Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-09 11:16

Ai, eraf gevallen...

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-09 11:16

Jarenlang heb ik springpaarden gereden voor mijn vriend, daar waren niet altijd lekkere typetjes bij...Ben er nogal eens vanaf gebokt, en langzaam werd ik minder enthousiast over het rijden door die rare dieren. Nu heb ik een schat van een paardje gekocht, een jaar geleden en rij er heel fijn mee, mijn vertrouwen was er weer bijna helemaal omdat ie wel heet word maar niet raar gaat doen. Ik rij 6x per week, hij loopt dagelijks in het land. Nou was ik drie dagen weg en heeft ie dus vier dagen niet gereden maar wel in het land gestaan. Ik had misschien beter moeten weten maar vol vertrouwen ga ik rijden, en na een rondjes aan de lange teugel in draf gaat ie harder, harden en voor ik het weet bokt ie rond, zit ik op zijn hals en boem...zit op mijn k.nt in de tapijtsnippers. Ik dacht nog; gelukkig, alles doet het nog. Mijn Uno stond een paar meter verder te kijken en toen ik hem riep kwam ie gelijk. eerst wou ik hem maar even losgooien maar ik dacht; niet mutsen, erop en aandraven. Heb nog half uur gereden en heel veel gegaloppeert, hij schrok nog een keertje maar sprong toen alleen maar weg, verder geen misse stap ook niet bij het uitrijden op de galopbaan...heb heel veel gegaloppeert, hij staat nu heeeel kalm in het land, ha ha. Maar ik ben bang dat het weer een hele tijd duurt voor ik zonder zenuwen erop stap...Het paard in het land naast de bak deed ook heel raar zag ik toen ik op de grond zat, misschien gebeurde het daar door...hopelijk ben ik morgen niet te beurs om te rijden, mijn ribben en stuitje voel ik nu al...kan ik nog iets doen om spierpijn tegen te gaan? En hoe ervaren jullie het als je bent gevallen, ik voel me zo'n trutje nu...Ben toch beetje bang dat ie het weer doet hoewel het denk ik door de omstandigheden kwam eerlijk gezegt...

**Geplaatst**: 30-03-09 11:23

Re: Ai, eraf gevallen...

Geplaatst: 30-03-09 11:23

Hm, ik hoef nog niet eens zelf te vallen, als ik verhalen lees over vallen, krijg ik gelijk stress om op de mijne te stappen (overigens de braafste van de hele wereld, maar toch)..

Ik lees even mee voor tips!

**Geplaatst**: 30-03-09 11:29

Geplaatst: 30-03-09 11:29

Tegen spierpijn na het vallen helpt en paracetamol en een warm bad prima.
Ook zorgen dat je in beweging blijft.
Ik denk eerlijk gezegd dat je niet zo bang hoeft te zijn dat je paard weer gek gaat doen.
Normaal gesproken doet hij heel braaf zeg je dus dit komt duidelijk omdat hij na 4 dagen vrij wat fris was.
Als je hem eerst gelongeerd had was er misschien al niets meer aan de hand geweest.
Wel goed dat je er direct weer opgegaan bent, dat is de eerste stap om je angst te overwinnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-09 12:22

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-09 12:22

bedankt voor de tips, ik zit al in bad en de aspirine ligt paraat...ik hoop dat ik er morgen weer zonder zenuwen op stap. Fijn te lezen dat ook een objectief iemand denkt dat het frisheid was, ik denk het ook hij doet echt nooit raar verder...Ik hoor bij ons op stal haast nooit iemand over vallen, ik vraag me af of ik er nou zo'n issue van maak, ben echt geschrokken, nog steeds. Of is het de leeftijd ;-)

??
Hoe moet het dan als ik ouder ben...

**Geplaatst**: 30-03-09 13:37

Geplaatst: 30-03-09 13:37

Naar aanleiding van je vraag in het andere angst-topic ........

Van je paard afgelanceerd worden is nooit leuk - het minste wat je kan oplopen naast blauwe plekken, is een fijne deuk in je zelfvertrouwen en dat maakt de volgende keer opstappen weer nét dat beetje lastiger!

Om te beginnen weet je best wel dat iedere ruiter een keer in het zand beland, dus je hoeft je er niet voor te schamen. Deze dingen gebeuren nu eenmaal en ik zou er niet meer waarde aan hechten dan dat. Je kunt rijden, hebt al eerder lastige springers gehanteerd, dus niet denken dat je nu opeens niks meer kunt. Vermoedelijk is je paard van iets geschrokken of was-ie een beetje frissig.

Voor het vervolg, hoe nu verder: ten eerste ga nu niet meteen morgen weer rijden, tenzij je helemaal nergens last van hebt. Als je spierpijn hebt, dan is de controle over een paard houden nét dat kleine beetje moeilijker, dus wacht even totdat je gewoon weer fit bent.
Het belangrijkste wat ik je kan meegeven op dit moment is dat paarden meesters zijn in communicatie, als je tenminste de signalen kunt herkennen! Als je weer wilt gaan rijden, let dan 's extra goed op het gedrag van je paard - als hij/zij wat onrustig, kijkerig, draai-konterig, gespannen is.. dan weet je vantevoren wat je kunt verwachten en kun je je maatregelen nemen. Dat is óf besluiten dat je nog een dagje overslaat, of je neemt 'm mee de bak in ( aan de hand) om wat te laten uitblazen - bijvoorbeeld door even te longeren en wat gehoorzaamheidswerk ( stemcontrole, overgangetjes maken, natuurlijk niet 't paard door het dolle heen laten razen want daar worden ze alleen nog maar heter van!). Ik denk dat het dan alles zal meevallen en dat je binnenkort je vertrouwen weer terug hebt! Maar hoe dan ook, neem altijd je tijd en ga met je eigen gevoel mee - je hoeft niemand iets te bewijzen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-03-09 14:39

Geplaatst door de TopicStarter : 30-03-09 14:39

Bedankt Jannepauli! Ik lees en herlees je antwoord en daar word ik al rustiger van. Ik merk nu dat ik me misschien toch wel schaamde, hi hi, de buren waren gelukkig net naar binnen dacht ik nog. En inderdaad,het is een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen, maar ja, vallen kan natuurlijk altijd eens gebeuren.

**Geplaatst**: 30-03-09 16:24

Geplaatst: 30-03-09 16:24

Zo is dat! Je moet maar zo denken: iedere ruiter stort wel 's ter aarde.. zouden ze dat niet doen dan zitten ze waarschijnlijk op een houten hobbelpaard uit de speelgoedwinkel!

**Geplaatst**: 30-03-09 16:28

Re: Ai, eraf gevallen...

Geplaatst: 30-03-09 16:28

Neem een warm bad, bedenk dat het iedereen kan gebeuren en je hoeft je nergens voor te schamen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-03-09 08:21

Geplaatst door de TopicStarter : 31-03-09 08:21

echt fijn om wat reacties te krijgen. Mijn vriend neemt mij niet serieus, (die is nooit bang ofzo), jullie gelukkig wel. Ik voel me bejaard, ha ha, wist niet dat ik zoveel spieren had. Ga er dus maar niet op vandaag, ga wel zorgen dat hij zijn energie in de trainingsmolen kwijtraakt. Hopelijk lukt het morgen wel want ik wel geen drempel voor mezelf maken, moet er toch een keer weer op....!

**Geplaatst**: 31-03-09 12:44

Geplaatst: 31-03-09 12:44

Ik kan me soms knap stom voelen na een val.

Want ja, daar ga je dan met je grote mond.
Vooral als het een goed harde klap was, en mijn zwakke rug ook weer flink de pineut is dan ben ik het soms helemaal kwijt. Sta ik daar dom te trillen en te mummelen.

Vorig jaar nog in janken uitgebarsten, zat al niet lekker in mijn vel, en die val was voor mij definitief, niet meer op dat paard rijden. Ik kon er altijd prima mee overweg, maar ze was gewoon verprutst. Ze gooide mij eraf, en dat doet dan zo'n zeer!

Oja, ik kan ook nog boos worden, dan zit ik er sneller op als dat ik er af gegooid werd. Tinkermerrie van de manege is zich daar 2 weken terug nog helemaal dood van geschrokken. “Help, deze word niet bang, mijn kont auw auw ik doe al braaf!” Tja dat krijg je als je denkt dat je mensen er ongestraft af kunt bokken. :Y)

Nu kon ik ook netjes doorrollen, dus geen pijn gehad.

Tja en als je achterstevoren zit, je paard gaat lopen, en je roetsjt zo de modder in dan kan je enkel lachen.

Voor de rest heb je je tips al, dus ga gewoon lekker ontspannen weer te paard, maak er een leuk uurtje van (doe een spelletje met balken ofzo) en als je echt bang bent, zing iets, dat helpt enorm.

**Geplaatst**: 01-04-09 11:54

Geplaatst: 01-04-09 11:54

Het blijven paarden

Hoe braaf ze normaal gesproken ook zijn

Een paar weken terug deed ik mee aan een onderlinge dressuur wedstijd bij de manege aan de andere kant van het park, ging er dus ter paard heen. Bij het aandraven in de rijbak begon mijn paard ook in eene te bokken met gevolg dat ik er af vloog (letterlijk). Me paard heeft die echt nog nooit gedaan! Niemand geloofde me op een paar na die me paard konden. Wilde er eigelijk niet meer op voor dat ie weer gek deed en was toch verkeerd terecht gekomen. Uiteindelijk toch er weer op gaan zitten en proberen te late zien dat ik niet bang ben

Paard deed het daarna weer super! Waarschijnlijk waren het gewoon de spanningen..

Als je paard het eigelijk nooit doet en bij jou heeft ie een paar dagen stil gestaan dan kunnen ze nog wel is hun ei kwijt willen

**Geplaatst**: 01-04-09 11:57

Geplaatst: 01-04-09 11:57

Op blauwe / beurse plekken kan je arniflor smeren. Je hebt dit ook bij de apotheek (misschien ook wel gewone drogist) in druppel of tablet vorm. Schijnt ook goed te helpen. Werkt dan van binnenuit en komt ook op de plekken waar je geen zalf kan smeren

Vervelend hè om te vallen. Ik ben (gelukkig) al een poos niet gevallen *even afkloppen* maar ik heb ook altijd de bibbers en het zet je weer even met beide benen op de grond. Ga anders eerst weer andere leuke dingen doen, spelletjes aan de hand etc tot het vertrouwen weer terug is. Het moet natuurlijk leuk blijven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-04-09 12:41

Geplaatst door de TopicStarter : 01-04-09 12:41

Ik vindt het echt tof om jullie reacties te lezen. Ben helemaal blij met Bokt! De arniflor ga ik zo direct maar even ophalen...ik had echt wel zin om te gaan rijden weer vandaag maar het gaat gewoon niet..(had eerst 2 paracetamol opgegeten) vooral mijn rug en armen doen eerlijk gezegd hartstikke zeer en zelfs mijn vriend die niet zo gauw onder de indruk is schrok van de helemaal blauwe bovenbenen en rug. Het is toch een beste smak geweest denk ik. Mag van geluk spreken dat het bij spierpijn is gebleven aldus de buurvrouw die hem toch door de lucht heeft zien vliegen....Vandaag dus maar gelongeerd, hopelijk kan ik morgen weer rijden ga wel eerst weer ff longeren!
Vertrouw hem nog wel hoor, komt inderdaad denk ik door die 4 vrije dagen van hem want hij is in land altijd beredruk met zijn megasprongen maar met rijden echt braaf. Hij is natuurlijk wel 6x per week flinkt trainen gewend en is heel vrolijk. Uno staat lekker in het land van de zon te genieten terwijl zijn baasje door het huis strompelt, ha ha, niet eerlijk!

**Geplaatst**: 02-04-09 13:08

Geplaatst: 02-04-09 13:08

ik zou gewoon denken aan toen hij wel braaf was en toen het super goed ging. Misschien denk je er dan niet zo erg meer bijna en stap je er dan misschien weer zonder zenuwen op.

**Geplaatst**: 02-04-09 13:31

Geplaatst: 02-04-09 13:31

Het is erg herkenbaar hoor

Ik ben ook wel eens van een paard gestuiterd waarvan ik het nooit verwacht had, zo braaf.... Ze had toen ook 5 dagen stilgestaan, maar wel gewoon op wei, en ik stapte wel vaker op na een paar rustdagen, geen probleem. En die ging me toch bokken

Na de val ben ik opgestapt en ben ik er flink aan gaan rijden met dank aan de adrenaline van dat moment. Na zoiets ben je toch altijd een periode alerter, dat is een normale reactie. Ik nam gewoon het zekere als stil had gestaan en fris oogde en longeerde een poosje voor ik opstapte.
Nooit meer gebeurd sindsdien, en dan merk je dat het alerte van jezelf weer minder wordt en je paard nog steeds een heel braaf paard is.

Het is normaal dat je na een val wat angstig kan zijn, het is een overlevingsmechanisme dat je verteld dat je op moet passen. Je wilt immers nog langer heel en gezond blijven. Als je daarna weer goede ervaringen opdoet ga je de kansen op een val weer wat realistischer zien en komt alles weer in een beter perspectief te staan en je angst vermindert weer tot 'normaal' niveau.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-09 08:43

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-09 08:43

straks wil ik weer gaan rijden..Ik heb 'm net even gelongeerd, kan ik er vanmiddag zo op is de bedoeling. Staat mijn vriend mij uit te lachen, "hij is een dooie, dat zie je toch zo, waar maak je je druk om? Nou zeg, wat een banketstaaf reactie. Hij deed idd kalm maar je weet het nooit na een paar dagen niet rijden toch? En gisteren zit ie mij steeds te jennen dat ik maar bodyprotector moet kopen, dat dat paard gevaarlijk is (zegt ie op 'grappige toon', meent 'ie niks van,) en meer van die irritante praatjes zoals tellen van welke paarden ik ook al weer afgevallen ben. Ja logisch, ik reed altijd op zijn knettergekke jonge fokproducten dat je dan een keer valt. Ik ben heel nijdig en heb dat ook gezegd maar dat helpt dus niets. Hij is heel tof en we zijn al best lang samen maar als het over paarden gaat.... Ik heb jullie reacties lekker uitgeprint en die lees ik maar weer ff'tjes, zijn tenminste mensen die echt zinnige dingen zeggen en waar ik veel aan heb! Was net zo boos dat het huilen me nader dan het lachen stond. Mijn vriendinnen hebben niets met paarden die zeggen ook pas maar op het is gevaarlijk dus ik ben heel blij met bokt.

**Geplaatst**: 03-04-09 09:22

Geplaatst: 03-04-09 09:22

Ach meid, niks van aantrekken. Mannen zijn gewoon een "beetje dom" en hebben geen gevoel voor dit soort zaken. . Je zou je vent 's kunnen zeggen dat je zou hopen dat hij je een beetje steunt in plaats van te pesten.

Ga vanmiddag gewoon lekker rijden, maar volg je gevoel! Als je aarzeling hebt, neem de tijd om te kalmeren voordat je erop gaat. En als je er éénmaal op zit, dan weet je één ding: je hebt gewonnen! Je bent sterk! Ondanks dat je niet gesteund wordt heb je het dan toch mooi voor elkaar.

Veel succes en geniet van deze mooie zonnige dag, het gaat je lukken!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-09 13:27

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-09 13:27

Ha beste bokkers! Ik zit hier met een tomatenrood hoofd met een big smile te tiepen. Mijn ruintje staat zwaar bezweet te eten, ha ha!
Heb net gereden en ging best goed, hij sprong een keer behoorlijk weg en galoppeerde een paar passen maar mijn bips zat vast in het zadel en daarna was meneer weer in het gareel, hiephoi! Veel gegaloppeerd maar niet lang gereden, 1 schouder voelt nog wat roestig ondanks de pijnstiller. Toen ik de stal binnenkwam zei de stagiaire 'wat springt die van jou soms toch vies weg'. Ja, gezien zijn vader is ie wel erfelijk belast! Maar zolang ik de billen nog maar in het zadel heb vindt ik dat niet zo errug. He he, het is dus weer gelukt. Zal de eerste dagen nog wel even slikken zijn maar als ie zo blijft komt het wel weer goed. Ik heb al tegen m gezegd dat ie op Marktplaats gaat als ie het weer doet ;-)

Dan ga ik alleen nog met honden trainen ofzo, hi hi. Voor ik morgen opstap lees ik eerst weer ff jullie mentale steun, dat werkt prima hoor!

**Geplaatst**: 03-04-09 13:34

Re: Ai, eraf gevallen...

Geplaatst: 03-04-09 13:34

Goedzo hoor!!!

**Geplaatst**: 03-04-09 14:03

Geplaatst: 03-04-09 14:03

Zie je nou? +:)+

**Geplaatst**: 04-04-09 13:32

Re: Ai, eraf gevallen...

Geplaatst: 04-04-09 13:32

Super!!

Weet je, ik was zelf nog nooit van mijn eigen paard afgevallen, die ik al 10 jaar heb!! Ben ik er bijna twee weken geleden afgevallen, door mijn eigen schuld (los teugeltje uitstappen, zat na te genieten en niet op te letten, beessie schrikt, maakt een vliegende draaiende sprong weg en val zonder val te breken op mijn linker bekken), en nu schijt ik telkens 7 kleuren als ik aan het rijden ben..

Als ze maar iets ziet in de verte, dan denk ik al ohoh..daar ga ik..
Ik ben gewoon echt mijn hele zelfvertrouwen kwijt..En paard doet echt niets raars.

Zat ik Monty Roberts te lezen, dat een vriend van hem zijn rug op 2 plaatsen had gebroken na val van paard..ik schijt nu nog meer kleuren..

Tijd zal het zelfvertrouwen terug moeten geven..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-04-09 15:14

Geplaatst door de TopicStarter : 04-04-09 15:14

Arme ukoldaatje...Wat is dat toch rottig als je zoiets meemaakt hoor je ineens om je heen de meest vreselijke ongelukken. Blij dat je dan waarschijnlijk bont en blauw bent maar verder geen blijvende schade! Heel herkenbaar, als je paard ook maar de oortjes spitst denk je al oei, daar gaan we weer. je verstand weet wel dat dat echt niet constant gebeurt maar toch zit de angst in je lijf. het duurt echt wel even voor dat gesleten is vrees ik. doe alleen waar je je goed bij voelt en als je een dagje niet durft pak je de longeerlijn toch ff? Scheelt ook als 'ie niet heel kijkerig is en steeds wegspringt.
Wil je niet bang praten hoor, lees anders de rest maar ff niet,ha ha!
heb zelf vandaag nare ervaring gehad. weer gereden half uurtje, en in de laatste draf doet ie ineens zijn hoofd omhoog en vlucht weg, hij was doodsbang,hield zich helemaal strak. ik hem eindelijk kalmeren, even eraf, niks aan hand, hij weer koel, ik er weer op gaat ie meteen weer heel raar strak staan. Een springruiter riep spring eraf, hij gaat ontploffen. ook een andere prof springruiter heeft het gezien en die zei direct hier klopt iets beslist niet. Zo ineens heel erg hoewel hij altijd wel veel laagrijden nodig heeft vanwege zijn gevoelige rug. we gaan volgende week naar utrecht voor een foto van de rug want die prof denkt aan wervels die tegenelkaar komen...Heb opgezocht op internet en da's niet zo gunstig ik wil namelijk echt weer hogerop in de sport.Ik ben helemaal triest ervan, ben zo blij met mijn Unootje...:-(

**Geplaatst**: 04-04-09 15:28

Geplaatst: 04-04-09 15:28

Och jeetje, ik ga voor je duimen dat het goed is met zijn/haar rug saskia!
En met dat er af vallen, daar kan ik wel over mee praten... We zijn twee weken terug een weekje naar Ameland geweest en daar natuurlijk ook gereden.

En om een lang verhaal kort te maken, ik had daar een een paard te rijden die al een paar weken niet meer op het strand was geweest en in de galop dus steeds begon te bokken. Uiteindelijk met de derde galop weer bokken en toen verloor ik mijn beugel en daarmee mijn evenwicht. Vervolgens ben ik blijven hangen en uiteindelijk onder het paard terecht gekomen. Gelukkig heb ik er alleen een blauwe pijnlijke bovenarm aan over gehouden.

Maar ik vind het nu af en to zelfs soms eng om op mijn eigen paard te galopperen terwijl die nooit wat doet. Dus zo gek is het denk ik niet dat je wat angstig bent.

**Geplaatst**: 04-04-09 16:54

Re: Ai, eraf gevallen...

Geplaatst: 04-04-09 16:54

Ik rij elke week op de manege dezelfde pony, niet bepaalt een braaf beestje, hij schrikt heel snel... Ik heb een poos gehad dat ik er gewoon elke week naast lag, durfde alleen nog maar met zadel en beugels te rijden, en raakte bijna in paniek als ik een geluidje hoorde waardoor hij zou kunnen schrikken. Het is gewoon een kwestie van tijd, nu heb ik laatst weer een uur zonder zadel gereden. Nadat ik gevallen was, ging ik er meteen weer op, maar die week daarna zat ik er weer vol zenuwen op. Gewoon door rijden en je er proberen overheen te zetten;) Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-04-09 13:32

Geplaatst door de TopicStarter : 07-04-09 13:32

Zijn net terug van Utrecht, daar was slecht nieuws...ik zit hier als een zombie. Uno heeft kissing spines in een erg stadium. er is al schade en dat wordt zeker niet meer beter. Waarschijnlijk speelt erfelijkheid mee zei de da, het is een wonder dat ik nog zo lang op hem heb kunnen rijden zeiden ze daar, ze denken omdat ik heel klein en licht ben en hem altijd de helft van de tijd met rijden lager in gesteld heb dat het goed ging. Ik weet het even niet meer, hij is mijn oogappeltje. Hij loopt nu op het land en of ie daarmee ook pijn heeft wisten ze niet zo goed in utrecht. Mijn vriend heeft als 'troost' al een ander paard voor me opgezocht en snapt niet dat ik zo verdrietig ben. Paarden gaan en komen zegt ie en je hebt er nog twee. Ik weet dat dat een groot voorecht is maar ik ben nou eenmaal heel sneu nu want we hadden een heel speciale band en het was een toppertje in de dop zeiden de profs...