Ik had laatst onder een een bericht van me een meisje die zij dat ik verwend was, Diego betaal ik helemaal ZELF. Ik heb 2 folderwijken, 1 krantenwijk waarvan ik zn wei+voer net kan betalen. Ik loop zoveel met hem buiten op de weg dat zn hoeven mooi blijven (alleen een beetje bijveilen) dus e hoefsmid hoeft niet (vaak) te komen . - Diego ontmoette ik toen hij 2 jaar was, ik werd natuurlijk stapel verliefd op hem. Hij stond zonder gezelschap op een afgelegen weiland, werd nooit gepoetst, ging er nooit uit, onverzorgde hoeven, etc. Ik zat trouwens in groep acht. Na school fietste ik (toen ik nog op basisschool zat) altijd langs hem, ik had altijd een appel mee naar school en die gaf ik dan altijd aan hem . Op een begeven moment ging hij ook hinniken toen ik aan kwam . Een keer was er een mevrouw en ik schraapte al mn moed bij elkaar om een praatje et haar te kunnen maken. Ik vroeg hoe hij hete, leeftijd, etc. Het bleek dat hij niet ehct een naam had, hij hete 'Pony' (op zn papieren staat Duiveltje). Ik vroeg of ik hem mocht poetsen. Ja dat mocht, maar zij had geen poets spullen ! Ik had een praatje met haar gemaakt en ik mocht hem verzorgen (op eigen risico). Ik had spulletjes voor hem gekocht zoals een halster en snoepjes (ik had zelf bijna 5 jaar manege ervaring). Ik ging dr echt elke dag heen en kreeg echt een band met hem. Trouwens die mevrouw had Diego/Pony/Duiveltje voor haar dochter, die kon er op gaan rijden, die was 4 ofzo. Toen ik in de eerste zat kreeg ik ook de taak om hem elke dag te voeren n ik mocht doen met hem wat ik wilde. Ik deed lange lijnen, vrijheidsdressuur, longeren, buiten wandelen, vrijspringen en vooral heel veel kuffelen . Hij voelde ook als mn eigen pony en ik hoefde er geen cent voor te betalen. Ik ging ELKE dag naar hem toe en presteerde ook goed op school. Toen ik in de tweede zat begon de elende, de eigenaar ging hem verkopen, ik heb dagen lang zitten huilen toen ik eraan dacht om hem te kopen, maar ik wist ook zeker dat het niet van mn ouders mocht... Maar het mocht wel als ik hem helemaal zelf betaalde (ik was trouwens al lang met manege gestopt). Voor mijn verjaardag kochten mijn ouders Diego (was 250 euro). want zij wisten ook dat ik echt ongelukkig zou worden zonder hem . Ik wist dat ik veel te weinig ervaring had voor een pony dus ik ging opzoek naar ee weiland in de buurt. Drie km van mijn huis was een perfect weiland, niet al te duur en met andere paarden. Ik vroeg aan de wei eigenaar of ze me wou helpen met Diego, door mijn weinige ervaring. En ik ging hem Diego noemen (eigenlijk noemde ik hem toen ik hem voor het eerst zag ook al Diego maar nu stelde ik t cht vast ). En toen was hij mijn eigen pony
jij? verwent? ik wil later opleidingen doen met de paarden enzo, ik heb 4 paarden aan huis, we zijn ervoor naar hongarije geemigreert, ik ben nogal een verwent nest! en ja ik realiseer mij dat! tof dat je hem op deze manier wel kan houden!
PirateCherry
Berichten: 15
Geregistreerd: 26-11-12
Geplaatst: 28-08-16 20:39
Super stoer hoor!
Maar je hoeft geen verantwoording af te leggen aan jaloerse figuren. Al zouden je ouders hem wel 100% sponsoren, dan gaat het een ander nog steeds niets aan
Ik word ook wel eens verwend genoemd, en ik heb geen eigen paard, of er het geld voor. Dat soort meiden (of jongens) kunnen vaak niet tegen je op, vaak betreft een ruzie of discussie. Dan worden er snel persoonlijke aanvallen gedaan, die nergens op slaan.
Jij hebt al veel over gehad voor je pony! Genieten jullie lekker samen verder.
En ach, je zal nog erg vaak merken dat mensen snel jaloers zijn of snel oordelen. Niks van aan trekken!
Hutcherson
Berichten: 7350
Geregistreerd: 21-07-13
Woonplaats: --
Geplaatst: 28-08-16 20:54
hmm dat heb ik nou nooit. Ik kocht mn eigen paard toen ik 22 jaar was, en betaal alles zelf maar regel en bepaal ook alles zelf (heerlijk). Iedereen in mijn omgeving denkt juist dat het hebben van een paard ontzettend duur is en dat ik dat nooit zo lang vol kan houden zonder geldboom. Maar mensen beseffen niet dat ik vanaf mijn 13e al werk en altijd goed verdiend heb en dat ik ook heel prima kan sparen en geld achter de hand heb. En mensen beseffen al helemaal niet dat ik een HBO studie gedaan heb en zelfs daarnaast nog goed geld verdiend heb en dat ik nu een prima inkomen heb. Ik ben nooit echt 'verwend' genoemd omdat ik een paard had.
Maar ik vind het voor jou heel tof dat je ouders het paard zo even hebben gekocht voor je. Dat had ik elke verjaardag gewenst vanaf mijn 8e. Maar helaas gebeurde het nooit dat er een paard met een mooie strik voor de deur stond. Achja, dan koop ik hem zelf maar. Ga vooral zo door.
Laurapalmer
Berichten: 527
Geregistreerd: 26-11-14
Geplaatst: 28-08-16 20:58
Super!daarmag je trots op zijn!zoveel verantwoording en toewijding op die jonge leeftijd,pet je af
Haha verwend? Jij zet gewoon alles op alles om je pony te kunnen betalen, dat bewijst dat je durf hebt en verantwoordelijkheidsgevoel. Laat je niet vertellen dat je verwend bent, je werkt er hard voor!
kamille
Berichten: 470
Geregistreerd: 18-07-09
Geplaatst: 29-08-16 10:20
Het lijkt mijn verhaal wel, van toen ik 15 was! Fantastisch om te lezen. Alleen heb ik mijn pony eerst gekocht van mijn spaargeld, stiekum, en heb toen toestemming gekregen haar te mogen houden op voorwaarde dat ik alles zelf zou betalen. En dat heb ik altijd gedaan. Het is de beste beslissing van mijn leven geweest. ( ok een van de beste ). Ze is bijna 25 jaar bij me geweest, in lief en leed, tot ze op 33 jarige leeftijd overleed. En ik hou nog steeds van haar. Ga ervoor meid!
Leuk verhaal, en verwend? Helemaal niet. Je betaald het toch zelf? Alleen maar leuk dat de pony bij jou terecht is gekomen!
NuevaAtalaya
Berichten: 72
Geregistreerd: 28-08-16
Geplaatst: 12-10-16 16:18
ik vind je niet verwend hoor! Vind t al ontzettend knap dat je alles zelf betaalt want dat zou mij en ik denk de meeste tieners niet lukken hoor. En wat is sowieso verwend? Iemand die alleen op een manege rijdt, is misschien wel jaloers op hen omdat zij een verzorgpony hebben bijvoorbeeld. Gewoon genieten van je pony en je niks aantrekken van dat jaloerse gedoe
Super knap wat je doet. Als er een les is die ik in de paardenwereld wel geleerd heb, is het dat er veel jaloezie heerst. Bij de een omdat hij een paard heeft, bij de ander omdat hij goed presteert. Ik heb me er nooit iets van aangetrokken en lekker gedaan wat ik wilde doen en had lak aan de rest. Ben daar nog steeds blij om.
AmyJamess
Berichten: 2119
Geregistreerd: 03-10-08
Woonplaats: Hengelo (OV)
Geplaatst: 12-10-16 16:27
Mijn schoonzusje had mijn nichtje een keer uit gemaakt voor verwend nest omdat ze een eigen pony had. Nou dat heeft ze geweten. Niks van aantrekken, heb heel veel respect voor je dat je zelf alles betaald. Je werkt er zo te lezen ook hard voor, daar kunnen vele nog van leren