Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-02-24 09:26

Re: Hoe doen “jongeren” het met het betalen van een eigen paard?

Geplaatst: 15-02-24 09:26

Ik kreeg mijn pony toen ik 14 jaar was. Het was echt een gezins-pony en iedereen reed, mende of verzorgde. Daarom betaalden mijn ouders ook alles (het was immers ook hun hobby

). De duurdere aanschafkosten hoefde ik niet te betalen, maar ik kreeg wel altijd te horen wat alles nou kostte. Extra's als wedstrijden, dekjes, halsters ed moest ik wel zelf betalen en regelen. Dus als ik dan vervoer nodig had was dat er wel, maar ik moest het zelf vragen en regelen. Dat paard is nu 26 jaar en nog steeds bij ons.

Toen ik op mijn 19e mijn eerste echt eigen paard overnam van iemand na overlijden heb ik dat allemaal grotendeels zelf betaald. Hij at mee met het voer van onze fjord, maar dat was het dan ook wel. Toen hij een ernstig ongeluk kreeg boden mijn moeder en stiefvader wel aan om de kliniek voor te schieten.

Na zijn overlijden kocht ik mijn huidige pony (shetlander) en voor haar heb ik alles vanaf het begin af aan zelf betaald want inmiddels ben ik daar toe in staat omdat ik gewoon werk. Maar ik ben nu 26 dus dat heeft me 12 jaar gekost.

**Geplaatst**: 15-02-24 09:32

Re: Hoe doen “jongeren” het met het betalen van een eigen paard?

Geplaatst: 15-02-24 09:32

Ik kreeg mijn pony toen ik 16 was. Ik had met mijn ouders de afspraak dat zij de stalling betaalden en de rest moest ik zelf doen. Met grote kosten als dierenarts sprongen ze bij, toen bleek dat hij spat had bijvoorbeeld. Mijn zadel heb ik voor mijn verjaardag gekregen en andere dingen kocht ik zelf. Dit werkte prima. Een gegeven moment kon hij naar huis komen en heb ik er een tweede bij gekocht. Mijn pa rijdt nu op mijn paard, want net als bij Isabel is het stiekem ook zijn hobby.

**Geplaatst**: 15-02-24 09:36

Geplaatst: 15-02-24 09:36

@Akshay bijzonder en mooi verhaal! En ook wel herkenbaar , ondanks dat ik mijn paard iets later kocht, tijdens m'n studententijd.

Ik kocht mijn paard op m'n 21e en idd ook niet omdat ik een paard perse wilde, maar omdat ik mijn verzorgpaard niet kwijt wilde. Tijdens m'n studententijd veel nee moeten zeggen, dus wel echt herkenbaar. En nooit iets echt kunnen sparen. Soms denk ik wel eens hoe m'n leven eruit had gezien als ik haar niet had gekocht, maar ik had het niet willen missen. Maar ik heb er echt veel om moeten laten! Simpelweg vanwege geen geld, moeten werken of geen tijd want ik moest m'n paard doen. En dat is niet altijd leuk als je vriendengroep zovaak leuke dingen samen doet... Wel iets om rekening mee te houden.

Maar inmiddels ook 20 jaar samen (en 17 jaar mijn eigen paard)

Overigens wel met behulp van mijn ouders d'r kunnen kopen. Zij hebben haar eigenlijk betaald, zodat ik het gespaarde bedrag gelijk kon wegzetten in een dierenartspotje

**Geplaatst**: 15-02-24 09:45

Geplaatst: 15-02-24 09:45

Als 14 jarige je paard zelf onderhouden lijkt me niet realistisch, dan zou ik nog een paar jaar wachten.

Hier ook als 16jarige een eerste eigen paard mogen aanschaffen. Mijn vader kocht hem, maar de deal was dat ik er verder helemaal zelf voor moest zorgen en hem onderhouden, anders moest hij weg. We zijn ondertussen 17 jaar verder en hij staat hier nog steeds

Als 16 jarige kon ik het bekostigen door: elke zaterdag werkte ik in een winkel, en op zondag gaf ik betaald paardrijles aan kinderen. Door de week ging ik 1 à 2 avonden babysitten. In de zomervakantie deed ik naast mijn zaterdagwerk (dat steeds doorliep) ook nog enkele weken een vakantiejob.

Het is erg veel werken, overal centen vandaan proberen halen, en inderdaad veel sociale dingen laten schieten. Ik was in het weekend eigenlijk nonstop aan het werk. Tijdens de pauze van mijn zaterdagwerk in de winkel, fietste ik snel naar mijn paard om hem te verzorgen en dan weer terug aan het werk

**Geplaatst**: 15-02-24 09:57

Geplaatst: 15-02-24 09:57

Toen ik in de titel "jongeren" zag dacht ik niet aan veertien, maar eerder mijn leeftijd (in de twintig).
Ik zou elk kind dat een pony wil, maar hun ouders zitten niet "in de paarden" afraden om eraan te beginnen. Lekker bijrijden en kennis en ervaring opdoen. In mijn optiek weten ouders zelden wat er echt bij komt kijken. Dierenarts, hoefsmeden, kosten voor wedstrijden, goed passend harnachement etc.

Ik heb zelf mijn paard niet betaald, maar betaal nu wel alles zelf. Ik werk 32 uur, krijg goed betaald en heb naast mijn auto en verzekeringen geen vaste lasten. Ik kom rond en ik spaar, maar mijn paard zorgt er wel voor dat ik minder snel verder kan met "mijn leven" denk aan een huis kopen of in mijn eentje huren.

Het kost veel en je bent nooit verzekerd van zijn of haar gezondheid. Afgelopen jaren echt duizenden euro's in dierenartsen gestoken.
Als ik kijk hoe en wat ik betaal voor mijn paard, kan ik niet geloven dat je het kan betalen op je veertiende.

**Geplaatst**: 15-02-24 10:00

Geplaatst: 15-02-24 10:00

Solleke_Noah schreef:
Als 14 jarige je paard zelf onderhouden lijkt me niet realistisch, dan zou ik nog een paar jaar wachten.

Hier ook als 16jarige een eerste eigen paard mogen aanschaffen. Mijn vader kocht hem, maar de deal was dat ik er verder helemaal zelf voor moest zorgen en hem onderhouden, anders moest hij weg. We zijn ondertussen 17 jaar verder en hij staat hier nog steeds

Als 16 jarige kon ik het bekostigen door: elke zaterdag werkte ik in een winkel, en op zondag gaf ik betaald paardrijles aan kinderen. Door de week ging ik 1 à 2 avonden babysitten. In de zomervakantie deed ik naast mijn zaterdagwerk (dat steeds doorliep) ook nog enkele weken een vakantiejob.

Het is erg veel werken, overal centen vandaan proberen halen, en inderdaad veel sociale dingen laten schieten. Ik was in het weekend eigenlijk nonstop aan het werk. Tijdens de pauze van mijn zaterdagwerk in de winkel, fietste ik snel naar mijn paard om hem te verzorgen en dan weer terug aan het werk

Heel flink van je! Maar heb je op die manier dan nog wel tijd om iets te doen met je paard??

**Geplaatst**: 15-02-24 10:09

Geplaatst: 15-02-24 10:09

anjali schreef:
Heel flink van je! Maar heb je op die manier dan nog wel tijd om iets te doen met je paard??

Zeker, je hoeft namelijk niet mee op stap, bios etc dus die tijd houd je over :))

Zonder gekheid, ik hield toen prima voldoende tijd over voor mijn paard

Ik reed na mijn vrijdagavond werken altijd nog even (op de fiets) naar stal.
Zaterdag na het werk. Door de week na school/studie..
Ik vond zelf dat ik maximaal 1x per week mocht overslaan en dat is ook vrij goed gelukt

Laten we zo zeggen, mijn ouders vroegen zich nooit af waar ik was

**Geplaatst**: 15-02-24 10:11

Geplaatst: 15-02-24 10:11

Akshay schreef:
anjali schreef:
Heel flink van je! Maar heb je op die manier dan nog wel tijd om iets te doen met je paard??

Zeker, je hoeft namelijk niet mee op stap, bios etc dus die tijd houd je over

Zonder gekheid, ik hield toen prima voldoende tijd over voor mijn paard Ik reed na mijn vrijdagavond werken altijd nog even (op de fiets) naar stal.
Zaterdag na het werk. Door de week na school/studie..
Ik vond zelf dat ik maximaal 1x per week mocht overslaan en dat is ook vrij goed gelukt

Laten we zo zeggen, mijn ouders vroegen zich nooit af waar ik was

Haha inderdaad, in de winter was het vaak wat lastiger, maar in de zomer is het lang licht en kon ik na school wel rijden/verzorgen.

Sowieso zat ik elke ochtend om 6u op de fiets naar paard toe, dan terug naar huis en omkleden en naar school. Als ik er nu op terugkijk snap ik niet hoe ik dat volhield, de energie van de jeugd zeker _O-

edit: ik had mijn paard dan nog in eigen beheer op een weitje bij een boer, dus ging sowieso twee keer per dag om hem te verzorgen. Als het hard had gesneeuwd in de winter, trok ik een verse ton water op een slee tot bij de wei. Knettergek eigenlijk

even serieus TS: ik raad het niet aan. Het is echt keihard werken, sparen, veel dingen laten schieten. Beter nog wat wachten (bv tot je werkt) zodat je het makkelijker kan betalen.

**Geplaatst**: 15-02-24 10:22

Geplaatst: 15-02-24 10:22

Tip van iemand die het zelf minder handig aangepakt heeft: focus je eerst op school, vind een baan, zorg voor stabiliteit en ga dan voor een eigen paard.
Tenzij je ouders je een vangnet kunnen bieden, maargoed, die situatie had ik ook, tot die ineens weg viel.

Niet lüllig bedoeld hoor, maar ik kan je uit ervaring vertellen dat het geen fijne weg is als je, zonder financiële stabiliteit voor jezelf en je paard moet zorgen.
Het is me gelukt, maar ik gun iemand anders de zorgen hiervan niet.

**Geplaatst**: 15-02-24 10:29

Re: Hoe doen “jongeren” het met het betalen van een eigen paard?

Geplaatst: 15-02-24 10:29

Als het je voornamelijk om het rijden gaat kun je beter paarden huren op een manege. Als het je niet zozeer om het rijden gaat maar meer om het verzorgen, dan is een eigen paard wel van toepassing. Ze kunnen nogal eens ziek of geblesseerd raken en dan is rijden er niet meer bij maar de kosten gaan door en worden dan meestal nog veel hoger vanwege DA's etc.

**Geplaatst**: 15-02-24 10:32

Geplaatst: 15-02-24 10:32

Ik snap heel goed dat je dit heel graag wilt als 14 jarige. Een eigen paard is een droom. :+:

Helaas een ontzettend dure droom. Een leuk dier kopen kost momenteel al een paar duizend euro. Dan heb je de stalling, rijattributen, voer, dierenartskosten, hoefsmitkosten etc allemaal nog niet in zitten. En ook lessen voor jezelf moet je er nog bovenop denken.

Wat dan wel?

Is er een mogelijkheid om een paard te leasen of te verzorgen bijvoorbeeld?

**Geplaatst**: 15-02-24 10:59

Re: Hoe doen “jongeren” het met het betalen van een eigen paard?

Geplaatst: 15-02-24 10:59

Toen ik als 14-jarige mijn lievelingsmanegepaard wilde kopen (mijn ouders gingen daar wijselijk niet in mee) zei het stalpersoneel daar (die zelf ook geen eigen paarden hadden) tegen me dat je veel beter elke dag een les kunt nemen dan zelf een paard kopen. De stalling daar kostte 300 gulden per maand en 1 les kostte 10 gulden. In de vorige eeuw he.

**Geplaatst**: 15-02-24 11:32

Geplaatst: 15-02-24 11:32

Op 15 jarige leeftijd een paard gekregen van mijn ouders. Na heel lang zeuren. De aanschaf kreeg ik, maar moest wel zelf financieel in de kosten bijdragen en zelf verzorgen. Dat valt tegen met 15 jaar. Het is alsof je een soort kind krijgt en ineens met verantwoordelijkheid wordt geconfronteerd. Je onbekommerde jeugd is ineens voorbij. Vooral na gedoe met stalling, werken om paard te onderhouden en ook nog leren. Veelal naar het paard en dus niet of minder met anderen uit kunnen gaan. Achteraf was ik er niet aan begonnen. Niet dat het alleen maar vreselijk was, maar je jeugd en vrij in de wereld is wel ineens veel minder, want veel zorgen en teveel verantwoordelijkheden(mijn ouders zaten ook niet in de paarden dus moest alles zelf uitzoeken). Sterk paard en geen hulp, alles zelf uitzoeken. En dan waren de tarieven nog een stuk lager. Nu zou het niet eens kunnen werken en een paard zelf onderhouden gezien de enorme prijsstijgingen.

**Geplaatst**: 15-02-24 11:44

Geplaatst: 15-02-24 11:44

Ik heb altijd verzorgpony's gehad en nu verzorg ik sinds mijn 18e al hetzelfde paard, met tussendoor wat andere paarden erbij als ik meer tijd had.

Een eigen pony was nooit een optie, daar hadden mijn ouders simpelweg het geld niet voor. Maar ik ben heel blij met alles wat ik geleerd heb toen ik verzorgpony's had, ook de verantwoordelijkheid die erbij komt kijken.

Nu verzorg ik dus al 8 jaar hetzelfde paard, waarbij ik het volle vertrouwen heb van de eigenaresse en ze mij ook altijd vraagt om mee te denken. Ik ben ontzettend blij dat ik in mijn studietijd geen eigen paard heb gehad met de zorgen en kosten die daarbij komen kijken. Ik heb alsnog zorgen gehad om betreffend paard en voel me er ontzettend verantwoordelijk voor, daarnaast investeer ik uiteraard in lessen en ook wel eens in producten of harnachement, maar uiteindelijk ben ik niet de eindpersoon om het te dragen. Een paard gaat meerdere levensfases mee. Nu woon je nog thuis, kunnen je ouders wellicht iets betekenen en heb je nog best wat tijd naast je middelbare school. Maar erna ga je studeren, waarschijnlijk in een andere stad, ga je op jezelf, bouw je een andere wereld op aan contacten en vriendschappen. Wat gebeurt er dan met je paard?
Ik zie meerdere voorbeelden waarbij dit succesvol is gegaan, echt heel erg tof, maar het is wel een enorm commitment.

Dus als voorbeeld van een 'jongere' die geen eigen paard heeft, je kan ook het plezier én de verantwoording van een paard ervaren zonder dat je daar alle dagen in de week aan vast zit en je niet kan sparen voor een toekomst of tijd overhoudt voor andere belangrijke ontwikkelingen in je leven. Je moet alleen wel net geluk hebben met het vinden van het juiste verzorgpaard (en eigenaar

). Mij is dat destijds gelukt via de bokt markt.

**Geplaatst**: 15-02-24 11:55

Geplaatst: 15-02-24 11:55

Als jij en je ouders gemiddeld 500,- per maand kunnen missen voor stalling van een paard en daarnaast een spaarpotje hebben voor bijvoorbeeld hoge dierenartskosten, hoefsmid, tuig, dan kun je afspraken maken over wat je zelf maandelijks kunt bijdragen. Met 14 jaar zal dat alleen niet zoveel zijn. Het is niet alleen de aanschaf, maar je krijgt echt iedere maand te maken met een flinke kostenpost en daar moeten je ouders echt achterstaan. Een eigen paard of pony is een commitment en zorgt ervoor dat je andere dingen niet meer kunt doen, of er geen tijd voor hebt.

Toen mijn dochter echt fanatiek werd met 13 jaar en wedstrijden ging rijden met mijn paard, was ik aan stalling, lesgeld etc. tussen de 850 en 1200 kwijt. En dat was voor 1 paard en de stalling was slechts 350,-, dus kun je nagaan waar de rest aan op ging. Dit moet je willen en kunnen dragen financieel, want je kunt je pony geen (medische) behandelingen, hoefsmid, tandarts etc. ontzeggen. Natuurlijk kan het goedkoper en hoef je niet perse privéles te nemen of wedstrijden te rijden, maar als ambitie zich 'ineens' ontwikkeld dan is het nog vervelender als je er niets mee kunt. Dan kun je beter uitkijken naar een leuke pony/paard die je voor iemand mag gaan rijden zodat je niet de maandelijks hoge uitgaven hebt.

Ik ben zelf op mijn 7e begonnen, kreeg toen een fulltime leasepony van de manege en mijn ouders kochten mijn eerste E pony toen ik 11 was. Deze heb ik tot mijn 18e gehad. Toen betaalden mijn ouders alles nog, omdat ik nog op school zat. Van verjaardagsgeld en daarna een bijbaantje betaalde ik dan zelf een nieuw deken, spaarde ik voor nieuwe laarzen etc.
Zowel de pony als ik hadden blijkbaar talent, want op mijn 14e liep hij in alle disciplines mee op het hoogste niveau. Dat betekende ook veel lesgeld, wedstrijden, verschillende zadels etc. Samen met mijn vader heb ik ooit eens uitgerekend wat dit mijn ouders allemaal heeft gekost en bij anderhalve ton (in guldens) zijn we maar gestopt. Te erg.... 8)7

Ik ben super blij dat het kon, dat mijn broers allebei op voetbal zaten en nooit klaagden, maar man man wat een geld en wat een tijd hebben mijn ouders in mij en mijn sport gestopt. Dit is nu al 30 jaar geleden en alles is nu veel duurder geworden. Gelukkig zijn ze nog steeds de grootste fans, want ze komen nog steeds kijken op wedstrijden (ook van mijn dochter die inmiddels 21 is), maar ik heb me echt wel gerealiseerd dat mijn vader kneiterhard heeft moeten werken zodat ik kon paardrijden en ik zoiets nu nooit meer zou durven vragen aan mijn ouders.

**Geplaatst**: 15-02-24 12:05

Geplaatst: 15-02-24 12:05

Een eigen pony of paard stond ook altijd op mijn verlanglijstjes, jarenlang. Ik was 12 toen mijn ouders mijn favoriete manegepaard kochten. Zij kwam aan huis te staan. Mijn ouders hebben altijd alles betaald, maar gingen niet voor dure opties.

Een 14-jarige zelf een paard laten bekostigen is een utopie denk ik. Het kost zo verschrikkelijk veel geld.
En dan hoeft er nog niks bijzonders te gebeuren. De aanschaf van een gewone pony is slechts een schijntje bij wat het verder gaat kosten.
Ook kost het tijd en energie en krijg je er zorgen bij, evenals een enorme verantwoording.
Het is denk ik ook niet eerlijk voor jou en je paard als er iets (medisch) gebeurt met het paard, je het niet zou kunnen betalen en je daarom afscheid zou moeten nemen.

Het is al geopperd, maar een verzorgpony/-paard is een heel goed alternatief.

**Geplaatst**: 15-02-24 12:07

Geplaatst: 15-02-24 12:07

Akshay schreef:
Furst schreef:
@ Akshay, wat een mooi verhaal! En je hebt hem gewoon nog steeds, zo bijzonder! En ondertussen nog een fjordenvriendje er bij!!

En een ijslander
[ [url=m/H6cGfJ.jpg]Afbeelding[/url] ]

Intussen word ik 34 (en Didde 26 ), en staan mijn nu dus 3 paarden aan huis omdat ik met mijn man een droomplek kon kopen (vooral ook omdat hij geen paarden had en wel gespaard enzo )

Jouw verhaal met pech met je paard @Furst is dus precies een voorbeeld van "en dan is het gewoon niet leuk om het zelf te doen"..

Klopt.. was ook niet leuk. Maar ik heb zoveel van Furst mogen leren

**Geplaatst**: 15-02-24 12:21

Geplaatst: 15-02-24 12:21

Mijn ouders hebben tot mijn 18e alles voor mijn pony betaald wat noodzakelijk was. Ik kreeg mijn pony toen ik 12 was.

Alleen de niet noodzakelijke dingen zoals een halster voor de leuk of het zoveelste sjabrakje moest ik zelf financieren.

Als 14 jarige alles zelf betalen is in mijn ogen niet te doen.

Ik ben mijn ouders eeuwig dankbaar dat zij mij dit hebben gegund en voor mij mogelijk hebben gemaakt!

Mijn ouders zijn geen paardenmensen, dus ik voel me heel gezegend.

**Geplaatst**: 15-02-24 13:43

Re: Hoe doen “jongeren” het met het betalen van een eigen paard?

Geplaatst: 15-02-24 13:43

Ik wou als tiener ook een eigen pony, maar dat zagen mijn ouders echt niet zitten. Ze betaalden wel mijn wekelijkse les op de manege, dat vonden ze al duur genoeg. Dus wou ik een eigen pony, moest ik die zelf betalen.

Zelf alles bekostigen lukte me dan ook niet (en dat hebben mijn ouders geweten). Als ik een studentenjob zou zoeken, zou ik geen tijd meer overgehad hebben voor de pony.. Dus dat heb ik niet gedaan. Aangezien wij vaak ook nog 1 dag in het weekend op wedstrijd waren voor mijn papa (MTB).

Uiteindelijk denk ik ook dat het wel beter is geweest zo. Mijn konijnen waren al genoeg verantwoordelijkheid voor een tiener.. Ik heb uiteindelijk mijn pony kunnen kopen na 2 jaar werken. Ik was toen 26 jaar. Nu heb ik geen zorgen om het geld bijeen te krijgen en daarnaast een spaarpotje voor moest er ooit iets misgaan. Want ik heb wel mijn hele tienerjaren al goed gespaard om die droom waar te kunnen maken. Enkel en alleen met geld van verjaardagen/feestdagen en daarmee dus ook het geluk gehad dat ik in een vrijgevige familie geboren ben en nooit een studentenjob heb moeten doen.. En wel gewoon nog leuke uitjes kon doen met vrienden ook.

**Geplaatst**: 15-02-24 14:02

Geplaatst: 15-02-24 14:02

Achterom schreef:
In mijn geval: niet
Mijn ouders konden niet bijdragen en ik verdiende bij lange na niet genoeg voor een eigen paard.
Ik kocht mijn eerste paard pas na mijn studie, op mijn 27e. Tot die tijd heb ik altijd paarden van anderen gereden. Best een aanrader trouwens, leer je enorm veel van!

Hier precies hetzelfde

**Geplaatst**: 15-02-24 14:21

Geplaatst: 15-02-24 14:21

Ik had mijn eerste pony op mijn 35e

Stom he, juist op jouw leeftijd wil je zo graag een eigen pony. Ik herken dat heel goed.
Je moet ook een beetje geluk hebben met je ouders denk ik. Een vriendin van mij heeft eigen paarden en haar kinderen hebben daar natuurlijk profijt van. Ik ben met terugwerkende kracht jaloers op haar kinderen

Mijn ouders vonden paarden doodeng en duur (klopt ook).
Ik heb zelf kinderen maar geen van de twee heeft iets met paarden.
Had ik mij maar als moeder toen ik jong was :')

Ik denk dat verzorgpony voor nu de beste oplossing zijn en intussen werken om straks met een mooi spaarpotje een eigen pony kopen?

**Geplaatst**: 15-02-24 15:59

Geplaatst: 15-02-24 15:59

Ik kreeg mijn eerste paard op mijn 16e. Daarvoor jaren een verzorgpaard gehad. Ik ben nu 20 en nog fulltime student. Mijn ouders betalen de stalling, aangezien ik deze niet zelf kan betalen omdat de stalling in deze omgeving erg hoog is (390 euro per maand nu). Sinds mijn 15e werk ik gemiddeld zo'n 2/3 keer per week in de avonden en weekenden. Kosten zoals voer, spullen, lessen, zadelmaker, osteopaat, dierenarts etc betaal ik zelf. Helaas heeft mijn paard in de afgelopen 4 jaar veel dierenartskosten gehad ivm maanblindheid in beide ogen, inclusief een dure operatie. Ook dit heb ik zelf moeten betalen, omdat mijn ouders dit op dat moment niet konden.

Een eigen paard hebben is wel ontzettend veel werk en ik moet er ook veel dingen voor laten. Ik ga bijvoorbeeld niet uit, zoals veel van mijn vrienden wel vaak doen. Ook koop ik nauwelijks dingen voor mijzelf, zoals kleding.
Ik zou een leven zonder hem niet meer voor kunnen stellen, maar meer vrije tijd om leuke dingen met vrienden te doen en geld over houden is soms ook wel fijn haha

**Geplaatst**: 15-02-24 16:05

Geplaatst: 15-02-24 16:05

Achterom schreef:
In mijn geval: niet
Mijn ouders konden niet bijdragen en ik verdiende bij lange na niet genoeg voor een eigen paard.
Ik kocht mijn eerste paard pas na mijn studie, op mijn 27e. Tot die tijd heb ik altijd paarden van anderen gereden. Best een aanrader trouwens, leer je enorm veel van!

Ik denk dat ik ook zo'n beetje die leeftijd had toen ik mijn 1e paard kocht.
Paardrijden kostte hier in de Randstad sowieso altijd "echt geld" en mijn ouders hadden ook niet het geld om voor mij (en de ander 2 kinderen) een dure hobby te bekostigen. Voor mij bleef het dus bij sparen tot ik weer eens een lesje kon meerijden op de manege en verder mij ophouden in de buurt van paarden in de hoop dat ik iets te doen kreeg.
Zodra ik het kon betalen ben ik zelf rijlessen gaan betalen, vaak meer keren per week. En vanaf mijn 27e dus een eerste paard en altijd paarden gehoudenen mijn dochter is wat dat betreft echt met een 'gouden lepeltje in dr mond' geboren want we delen nu dezelfde grote liefde.

**Geplaatst**: 15-02-24 16:22

Geplaatst: 15-02-24 16:22

Als 14 jarige kocht ik mijn eigen fjorden veulen van mn spaargeld.
Maar de tijden waren toen heel anders als nu.
Ik maakte 2x per week schoon voor mijn ouders en daar betaalde ik de maandelijkse huur voor de wei van toen en werkte op zaterdag in een tomatenplukkerij.
Later werkte ik naast school in een bloemenzaak en daar draaide ik aardig wat uren maar geloof niet dat dat tegenwoordig nog kan/mag.
Nou had ik toen de luxe dat ze de hele dag en jaar door buiten liepen en kon ik ivm werk/school ook wel eens een dagje overslaan.

In deze tijd zou in het nooit niet redden om een eigen pony op die leeftijd te kunnen onderhouden en nou sta ik niet duur.(wel randstad,daar zal vast ook verschil in zitten)
Ik denk dat afspraken met je ouders zeker een goed plan is maar welke afspraken is geheel afhankelijk van je ouders natuurlijk.
Ik zou hier 3 pony’s voor mn 3 kinderen wel te gortig vinden financieel maar ik heb het geluk dat alle 3 mijn kinderen de paarden niet leuk vinden dus heb aan 2 pony’s genoeg

**Geplaatst**: 28-02-24 14:48

Geplaatst: 28-02-24 14:48

Vroeger toen ik klein was betaalde mijn ouders mijn pony. Toen naarmate ik ouder was moest ik steeds meer zelf betalen. En sinds me 18e moet ik alles voor me paard zelf betalen. Paarden zijn best duur en 14 is best jong. Zal er goed iver nadenken, want als ze wat krijgen moet je het ook kunnen betalen. Ik ben nu bijvoorbeeld 20 en werk me rot om me paard te kunnen betalen. Ik werk zelf 30 uur wat best pittig is naast studeren. Zelf zit ik nu in de ziekte wet door een blessure en dan krijg je dus ook minder. Gelukkig kan ik geld van me ouders lenen anders was ik ook klem komen te zitten.