Wel een keer dat er smeltend sneeuw op het dak van de stal lag, en dit er plotseling afschoof. Resultaat: alle paarden op hol
ik lag eraf voordat ik voorhad dat ze weg waren gerend. Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
ik lag eraf voordat ik voorhad dat ze weg waren gerend. 

ieuwe pony op de manege besloot onder de les (ik was net begonnen met rijden en kon het een beetje) te rollen. De eerste keer kon ik net op tijd van de pony af maar de tweede keer lag ik eronder.
Dit was ook meteen mijn raarste val..
Chroosje schreef:Eh stuk of 5 à 10 keer (misschien wel vaker)
Vooral van één een manegepony, op de rechterhand vind ze stom, en vooral in galop. Rij je normaal in de rechtergalop de bak rond, gaat stilstaan, draait zich om, gooit zn kop naar beneden en daar lig je dan hahaha. Maar ach, t is maar een kleintje dus je valt niet hoog/hard haha.
Mijn raarste val was denk ik toen ik klein was, als zo'n klein kind wat voor de 3e keer op t paard zat. Ik reed op een witte pony genaamd Kitty. Maar die wilde zo snel mogelijk richting uitgang, en mijn beentjes kwamen net op t midden van die buik, dus ik kon die pony niet goed corrigeren dus die pony holde met mij richting uitgang. Maar de deur richting uitgang was dicht, dus die pony ging in de noodremmen en ik vloog op de nek, draaide naar beneden, baf in een plas.
Tjaa, word je hard van he
. de dag erna viel ik weer, toen mn okselspier verrekt en ribben gekneusd om dezelfde reden. 3 weken erna viel ik weer van haar af. we reden in t bos en t is nogal een springerige merrie, dus ze zag een hond, sprong met 4 benen tegelijk in de lucht en tegelijkertijd draaide ze zich om. was niet uit te zitten, dus ik vloog eraf, met mn vinger in een tak. kreeg er ook nog even een trapje achteraan en mevrouw rende terug naar de weg waar we moesten oversteken en bleef daar op me wachten.. mn vinger bloedde hevig en zat een flink gat in, maar het viel op zich nog mee. twee dagen erna klom ik op een haf. de hele weg was hij al beetje hittepetitterig. wat zn eigenaresse mij niet verteld had: hij had een week stilgestaan... fijn
op een gegeven moment hield ik m niet meer dus liet m gaan. hij is vanzelf wel een x moe, dacht ik...
hij crosste het halve bos door (letterlijk), heuveltjes naar beneden denderend, ik riep naar mensen of ze t paard wilde pakken, maar ja... dat ging niet helemaal.. ons avontuur stopte bij een hek waar ik m op af stuurde aan de rand van t bos. hij schoot er langs.. ik vloog over het hek en lag aan de andere kant op de weg.
gelukkig schouder gebroken.. heb nog geluk gehad. maar ja, ik heb dus wel een breuk die nog nooit eerder is voorgekomen onder de traumachirurgen en ik moet dus maandag geopereerd worden, mn schouderkop ligt half naast mn bovenarm. plus een gekneusde heup, maar daar kan ik wel mee leven. alleen nu heel nerveus voor de operatie..
Van mijn vorige paard ben ik in totaal (van ong. 4 jaar verzorgen/eigenaar zijn) maar 1 keer afgevallen, en dat was nog echt zo'n stomme val ook - hij draaide gewoon om in galop en ik kon m'n evenwicht echt niet meer houden, maar niks aan de hand naast het gedoe van paardje weer vangen in de natuur
Rijd nu nog steeds niet... en doe ik het wel, dan forceer ik het in mijn rug. Ben dus heel benieuwd hoe lang ik nog moet wachten tot ik weer een fijn ritje kan maken... m'n zelfvertrouwen te paard is er ook niet veel beter van geworden, en m'n 4 jarige wil ook wel weer wat doen... bah
.