Allereerst, voor iemand van 15 zet je je probleem heel erg netjes en duidelijk neer! Daar kan de gemiddelde volwassen Bokker een puntje aan zuigen!!!
Onzeker zijn is helemaal niet erg. Maar heb je het al bespreekbaar gemaakt bij je instructrice? Zo ja, wat zegt hij/zij ervan?
Ik rij al een hele poos. Bijna 17 jaar en ik kan wel aardig rijden. Ooit begonnen op de manege, maar na 3 jaar ben ik privé gaan rijden. Nooit op eigen paarden. En ik ben nog wel eens onzeker hoor. Afgelopen zaterdag bijvoorbeeld. Ik heb een heel braaf paard. Hij schrikt bijna nooit, doet altijd zijn best. Maar toen ik zaterdag opstapte stond zijn rug helemaal bol en kon hij geen pas normaal lopen. Hij voelde alsof hij ging ontploffen. De plotselinge weersverandering in combinatie met anderhalve week vakantie konden daar wel eens de oorzaak van zijn. Maar ik durfde dit keer niet door te zetten. Hij is wel eens vaker jolig en begint dan flink te bokken in galop, dat is dan eenmalig. Maar nooit als ik er op stap. Dus ik heb 1 teugel losgemaakt en hem eerst een paar rondjes om me heen laten draven. Het hele hete moest er eventjes af. Dan ben ik ook onzeker. Ergens zou ik het stoerder vinden van mezelf om hem een paar keer een schop te geven en de bokken uit te zitten. Maar wat schiet ik daarmee op? Stel dat ik er dan af val? Het was voor mij onbekend gedrag van hem en de spanning die ik voelde was wel zodanig dat hij misschien wel wat verder ging dan gewoon een paar kleine bokjes.
En dat is wat onzekerheid betekent, je kan bepaald gedrag niet voorspellen. Zo ben jij bang dat je paard ineens de rest voorbij schiet of naar het midden rent. Omdat je niet weet wanneer dit gaat gebeuren en of dit gaat gebeuren. Maar gelukkig kan je dit wel leren, zeker als je instructrice hiermee aan de slag wil. Wat zelfvertrouwen kan je prima kweken op je paard. Belangrijk is om dat eerst in stap en draf te gaan doen.
Probeer goed te voelen tijdens de lessen. Test of je paard op jou reageert. Dus wend af, rij een volte, maak een overgang (bijvoorbeeld in een wending), ga even halthouden. En voel constant goed of je paard naar jou luistert. Als hij niet luistert mag je best een keer wat extra duidelijk zijn. Maak je een overgang? Even een schopje of tik met het zweepje. Wil je halthouden maar lukt het niet, even een extra kneepje in de teugels. Doet je paard dit? Dan kan je wel stellen dat je paard attent is op jou als ruiter, wat een voorwaarde is om te kunnen rijden.
Gaat dit in stap en draf goed? Dan is galop maar een kleine stap.
Echt waar, want als je paard goed en snel op jou reageert, dan is het aanspringen in galop ook niet meer zo moeilijk. De kans is groot dat je door jou onzekerheid over de galop en je eigen rijden, de hulpen niet meer duidelijk geeft. Dus zonder overtuiging. En dan denkt ook een brave beginnerspony: "Jeetje, wat wil ze nu? Wil ze dat ik harder ga draven? Ik probeer dat maar..." Dus pony gaat hard draven en merkt dat jij verkrampt. Dan kan de pony ook niet meer galopperen, of zal de galop hoogst ongemakkelijk zijn voor jou en de pony. Want jij kan alleen zitten als je ontspannen bent en de pony kan alleen ontspannen in galop als jij ontspannen bent.
Wanneer je de hulp vol overtuiging geeft, dan is dit lang zo moeilijk niet. De pony zal snel aanspringen, jij zit ontspannen en kunt rustig door galopperen. Daarbij heb jij dan ook meer controle over je lichaam en kan je sturen. Waardoor de galop niet meer eng is en jou het gevoel niet meer bekruipt dat de pony het stuur in handen heeft in plaats van jij zelf.
En als het je lukt om weer te ontspannen in galop, doe dan de oefeningen die ik heb genoemd ook in galop. Een voltetje, even afwenden etc.