rob Ehrens en ik neem aan dat hij er verstand van heeft. Nu een paar jaar later durf ik te zeggen dat ik mijn afstanden vrij goed zie.
Het probleem was echter dat ik vanaf 130 vanalles begon te doen omdat ik bang werd voor de hoogte,
dus ik kwam uiteindelijk totaal verkeerd voor de sprong omdat ik panikeerde.
Nu, een half jaar later, heb ik vertrouwen. Ik heb ondertussen voor een springstal gewerkt en alles ging goed en wel. Ik reed met mijn paard en nog 2 andere 125 en dat ging altijd verdienstelijk.
Ik heb nooit meer als 2 fouten gehad. Mijn paard bleef en blijft echter regelmatig stoppen.
Als hij denkt dat hij het niet haalt, dan staat ie al op de rem.
Hij kan thuis simpel 160 springen, en een parcours van 135 lukt hem ook nog makkelijk.
Maar ooit besluit hij bang te zijn, en dan is het gedaan.
Zoals gisteren weer. Het ging heel goed, en dan tring tring. Uitgebeld op de laatste, hij wou er niet over.
Honderden reden gezocht waar het aan lag.. Ik en alle andere mensen die ik het gevraagd heb
hebben geen flauw benul. Je zult nu wel denken, ja maar rijd hem dan lager. Maar dan is het net hetzelfde, het gaat een tijdje goed en dan ineens..
Nu is dit erg, maar het ergste is:

Als ik uitgebeld ben is er niets meer met me te beginnen...
Ik krijg zin om op alles en iedereen te slaan, ik kan de hele dag huilen.
Ik ga roepen, ik ga tieren, ik breek alles en iedereen af, ik word immens kattig.
Er is geen land meer met me te bezeilen.
Iedereen ontwijkt mij ook als ik uitgebeld ben.. En het is echt erger als je het je nu voorstelt.

Men heeft mij al honderd keer gezegd om het van mij af te zetten maar dat lukt mij gewoon niet.
Mijn vriend wordt er uiteraard helemaal gek van :(:)

Maar ik kan het gewoon niet van me afzetten, dat ik iedere dag een uur oefen, train,
kei hard mn best doe, stallen doe, super goed voor mijn paard zorg -want hij heeft echt een luxe leven-
en dat hij me bedankt door uitgebeld te zijn.. Mijn vriend zijn paard word veel minder beloond maar die lost wel alles op. Terwijl ik dag in dag uit zooooo vreselijk hard mn best doe, en het gewoon
niet wil lukken. Met een ander paard wel, maarja dat kunnen mijn ouders helaas niet betalen.
En ik vind dat zo verdomd oneerlijk, dat ik het totaal niet van me kan afzetten..

Dus nu is mijn vraag: hebben jullie tips om dit op te lossen, zo dat ik geen loslopende gek ben
vanaf het moment dat ik uitgebeld ben, of moet ik psychologische hulp gaan zoeken??

Dankje voor het lezen, ik voel me momenteel nogal poedersuiker..

**Geplaatst**: 14-09-09 12:43

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 12:43

Zou het een idee zijn om een pauze in te lassen ?? Volgens mij kunnen zowel jij en je paard wel wat rust gebruiken. Ik snap dat je graag wilt springen, maar op het moment breek je jezelf helemaal af. Ga eens een tijd gewoon heerlijk buitenrijden etc. Zet alle spring stress even van je af en kom even goed tot rust.
Want ik lees in je verhaal dat het geen plezier meer is maar "moeten" is geworden. Zorg dat je die plezier terug krijgt!!

**Geplaatst**: 14-09-09 13:18

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 13:18

Ik denk inderdaad dat je gewoon moet gaan leren om dit baby gedrag af te leren, hetzij met hulp van een erkende instantie, hetzij door zelfontwikkeling.

Zo doorgaan heeft totaal geen zin, laat ik het zo zeggen.... als je mijn kind was geweest ging ik niet meer met jou op wedstrijd, zoek het dan maar lekker uit!

En dat je je paard dan de schuld geeft.... afijn, daar zal de rest je wel op aanspreken!

**Geplaatst**: 14-09-09 14:17

Geplaatst: 14-09-09 14:17

Ik rij zelf net 2 jaar en heb alleen 1x in de week een uur lang een manegepaard tot ijn beschikking, dus tips hoe je hem kunt laten springen kan ik je niet geven. Maar wat ik een beetje mis in je verhaal is... plezier en genieten.
Jij werkt ontzettend hard om je doel te halen en je paard ook. Super goed natuurlijk, zonder ambitie kom je nergens. Maar wat ik me afvraag. Vind je het nog wel leuk zo? probeer dat kei harde werken eens af te wisselen met ontspannen genieten. Als beloning voor jezelf èn je paard. Gewoon eens lol met je knol. Ga genieten! Je kunt nog steeds doortrainen, maar probeer het eens af te wisselen met gewoon een ontspannen buitenritje (desnoods ipv uitstappen). Of wissel het springen eens af met dressuur. Of heel suf doe eens een spelletje met meerdere mensen. Zelfs het sufste manegepaard liep opeens door als we een soort stoelendans (met balkjes) deden, of als je zodra de instructrice een kleur riep, je zo snel mogelijk in het goede vak moest gaan staan. Ik noem maar wat, maar ga op zoek naar iets dat voor jullie allebei ontspannend is en leuk.

Verder wat het boos worden betreft. Waarschijnlijk ben je er al wel achter, maar daar wordt nieand beter van. Jijzelf en je paard al het allerminst. Heb je op het moment dat het misgaat zelf door? Of zie je het pas achteraf? Je wordt niet zomaar boos (klinkt meer als een woede aanval), jij bent op dat moment zwaar teleurgesteld, verdrietig en je vind het niet eerlijk, voelt je machteloos of iets wat daarop lijkt. Dat los je allemaal niet op door heel kwaad te worden. Maar dat weet je waarschijnlijk wel. Je moet gaan leren om daarmee om te gaan, het te laten zakken naar een niveau waarop je er nog iets mee kunt. Ik denk dat je moet leren hoe je grip op je woede houdt. Neem in ieder geval een time-out (spreek desnoods met je vriend af dat hij klaar staat om je paard over te nemen,zodat je eerst 'tot 10 kunt tellen en in ieder geval je paard niet de dupe wordt van jou probleem). Zorg dat je even alleen bent en je kunt bedaren en ontspannen. Kijk eens of je een boek kunt vinden over omgaan met emoties. En ga desnoods eens bij je huisarts langs, hij kan je eventueel helpen, met het vinden van iemand die je kan helpen (hoeft niet perse een psych te zijn, maar kan ook gewoon een cursus zijn)
Heel erg veel succes!

**Geplaatst**: 14-09-09 14:19

Geplaatst: 14-09-09 14:19

Cowgirltjuh schreef:
Maar ik kan het gewoon niet van me afzetten, dat ik iedere dag een uur oefen, train,
kei hard mn best doe, stallen doe, super goed voor mijn paard zorg -want hij heeft echt een luxe leven-
en dat hij me bedankt door uitgebeld te zijn.. Mijn vriend zijn paard word veel minder beloond maar die lost wel alles op. Terwijl ik dag in dag uit zooooo vreselijk hard mn best doe, en het gewoon
niet wil lukken. Met een ander paard wel, maarja dat kunnen mijn ouders helaas niet betalen.
En ik vind dat zo verdomd oneerlijk, dat ik het totaal niet van me kan afzetten..

1. Paard is er echt niet op uit om je te pesten. De redenatie dat hij je laat zitten terwijl zijn verzorging super is is een mensenredenatie niet een paardenredenatie.

Heb zo een beetje het vermoeden dat het perfectionisme jouw in de weg zit. En ook de verstandhouding met je paard verstoord. Las een jaar pauze in en ga eens lekker van het samenzijn met je paard genieten. Doe lekker penny dingen, ga wandelen (ernaast lopen), obstakels onderzoeken, etc. En onthou : het gaat niet om het rijden/wedstrijd winnen, etc. Het gaat erom dat je een eenheid bent/wordt met je paard. En dat is juist iets wat het makkelijkste gaat als je geen hoge eisen gaat stellen of meteen een perfect plaatje wil krijgen. Laat je (te) hoge verwachtingen los en geniet van de cadeautjes die je van je paard terug krijgt als jullie op 1 lijn zitten en met elkaar mee gaan denken.

Dit is simpeler te typen dan uit te voeren hoor. Hoe harder (krampachtiger) je dit probeert hoe moeilijker het wordt.

PS : heb je in je werk hier ook last van? Burn-out verschijnselen?

**Geplaatst**: 14-09-09 15:07

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 15:07

Tja het staat hier eigenlijk allemaal al. Dit is dus de reden dat ik geen wedstrijden rij, heel veel stress en als het niet goed gaat teleurstelling (wat natuurlijk op blijft bouwen).

Ik zou eerst maar gewoon een goeie band met je paard opbouwen dat alles mág en niet moet. (Dus: wil je die sprong alsjeblieft met mij doen ipv ik geef je eten, ik verzorg je, dus maak die sprong!)

Psychologische hulp kan natuurlijk nooit kwaad, of het echt nodig is betwijfel ik. Ik denk dat je grote ambitie niet goed samen gaat met het falen, waardoor je enorm pissig wordt.

Paarden denken overigens niet in 'voor wat hoort wat' ze werken met je mee omdat ze dit graag willen (of gedwongen worden maar daar krijg je later problemen mee).

Ik zou dus lekker gaan grondwerken en leuke dingetjes doen zoals hiervoor al verteld is^^

**Geplaatst**: 14-09-09 15:13

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 15:13

Even een stapje terug doen lijkt me zeer verstandig.
Alles weer eens relativeren; het is een hobby en ik doe het omdat ik het leuk vind. Paarden pesten hun ruiter niet, de 'fout' ligt bij jou. Ik denk dat je maar eens goed bij jezelf te rade moet gaan; hoe sta je hier in, wat wil je en wat niet.

**Geplaatst**: 14-09-09 15:29

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 15:29

Cowgirl hoe kan je in godsnaam van je paard verwachten dat hij je vertrouwd op de sprong als jij aan jezelf twijfelt. Meer oefenen is alleen maar slecht omdat je steeds bevestigd wat hij al weet, namelijk dat je hem niet vertrouwd en er ruzie van komt. Stop met springen of koop een ander paard dit is voor jou maar ook voor je paard niet leuk meer!!

**Geplaatst**: 14-09-09 15:34

Geplaatst: 14-09-09 15:34

Ik heb het ook dus je bent niet alleen.
Ik kan vreselijk kwaad worden als iets me niet lukt en ik het zo graag wil.
Mijn paard is idd ook zo verwend en vertikt het soms zijn best te doen.
Als ik erop blijf wordt ik kwaad , hij kwaad , ik nog kwaader ,...
Dus ik stap gewoon af met het idee volgende keer beter.
Vanaf ik eraf stap is bij mij de woede direct over ik ben niet happy dan maar ik laat het niet zien aan andere mensen.

Als ik jouw was zou ik idd een stapje terug nemen.
Onder het motto paardrijden= plezier en geen compititie

**Geplaatst**: 14-09-09 16:27

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 16:27

Misschien verwacht jij wel dat hij gaat weigeren op concours en veranderd er daardoor wat in jou houding waar je paard dan weer op reageerd? Dat zou best mogelijk kunnen zijn. Probeer lekker te ontspannen en neem idd even rust, haal de druk eraf. Die spanning die jij hebt werkt heel erg door op je paard. Succes!

**Geplaatst**: 14-09-09 18:40

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 18:40

Lijkt wel een vizieuze cirkel waarin je zit.
Met de bovenstaande reacties ben ik het zeker eens.
Denk dat je op dit moment alles een beetje aan het forceren bent.
Stel jezelf eens de vraag als de manier waarop je nu ´samenwerkt´met je paard wel de juiste en vriendelijke manier is.
Je bent waarschijnlijk bang om te falen, voor jou gevoel laat je paard je in de steek op wedstrijd en faal je dus. Hierna ga je dus dat vervelende gedrag vertonen waardoor je de schuld op het paard schuift en eigenlijk jezelf gigantisch voor schut zet!!!
Paardrijden is een samenspel en nooit een schuldige, jij geeft het paard de hulpen toch....

**Geplaatst**: 14-09-09 18:46

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 18:46

even rustig aan doen lijkt mij ook verstandig..
natuurlijk wil je graag dat het goed gaat
maar ik denk dat jij op de een of andere mannier ook zenuwachtig bent voor de wedstrijd omdat je al weet dat je paardje gaat stoppen. misschien voelt je paardje dit ook wel aan en beinvloed dit elkaar. poosje rust en over een poosje weer proberen. zoalng je er lol aan hebt is wedstrijdrijden leuk anders niet

**Geplaatst**: 14-09-09 19:59

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 19:59

Ik denk dat je je moet bedenken wat een positieve dingen je hebt in je leven. Je hebt blijkbaar een vriend, een paard, alle mogelijkheden om wedstrijden te rijden, dagelijks te oefenen. Allemaal zaken die heel veel mensen zich zouden wensen maar om wat voor reden niet kunnen permitteren.
Leer vanuit een andere hoek kijken. Geniet van wedstrijden en als je er niet van kan genieten, zoek dan iets waar je wel van kan genieten. Help je vriend met zijn successen of ga met die trailer niet naar concours maar rijd naan het strand of richt je op dressuur. Oefenen heeft blijkbaar geen zin dus stop met jezelf te kwellen, er zijn ongetwijfeld andere dingen waar je ontzettend goed in bent.

**Geplaatst**: 14-09-09 20:02

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 14-09-09 20:02

Misschien moet je eens een ervaren ruiter met hem laten springen op een ander terrein.
Misschien ligt het aan je eigen gedachte, stress of angst? Dat kan een wereld van verschil uitmaken met het rijden en samenwerken met je paard.

**Geplaatst**: 14-09-09 20:02

Geplaatst: 14-09-09 20:02

Las een pauze in, miss iemand anders een laten starten met je paard? Desnoods een oefenparcours.
Misschien word het hem te veel.

Dat vloeken en tieren wat jij doet na het uitgebeld zijn...ergens snap ik je, maar vergeet niet dat het een hobby is en dat je er plezier in moet hebben, en zo te horen heb je dat nu niet.
Ga lekker buitenrijden, zoek een bijrijdpaard waar je wel mee kan springen...maar laat het wedstrijdspringen met dit paard even rusten, zo kom je zelf miss ook tot rust.

**Geplaatst**: 15-09-09 11:34

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 15-09-09 11:34

Moedig dat je je verhaal doet.

Jou reactie is te, dat heb je zelf ook al door. Ik ben geen psycholoog en raad je dus gewoon aan om met een psycholoog ( misschien zelfs een sportpsycholoog ) in gesprek hierover te gaan. Ik denk dat je het dan redelijk snel opgelost hebt.

En wat betreft je paard. Laat je virend , of een andere goede ruiter eens een paar keer starten. Niet omdat ze beter rijden dan jij, maar omdat de gezamelijke geschiedenis anders is.

**Geplaatst**: 15-09-09 11:40

Geplaatst: 15-09-09 11:40

Als ik het goed begrijp oefen je thuis M/Z parcoursen? Maar je komt op wedstrijd B niet eens door.
Wat is de toegevoegde waarde van deze parcoursen thuis te oefenen?

Oefen op lage sprongen.
Geef daar jezelf en je paard vertrouwen.
Op lage sprongen hoeft de afstand ook helemaal niet perfect te zijn. Hou genoeg ritme in je galop en het komt wel goed op die hoogte.

**Geplaatst**: 15-09-09 13:03

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 15-09-09 13:03

Doe even rustig aan meid! Stapje terug. Vraag of iemand anders hem een keer voor je wilt springen. Even voor het vertrouwen.
Een sportpsycholoog lijkt mij ook een goede tip. Leer omgaan met tegenslagen en kijk naar wat je wel hebt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-09 16:07

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-09 16:07

Ik ga proberen om even op iedereen te antwoorden..

Een proffessionele ruiter heeft geen zin. Er hebben al 4 verschillende ruiters opgezeten,
ze reden allemaal 140, eentje reed zelfs 150-160.
Het heeft geen zin, het gaat even goed en dan stopt ie.
Op parcours is er op zich niets aan de hand, maar als ie geen zin heeft
of het niet helemaal perfect uitkomt of gereden is dan stopt hij.
Deze 4 ruiters bevestigden dit, en zeiden dat het idd een heel moeilijk paard was om mee te springen.
Ik ben echter Limburgs Dressuurkampioen in het Z geweest met hem,
dus in de dressuur schort er niets.. Ik win al 2 seizoenen lang iedere dressuurwedstrijd..
Maar dat dressuur daar heb ik geen plezier in..
Ik was al van plan om achter 2 weken het paard een maand op rust te zetten.
Ik heb nog 4 anderen.. Maar als die stoppen vind ik het ook heel erg, maar veel minder.
Omdat hun dressuur nog niet perfect is, of omdat ik er nog niet lang mee rijd..
Bij dit paard, hoort er eigenlijk geen probleem te zijn..

In het bos rijden doe ik ontzettend graag. Dat gaat helaas niet met mijn paard..
Hij vindt het totaal niet leuk tot m'n grote spijt, het eerste kruispunt draait hij zich om.
Ik heb ook hier al hulp voor gezocht, maar hij vind er gewoon niets aan..
Spelletjes doen is helaas moeilijk, maar dat zou ik wel graag doen!

Dat ik boos word heb ik op het moment zelf al door.
Ik ga dan alleen zitten zodat de rest er geen last van heeft. En dan gaat het even goed,
duurt het me te lang, of komt daarna niemand me opzoeken word ik super boos..
Dan vind ik dat ze me geen aandacht geven.. Heel kinderachtig, daar ben ik me bewust van..
Deze zin zegt idd precies hoe ik me voel: Je wordt niet zomaar boos (klinkt meer als een woede aanval), jij bent op dat moment zwaar teleurgesteld, verdrietig en je vind het niet eerlijk, voelt je machteloos of iets wat daarop lijkt
Ik heb inderdaad last van perfectionisme, ook op school of met andere dingen..
Als het niet lukt, of ik denk dat ik het niet kan, dan is het gigantische paniek..

Ik verwacht niet dat hij gaat weigeren. Ik weet zelf ook niet wanneer hij gaat stoppen.
Hij kan 5 jumpings goed lopen, dan ineens beginnen te weigeren, terwijl er niets is gebeurd..
Niet gechrast, niet fout uitgekomen niets..

En ik wil niets liever dan dat het allemaal lukt..
Alvast heel erg bedankt voor de reacties!

**Geplaatst**: 15-09-09 16:10

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst: 15-09-09 16:10

Heb je er al over nagedacht om een ander paard te kopen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-09 16:13

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-09 16:13

Daar hebben mijn ouders helaas geen geld voor.
Ik heb nu 3 3jarige gekregen om te rijden van mijn schoonvader. Dus volgend jaar zal ik andere paarden mee kunnen nemen ja..

**Geplaatst**: 15-09-09 16:14

Geplaatst: 15-09-09 16:14

Ach dat is allemaal verschrikkelijkz eg! Idd je paard op rust zetten helpt vaak. Springt je paard thuis vaak balken eraf of springt hij/zij alles netjes? Anders is het misschien onzekerheid..

(Heb niet alles gelezen hoor!)

**Geplaatst**: 15-09-09 16:14

Geplaatst: 15-09-09 16:14

Ok dan zal ik het anders formuleren, is het een optie om je paard te verkopen?

Ik bedoel, als je zo erg gefrustreerd raakt, dan zou ik er maar een goed over na gaan denken. Als je zegt dat dit paard eigenlijk is aangeschaft voor de dressuur kan je hem misschien als dressuurpaard verkopen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-09-09 16:17

Re: Help, help..! Of heb ik psychologische hulp nodig?

Geplaatst door de TopicStarter : 15-09-09 16:17

Hij is extreem voorzichtig.. Ik denk ooit dat dat het probleem is..
Ik had een maand geleden kopers voor mijn paard. Een heel mooi bedrag zelfs, maar ik kon het niet over mijn hart krijgen omdat hij op dat moment heel braaf liep

**Geplaatst**: 15-09-09 16:20

Geplaatst: 15-09-09 16:20

Cowgirltjuh schreef:
Hij is extreem voorzichtig.. Ik denk ooit dat dat het probleem is..
Ik had een maand geleden kopers voor mijn paard. Een heel mooi bedrag zelfs, maar ik kon het niet over mijn hart krijgen omdat hij op dat moment heel braaf liep

Dat is wel jammer. Vaak houden mensen hun paard uit eigen medelijden, terwijl het voor beide beter is... Dit bedoel ik niet banketstaaf, maar zo gaat het vaak wel...

Ik denk dat het toch het beste is als je het paard verkoopt...