Citaat:
Op 2001-04-14 09:26, schreef jantina:
Maar weet je niet zeker dat hij bang is en misschien loopt ie te etteren, dan kanhet lastig worden.
Ja dat is het 'm juist: als hij de ene dag zonder probleem voorbij zo een bult kluilgras (of zo'n dingen) met een witte plastiek erover loopt, springt hij de volgende dag bij manier van spreken in mijn armen van de schrik (ik kan hem wel niet dragen, hoor!) !!!
Mijn instructeur zegt wel dat hij soms wel eens overdrijft en dat het enslotte ook wel 'ongehoorzaam' is om ineens te steigeren, of zo al steigerend om te draaien.
Meestal als ik hem toch al vooruit krijg, gaat hij er in een bochtje om heen, maar dat vind ik dan toch al iets en ik stel me tevreden met de gedachte: het zal wel beter gaan de 2de keer.
Het stomme is dat hij alleen bang is als er veel wind is en zo'n dingen. Hij kan dan ook in zo'n loopbuien zijn, dat ik op het laatste aan het puntje van zijn staart meebengel is volle galop.
als het rustig (geen wind) weer is en de zon schijnt, is het bijna altijd veel gemakkelijker!!
Enne... dat links willen afslaan om naar huis te keren, daar heb ik met hem nog nooit gehad, want hij is dol op gaan rijden (die van jou waarschijnlijk ook, maar misschien kan ie zijn vriendjes niet achterlaten?)
Ik heb dat wel al voor gehad met één van die kleine pony's waar ik vroeger op reed! En toen heb ik ook uren in het veld ghedaan, dat ze geen stap meer vooruit wilde. Dat is pas echt frustrerend, hé? Zo verschieten in 't veld is nog altijd relatief snel voorbij, maar zo stilstaan en denken: nu was ik normaal daar aan't galoperen!!!
Ik heb daar vaak gestaan met die pony, voor de rest was het wel een heeeeeel brave. Daar sprong ik zo in de wei op en ik ging er op staan zonder halster op zo!