Geplaatst: 19-01-08 23:54 merrieveulen schreef:ach, Faram is er ooit één keer met me vandoor gegaan zonder goede reden. we hadden een enorm galoppad gevonden en gingen voor een rustig handgalopje. meneertje vond het wel zó mooi, dat hij steeds iets harder ging. ik kon niks, gewoon maar afwachten. hij vond het geweldig, ik ergerde me dood, maar had ook de slappe lach omdat het zo dom was. toen we een krappe bocht in het zicht kregen was het toch écht tijd om te remmen...
ach ja, ieder zijn meug, hihi! knol had geen idee hoe link het is om in volle galop een scherpe bocht te nemen met daarachter een bruggetje... maar goed.
haha sja maar das gewoon vreugde dat is ook een reden.
mijn verzorgpony ook toen ze nog niet zo lang onder het zadel was en een van de eerste keren mee naar buiten ging voor een rustig rondje stappen
met de groep.ging ineens de dikke fjord aan het rennen sja toen d8 zij joepe we mogen hard!
eerst stuk of 6 bokken tis een wonder dat ik bleef zitten:P n daarna zo snel mogelijk achter de fjord aan tsja dan schrik je toch wel even.
maar ja das gewoon onervaren
en dan heb je het over het échte ouderwetse type shet, geen kruising.
