Geplaatst Hoi pubers, leuk om terug te zijn!
Mocht dit verkeerd staan, sorry, wist niet waar dit te plaatsen
Vier weken weg, vier verschillende bestemmingen en vier weken zonder Raymond. Vier zware weken, nouja, behalve dan dat vakantie natuurlijk heerlijk is. De eerste week was ik op paardenkamp met school, naar Erve Meenderinkboer, heerlijk paard voorgeschreven. pittige merrie, vol temperament en een duidelijke handleiding. Ik voelde me behoorlijk verkoren om haar te mogen rijden, ze kon absoluut niet tegen teugeldruk en ze vonden mij een geschikte ruiter. Jeetje, wel echt even wennen zeg, een paardje dat kleiner was dan 1,60!
Toch heerlijk genoten van deze uitdaging met het rijden en knuffelen, zou het zo over willen doen.
Daarna met een vriendin weggeweest en met mijn twee beste vrienden, ik hunkerde inmiddels toch wel weer naar de geur van Kuil en mest, dus was erg blij om de wilde Konik paarden in het reservaat te bewonderen.
Afgelopen zaterdag mocht ik dan eindelijk naar stal, ik kon niet wachten om mijn maatje weer te begroeten. Aangekomen op stal een verbaasde Raymond uit de weide geplukt, hij zag er niet uit.
Ondanks dat hij afgelopen weken door anderen is gereden en gelongeerd was zijn bos manen een dikke klit en nieste ik keer op keer met het poetsen! Braaf paard stond te slapen op de poetsplaats, wat hem normaal gesproken zenuwachtig maakt. Met een goed gevoel cap op, laarzen aan en paard meeslepen naar de bak.
Heerlijk ontspannen kunnen rijden, ook al leek hij wat vast te zitten in zijn rechterschouder waardoor hij zijn rechter kant niet wilde rekken. Hij was lekker voorwaarts en hij hoefde ook niet opgericht te gaan lopen. gewoon rustig aan, een beetje stofzuigen, na een halfuurtje ben ik gaan uitstappen, op het hoogtepunt van de training!
Bedankt voor alle support, het gaat steeds beter, ondanks zijn vervelende schouder. Ik ben onwijs trots op hem als ik terugkijk naar de eerste keer rijden. En tja, de eerste keer op Ray vonden mijn moeder en zijn eigenaar het al bijzonder goed gaan, maar nú. Hij is ontzettend verandert, ik ben gewoon te trots voor wat we eigenlijk 'maar' kunnen, het maakt me niet uit!
De eerste keer, begin 2015:
Schriktraining afgelopen voorjaar:
Rijden nu:
En hier is de video, dit soort video's maak ik vaker, dus abonneren kan zeker:)
Dankjulliewel meiden!
Mocht dit verkeerd staan, sorry, wist niet waar dit te plaatsen
Vier weken weg, vier verschillende bestemmingen en vier weken zonder Raymond. Vier zware weken, nouja, behalve dan dat vakantie natuurlijk heerlijk is. De eerste week was ik op paardenkamp met school, naar Erve Meenderinkboer, heerlijk paard voorgeschreven. pittige merrie, vol temperament en een duidelijke handleiding. Ik voelde me behoorlijk verkoren om haar te mogen rijden, ze kon absoluut niet tegen teugeldruk en ze vonden mij een geschikte ruiter. Jeetje, wel echt even wennen zeg, een paardje dat kleiner was dan 1,60!
Toch heerlijk genoten van deze uitdaging met het rijden en knuffelen, zou het zo over willen doen.
Daarna met een vriendin weggeweest en met mijn twee beste vrienden, ik hunkerde inmiddels toch wel weer naar de geur van Kuil en mest, dus was erg blij om de wilde Konik paarden in het reservaat te bewonderen.
Afgelopen zaterdag mocht ik dan eindelijk naar stal, ik kon niet wachten om mijn maatje weer te begroeten. Aangekomen op stal een verbaasde Raymond uit de weide geplukt, hij zag er niet uit.
Ondanks dat hij afgelopen weken door anderen is gereden en gelongeerd was zijn bos manen een dikke klit en nieste ik keer op keer met het poetsen! Braaf paard stond te slapen op de poetsplaats, wat hem normaal gesproken zenuwachtig maakt. Met een goed gevoel cap op, laarzen aan en paard meeslepen naar de bak.
Heerlijk ontspannen kunnen rijden, ook al leek hij wat vast te zitten in zijn rechterschouder waardoor hij zijn rechter kant niet wilde rekken. Hij was lekker voorwaarts en hij hoefde ook niet opgericht te gaan lopen. gewoon rustig aan, een beetje stofzuigen, na een halfuurtje ben ik gaan uitstappen, op het hoogtepunt van de training!
Bedankt voor alle support, het gaat steeds beter, ondanks zijn vervelende schouder. Ik ben onwijs trots op hem als ik terugkijk naar de eerste keer rijden. En tja, de eerste keer op Ray vonden mijn moeder en zijn eigenaar het al bijzonder goed gaan, maar nú. Hij is ontzettend verandert, ik ben gewoon te trots voor wat we eigenlijk 'maar' kunnen, het maakt me niet uit!
De eerste keer, begin 2015:
Schriktraining afgelopen voorjaar:
Rijden nu:
En hier is de video, dit soort video's maak ik vaker, dus abonneren kan zeker:)
Dankjulliewel meiden!
