Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Zep schreef:Als ik in de Bit een quote van Theodoresco lees over dat diep gereden paarden niet in balans lopen, denk ik meteen dat dat ligt aan de trieste oppervlakkigheid van de artikelen die in Bit gepubliceerd worden en dus de onkunde van de journalist, omdat ik me niet kan voorstellen dat een man als Theodoresco zó kort door de bocht kan zijn!
Zep schreef:Wat ik persoonlijk tegen heb op veel "fanatieke classici" om het maar zo te noemen, is dat zij van mening zijn dat er maar één weg is, waar niet vanaf geweken kan worden. Oogklepmentaliteit vind ik dat. Over het algemeen zie je bij de mensen die op een serieuze manier trainen in het systeem dat door Sjef en Anky ontwikkeld is, dat zij wel openstaan voor wat anders, omdat ze proberen de verbanden te leggen. (ze moeten wel, want ze moeten continu hun eigen rijmethode verdedigen...) Dat is ook eenvoudig te verklaren, want meestal hebben die mensen om moeten schakelen van het ene naar het andere systeem. Daarmee vallen automatisch all overeenkomsten op (en dat zijn er me toch een boel...) Het gros van de fanatieke classici (ik zeg niet alle, maar veel) griezelt van de gedachte dat die neus eens achter de loodlijn zou komen, en daar houdt dan verder alles op.
Zep schreef:Met fanatieke classici bedoel ik eigenlijk nog meer de mensen die het uitoefenen dan de mensen die erover schrijven, omdat die er doorgaans wat meer over nagedacht hebben.
Waar het mij eigenlijk om gaat, en wat vrijwel nooit iemand snapt (muv de mensen die zelf ook zo trainen) of misschien wíl snappen, is dat het principe van wat je doet onveranderd is gebleven. Daar verandert helemaal niets aan. Daarom vind ik dus de tegenstrijdigheid zo jammer, want je rijdt nog steeds een paard van achter naar voor, je rijdt nog steeds het hoofd van je af (zó ver zelfs, dat het weer bij je terug komt ) en je streeft nog steeds naar een paard dat volledig ongedwongen en losgelaten door de baan gaat. En met name dat laatste zie ik bij de mensen die dit systeem toepassen toch wel verdacht vaak voorkomen...
Citaat:Kan je voor mij aangeven waarom Anky zo extreem rond te rijden?
Citaat:Ik train niet rond en diep omdat ik daar geen begeleiding bij heb, wel veel lang en laag.
Citaat:Ik heb ook altijd de indruk dat LRD mensen (om et zo maar even te noemen) veel beter hun rijstijl kunnen onderbouwen en simpeler denken dan de klassieke mensen
Zep schreef:Je rijdt een paard zo rond, om hem volledig los te kunnen maken in de bovenlijn. Je kunt op die manier blokkades opsporen en wegwerken. Het begint met het elektrisch maken van het achterbeen (snel en goed ondertredend achterbeen is een vereiste om je paard zo rond te kunnen rijden) Daardoor rijd je een paard absoluut nog steeds bergopwaarts. Ik vind het steeds weer een fantastisch gevoel wanneer je een fijne, heel lichte aanleuning in je hand voelt, en je voelt dat paard onder je opbollen, achter ondertreden en voor ópstijgen. Alsof je op een vliegend tapijt zit Als je bijvoorbeeld Edward Gal wel eens hebt zien rijden met Gribaldi, begrijp je misschien een beetje wat ik bedoel en hij heeft zijn paarden nog 100x beter voor elkaar dan ik. Als je vervolgens dat paard verder opricht, heeft hij alle mogelijkheden om die veer en elastiek ten toon te stellen. Dat elektrische achterbeen heb je ook al, dus het is ook nog eens veel gemakkelijker geworden om je paard op te richten.
Ik snap soms niet meer waarom je het niet zou doen
Zep schreef:Ik vind het zo jammer dat meneer van Loon niet meer in staat is om zelf actief mee te werken en te denken met de mensen die deze manier van rijden toepassen.
SuperPepeijn schreef:Voor een mooi antwoord hierop van een echte kenner, lees in de nieuwe In de Strengen het artikel: Het profiel van Ernest van Loon.