Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
josien schreef:zoals kleintje zegt. Meer naar voren rijden. En het beste resultaat met losse teugels. Laat de teugels maar lekker hangen, en ga maar goed naar voren rijden. Gewoon over de hoefslag. Pas als ze in evenwicht is. Kan je de teugels zachtjes oppakken. Gaat ze nog hangen op de teugels. Geef dan elke keer dat ze gaat hangen en rukje omhoog. Blijft ze het doen. Dan been en ruk.
josien schreef:En het beste resultaat met losse teugels. Laat de teugels maar lekker hangen, en ga maar goed naar voren rijden. Gewoon over de hoefslag. Pas als ze in evenwicht is. Kan je de teugels zachtjes oppakken. Gaat ze nog hangen op de teugels. Geef dan elke keer dat ze gaat hangen en rukje omhoog. Blijft ze het doen. Dan been en ruk.
rhijnauwen schreef:en probeer ook lekker veel voltes en wendingen te rijden, als je alleen maar met meer been gaat rijden gaat hij logisch steeds harder en dan moet jij weer gaan remmen, gaat hij weer hangen, dat werkt dus niet! als je een volte rijd, of een slangevolte, gebroken lijn of zo iets, kun je de wending gebruiken om meer binnenbeen te geven, buitenhand opvangen, waardoor hij meer gaat negeven en niet steeds harder gaat of gaat hangen! maar geen rukjes aan de teugel geven hoor!! veel succes!!
josien schreef:Bekijk mijn site maar is. Daar heb ik dit uit gelegt.
Ik rij geheel anders. Dus mijn hulpen zijn ook anders.
Zo vind ik dat het paard eerst in evenwicht moet zijn. EN dat je moet kunnen sturen en tempo wisselingen moet kunnen rijden. Voordat je de teugels er zachtjes bij pakt. En zo heel licht contact heb met de mond.
Die rukjes worden trouens ook gebruikt bij de franse rijschool (wet de naam zo niet meer). Ik vind dat je beter het paard een keer een rukje kan geven. Dan dat het nog steeds op je hand blijft leunen. En dit doe je pas als er geen andere oplossing meer is. Dus als het niet met het naar voren en los geven van de teugels op te lossen is.
Wat is vriendelijker. Het paard constand in de mond te zitten trekken. Om hem zo op te vangen. Of dat je de teugels geeft. En op het moment dat hij gaat hangen. Een rukje of trekje omhoog geeft. Waarna hij weer alle vrijheid krijgt.
runningkawa schreef:Ik hou ook absoluut niet van rukjes.
Daar krijgt een paard nooit een eerlijke verbinding van vertrouwen van.
Als ik een paard rij wat zwaar is let ik continue op wat ik met mijn handen doe.
Dus of ik me niet laat verleiden tot terug trekken.
Dus ik wil ondanks dat hij zwaar is losse schouders armen polsen en handen hebben.
Dan kijk ik of het paard regageerd op het moment dat ik been rij.
Meestal is dat dan niet, dus daar ga ik dan aan werken.
Dit door veel tempo wisselingen en overgangen te maken.
Die ik dan probeer met mijn zit en stem te doen en ook daar let ik erop dat ik niet te veel met de hand ga doen.
Ik rij dan ook veel voltes, achten enz, bijna geen rechte lijnen, want daar worden ze vaak in het begin alleen maar zwaarder van.
Op het moment dat een paard nog meer gaat hangen geef ik geen rukje, maar laat hem liever ineens een paar sec los.
dan leert je paard dat je geen steunpilaar bent, maar dat hij zelf moet lopen.