Rossfechten schreef:Ha bijzonder verhaal.
Maar als jij alles met het paard kan doen, waarom blijf je dat dan niet doen?
En waarom kan je een paard niet spelenderwijs africhten ? Moet dat perse door een professioneel iemand gebeuren ? en hoeverre dwingen die paarden om dingen te doen, in plaats van dat een paard leert dat het leuk is om samen dingen te doen ?
En om die hulpen goed aan te leren, kan je even opzoeken wat iedere hulp is en daarin consequent zijn. En waarom niet aanleren op stemhulp en daarna met je zit combineren ?
Sorry wat vragen, hier ben ik ook bezig met een paard waarbij ik lekker op mijn manier kan spelen, en het paard vind het nog leuk ook. Daarom ben ik mezelf wel wat gaan afvragen.
Ik ben pas 15, heb nog nooit een paard ingereden en ben heel voorzichtig aangelegd. Optelsommetje waarom ik de hulpen (= wat ze moe(s)t leren) niet zelf aan durfde te leren. Tot waar we waren heb ik alles spelenderwijs gedaan, maar toen kwam ik op mijn eigen grens, verder durfde ik niet meer omdat ik het niet fout wilde doen. Voor wat het dwingen betreft heb je misschien wel gelijk, ik vraag haar altijd alles voor ik strenger wordt, en meestal doet ze het dan ook gelijk. Ik weet niet hoe het er daar aan toe ging, maar wat betreft de filmpjes van het inrijden van meerdere paarden die we hadden gezien zag het er allemaal ongedwongen uit en ook toen we langs gingen voor ze er heen ging zag alles daar er relaxed uit.
De stemhulpen kent ze heel goed, dus dat zou zeker gewoon kunnen, maar dan komen we weer bij de 1e vraag uit, ik durf het eigenlijk gewoon niet.
bruintje123 schreef:Hoe professioneel was die prof?
Als ik het zo lees kun jij het gemakkelijk van de lente zelf met goede begeleiding vanaf de grond.
Ik twijfel niet eens aan een fijn vervolg.
Sowieso als ze ouder worden worden ze ook geestelijk stabieler.
Succes met je knapperd.
Meerdere jaren ervaring met het inrijden en beleren van jonge paarden, instructrice t/m Z niveau als ik me niet vergis en ervaring net het paarden uitbrengen tot ZZZ. Dus nouja, dat zat wel goed en toen we er vooraf gingen kijken zag het er ook allemaal relaxed en ongedwongen uit. Maarja wat vindt jij een prof? Dat is voor iedereen ook anders, denk ik.
Lusitana schreef:Heel veel problemen ontstaan omdat mensen teveel in een keer willen en te lang het paard aan het werk willen. Sessies van tien minuten met 1 nieuw dingetje en dat bevestigen voordat je verder gaat met iets nieuws erbij introduceren werkt beter dan een half uur longeren én ene bit, én bijzet, en overgangen oefenen en en en.
3.5 jaar is bovendien nog best jong om geestelijk en lichamelijk werk aan te kunnen en als ze spierpijn krijgen of verzuren gaat ze natuurlijk ook verzet plegen en onder werk uit proberen te komen.
er is altijd een reden, zo´n paard probeert wat te vertellen, maar er zijn inrijders die zich houden aan een vast schema van een aantal weken en daar moeten de paarden maar naar voegen. En niet alle paarden zijn hetzelfde...
Enfin, het is al een paar keer gezegd, de tijd geven. En niet de opdrachten stapelen. Een ding tegelijk. Tien minuten longeren zonder problemen is veel beter dan twintig minuten waarvan tien met verzet...
Je moet proberen een positieve spiraal in te gaan door kunnen belonen van goed gedrag.
Dat weet ik niet hoor, de eerste maand is ze alleen maar gelongeerd en pas daarna kwam er meer bij kijken. Maar dat longeren kon ze al een jaar op allerlei manieren, en een zadel en hoofdstel etc waren ook niks onbekends. 
Maar toch ging het mis, dus waar het aan ligt is een beetje wazig. Andere manier van behandelen zou kunnen (wij zijn thuis heel erg van met het paard samenwerken, ipv dat het paard voor jou moet werken), of gewoon steeds te lang iets moeten doen, 20min was thuis wel de max met werken. Ze is trouwens 4,5, geen 3,5 haha
Geplaatst 
