Calanddra schreef:Sommige ponies hebben meer karakter dan anderen, deze veegt duidelijk de vloer met haar aan. Elke pony heeft een andere persoonlijkheid, de één past beter bij TS dan de ander. Het verschil tussen 1 en 2, is alleen de steilheid van de leercurve. Op het einde van de rit heeft de sufste goeierd ook duidelijkheid en leiderschap nodig inderdaad.Zo zie je maar dat zelfs bij de allerbraafste de basis op de grond er goed in moet zitten, jij moet de leiding nemen anders doet het paard dat.

). Ik had geen schrik van de pony, maar was in het begin veel te lief voor hem, en liet veel toe. Hij trekt? Ach... Hij geeft me een duwtje? Ach... Dat soort correcties hadden ze mij op de manege immers nooit aangeleerd. Resultaat: na een goede maand een strontvervelende pony die alleen maar gras wou eten, wegliep zodra hij de kans had, mij omver duwde, geen hoeven wou geven en gewoon stront vervelend was. Dat uitte zich ook in het rijden: galop? Neeeeh hoor baas! Draf? Naja, misschien als het zonnetje schijnt. Mooie figuur? Pfff, ik loop zelf wel waar ik wil. Meewandelen naar de piste? Maar hej, daar is lekker gras! Enz....
) en reageert mooi op mijn been. Kanttekening: ik had wel nooit angst van de pony, maar liet te veel toe en was niet consequent. Een eigen paard zou ik dus sowieso verknoeid hebben, hoe braaf ook.