xLisaMaxime schreef:Bijzonder verhaal.
Als het waar is, lijkt me eng om mee te maken. Heb je de botten gewoon opgepakt en meegenomen? Dapper van je dan! Zou in mogen vragen hoe je een heel skelet hebt vervoerd naar de eigenaar?
Volgens mij heeft TS eerder al gezegd dat er eerder veel shetlandmerries liepen met veulens. Een pasgeboren shetlandertje weegt nog geen 50 kg. Grootste botje van zo'n veulen zal een keer 30 cm zijn schat ik. Met een boodschappentas of fietstassen heb je dus meer dan genoeg plek voor een heel veulen.
Als het doodgeboren was, was het misschien nog eens niet voldragen. En het vlees is dan nog 'week', dat is met rotten zo weg hoor. Vind ik logischer klinken dan een veulen dat nieuwschierig onder een stapel hout is gekomen. Ik denk dat dat hout er later een keer gestort is, ook omdat je zegt dat de botjes half begraven waren.
Dieren (waaronder kevers etc) eten hier in de achtertuin een muis op binnen 3 dagen bij het juiste weer; die hebben de kans niet om te gaan rotten als ik of mevrouw poes ze niet opruim. De botjes liggen daarna over een redelijk gebied verspreid.
TS, ik geloof je wel hoor. Ik ken ook boertjes/handelaartjes die kweeniehoeveel shetjes en spul hebben lopen, er geen zicht op houden, en waar het spul maar aan fokt.

En dan zie je eens in de zoveel tijd wormerige schonkige veulentjes vol kiltten op de paardenmarkt, dan ruimen ze een "jaargang" op. Als er een merrie verworpen heeft is de kans zeer klein dat zo iemand dat gemerkt heeft, ook omdat de merrie dan verder niet onrustig is.