Janneke2 schreef:Ik vond het aanspringen op het eerste filmpje niet zo verkeerd.
(2e vond ik zo donker dat ik weinig zag.)
Toegegeven: dressuurmatig valt er wel iets op af te dingen (holle rug, te korte teugel en stelling naar buiten). Die stelling naar buiten verbeteren naar stelling naar binnen is meestal niet zo veel werk, je dier leren om de rug op te bollen is lastiger.
Maar talloze paarden worden zo gereden en galopperen braaf.
Ik pleit voor de oude methode: hetzij aan de longe hetzij met een knoop in de teugels jezelf vasthouden aan de voorkant van het zadel, niet klemmen met je benen, je rug soepel houden en geleidelijk aan nemen je buikspieren de taak van je armen over. (Een ruiter heeft sterke buikspieren nodig.)
Of lekker voltigeren, of de voltigesingel van de manege lenen.
En in de boeken van Sally Swift, centered riding staan mooie tekeningen en een duidelijke uitleg over hoe je als mens je lichaam kunt gebruiken.
Eens hiermee.
En zoek een kalm, rustig paard dat jij vertrouwd. Eentje waarvan jij al rustig wordt.
Een goed beginnerspaard zal namelijjk langzamer gaan wanneer jij uit balans komt, ipv harder. Dat is niks tegen je paardje wat je nu rijdt hoor, ze ziet er leuk uit en lijkt me ook een leuk dier!
Ik heb zelf mijn eerste lessen op een haflinger gehad (en daar later zelf ook wat lesjes mee gegeven), die terug ging naar een draf of stap wanneer de ruiter uit balans kwam. Hij kon ook geweldig langzaam draven (a.k.a.: ruiter vertrouwen geven in de draf, zonder dat het gevaarlijk werd). Was echt een onwijs goed beginnerspaard, om netjes te leren zitten en te ontspannen op het paard. En vertrouwen te krijgen in het paard.
Ik raad je dus aan zo'n paard te zoeken, zodat je eerst eens lekker ontspannen kan leren zitten in galop.