Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola


hij moest een praam om, maar dat vond hij niet zo grappig. Vervolgens dus maar gewoon zo de prik gegeven en toen was er niks aan de hand 





. Hoewel ik mijn handen vol had aan hem in een beloopbaar tempo te houden, heb ik toch wel even fijn met hem kunnen oefenen. De eerste stap voor het beleren voor de kar van Stitch is dus bij deze ook gezet!
haar heb ik dus maar lekker meegenomen voor een korte wandeling over de weg. Dit wil ik proberen wat regelmatiger te doen, ook al vindt Serena er weinig aan, om haar wat sterker op dr hoeven te krijgen. Dat is straks met het mennen over de weg natuurlijk wel nodig!



. Komt wel weer goed dus! 
Dus ik zou ze zeker niet 'uit angst dat er iets gebeurt' in de wei laten staan. Nu sparen en het diertje naar een trainingsstal brengen. Voor je het weet kan je er lekker mee de weg op en heerlijk mennen
heb het even een paar dagen laten rusten, even over de schrik heen komen en eens goed nadenken hoe nu verder. Het staat in ieder geval vast dat ik beide pony's weg breng naar een proffesional (T&H Stables?). Een instructeur nemen doe ik liever niet, omdat ik zelf nu ook volledig het vertrouwen kwijt ben en ik echt met knikkende knieën op de kar zou stappen. Dus laat ik de eerste keren liever aan iemand over die heel veel ervaring heeft én wat steviger in zijn/haar schoenen staat.
ik zit op het bankje. Geen greintje angst te bespeuren!




.
).
dus wellicht dat ik hier een beetje verder mee train, dat ze binnenkort eens een rondje kunnen stappen.
ze gedroegen zich allebei keurig. Omdat het best een hele reis is (zo'n driekwartier wandelen heen en driekwartier terug), zijn we halverwege nog even bij mij thuis aangeweest. Daar kregen ze een handjevol brokjes 


