Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-07-18 22:27

Geplaatst: 23-07-18 22:27

sneeuwpop schreef:
Vaak omdat Manegeruiters denken dat ze al goed kunnen rijden en met paarden om gaan.

Om het maar toepasselijk te houden: get off your high horse.

0Lunerancea0 schreef:
Er is niks 'mis' met manegeruiters, maar veel manegeruiters (*en dit hangt heel erg van het management van en begeleiding op de manege af*) denken dat ze veel verstand hebben van paarden en zijn vaak luidruchtig in de stalgangen.

$:\$ ik heb me nooit gerealiseerd dat ik ook nog eens luidruchtig ben in de stalgangen .
:')

Ik dacht toen ik de op las, dat valt toch wel mee, maar wat een denigrerend toontje hierboven en in sommige andere berichten.

Natuurlijk maak je als manegeruiter niet zoveel uren en ontwikkel je je daardoor minder snel. En uiteraard wordt er heel wat geprutst op die arme manegepaarden en reageren ze vaak niet meer op de hulpen, wat ook niet meehelpt.

Dat betekent echter niet dat manegeruiters ook meteen maar minder zelfkennis en inzicht hebben. Wees gerust, zelfoverschatting komt net zo veel voor onder mensen met een eigen paard als onder manegeruiters. Kijk maar rond op Bokt.

**Geplaatst**: 23-07-18 22:27

Geplaatst: 23-07-18 22:27

Sizzle schreef:
Goed paardrijden leer je op goede paarden.
Pas als je leert rijden op paarden die op alles wat je (fout) doet reageren merk je wat je niet kan.

Er zijn maar heel weinig maneges die echt goede paarden hebben staan die nog niet geleerd hebben om scheef zitten en wippende handen te negeren. Logisch ook, een paard wat dagelijks ingezet wordt bij beginnende ruiters kan domweg niet sensibel blijven.

Ik heb destijds alles opnieuw geleerd nadat ik jonge paarden te rijden kreeg.

Gelukkig zijn er ook (manege)ruiters die aanleg hebben om ondanks de afgestompte manege paarden, wel degelijk begrijpen wat het inhoudt om ontspannen met gevoel en in balans te rijden, en elke keer weer op een ander paard.. ik kan me trouwens al heel wat mensen met eigen paard voor de geest halen, die er niet over zouden piekeren om op een ander paard te stappen dan hun eigen.

**Geplaatst**: 23-07-18 22:29

Geplaatst: 23-07-18 22:29

Marie_Anne schreef:
sneeuwpop schreef:
Vaak omdat Manegeruiters denken dat ze al goed kunnen rijden en met paarden om gaan.
Om het maar toepasselijk te houden: get off your high horse.
0Lunerancea0 schreef:
Er is niks 'mis' met manegeruiters, maar veel manegeruiters (*en dit hangt heel erg van het management van en begeleiding op de manege af*) denken dat ze veel verstand hebben van paarden en zijn vaak luidruchtig in de stalgangen.

$:\$ ik heb me nooit gerealiseerd dat ik ook nog eens luidruchtig ben in de stalgangen .

Ik dacht toen ik de op las, dat valt toch wel mee, maar wat een denigrerend toontje hierboven en in sommige andere berichten.

Natuurlijk maak je als manegeruiter niet zoveel uren en ontwikkel je je daardoor minder snel. En uiteraard wordt er heel wat geprutst op die arme manegepaarden en reageren ze vaak niet meer op de hulpen, wat ook niet meehelpt.

Dat betekent echter niet dat manegeruiters ook meteen maar minder zelfkennis en inzicht hebben. Wees gerust, zelfoverschatting komt net zo veel voor onder mensen met een eigen paard als onder manegeruiters. Kijk maar rond op Bokt.

$_/-\o_$ AMEN

**Geplaatst**: 23-07-18 22:30

Geplaatst: 23-07-18 22:30

Mijn mening is simpel; Helemaal niks.

Mijn beste vriendin is een manegeruiter, ze heeft een lievelings paard daar waar ze oprecht om geeft. Manege ruiters in z'n geheel heb ik niks op, maar het zijn bepaalde mensen, op bepaalde maneges. Mijn beste vriendin heeft nog meer verstand van rassen dan dat ik ooit heb gehad, hetzelfde voor wedstrijden, ik weet er niks van af. Maar zo weet zij dus niet dat de zadels op de manege afschuwlijk liggen, de stallen niet (goed) worden bijgehouden en wat het voerbeleid is. Dat leer ( Ik ) je op den duur van een eigen paard hebben. Dus nee, ik heb zeker niks tegen manegeruiters. Wel kan ik het gewoon beter vinden met mensen ( Vooral volwassenen ) die een eigen paard hebben. Maar dat is gewoon puur omdat ze weten wat ik bedoel. ( Als ik tegen m'n vriendin ga vertellen over ziekte's gaat ze der niks van snappen. Op kreupelheid na. ) Dusja! We zijn inderdaad, overal ergends begonnen toch? Ik reed 7 jaar op de manege, en hoewel ik de kinderen er absoluut niet mocht, vond ik het rijden geweldig.

**Geplaatst**: 23-07-18 22:31

Geplaatst: 23-07-18 22:31

Thats_Me schreef:
Er is niets mis met manegeruiters. Er is wel wat mis met de mentaliteit en de afgunst in o.a. de paardenwereld. Het verschil zit hem niet in de manier van les krijgen of het soort paard wat je hebt. Het zit hem in de wil om te leren en daardoor te groeien. Met 1x rijden in de week gaat dat inderdaad langzamer maar dat wil niet zeggen dat iemand die dagelijks rijdt beter is. Die ontwikkeling die een ruiter doormaakt die zegt wat over de kwaliteit van de ruiter en niet waar iemand lest of wat voor paard iemand onder z'n kont heeft.

Ik denk niet dat het in een ander wereldje anders of beter is hoor

In elke sport heb je dit soort ideëen van afgunst. Alleen is hier nog een levende factor bij waar je ook over kan kletsen

**Geplaatst**: 23-07-18 22:35

Geplaatst: 23-07-18 22:35

Je leert zeker niet slecht rijden op elke manege. Ik heb de hele mikmak gehad, vanalles gedaan maar ben nu toch weer terug bij mijn manege lessen. Waarom? Omdat ik mijn instructrice, tevens vriendin en wedstrijdruiter, heel fijn vind lesgeven. Ja, daar geef ik graag mijn privelessen en alles voor op

liever fijn les met 4 andere ruiters in de bak, dan niet zo fijn les in m'n uppie.
Nu rijd ik alsnog bijna 7 dagen in de week, dus het zal vast anders zijn dan dat je 1 uurtje rijd, maar je kan er dus zeker een heleboel van leren. Privéles is dus niet meteen een stuk beter.

Maar ja, echt leren rijden en voelen heb ik toch ook geleerd toen ik op andere paarden ging rijden. Maar ook dat begon al op de manege, toen ik de jonge en lastige pony's onder m'n kont kreeg. En nogsteeds rijd ik eingelijk nooit op de paarden die vast in de lessen lopen, maar dat betekent niet dat ik daar ook rustig op zou stappen. Want in mijn ogen is het correct ontspannen rijden van een "afgestompt manegepaard" een grote uitdaging.

**Geplaatst**: 23-07-18 22:36

Geplaatst: 23-07-18 22:36

Pocca_Locca schreef:
Gelukkig zijn er ook (manege)ruiters die aanleg hebben om ondanks de afgestompte manege paarden, wel degelijk begrijpen wat het inhoudt om ontspannen met gevoel en in balans te rijden, en elke keer weer op een ander paard.. ik kan me trouwens al heel wat mensen met eigen paard voor de geest halen, die er niet over zouden piekeren om op een ander paard te stappen dan hun eigen.

Maar dan heb je het over aanleg...
Hoeveel mensen hebben die natuurlijke aanleg nu? Wat doet dat met het 'gemiddelde', als je dat al zou kunnen bepalen

En nee, ik stap niet graag op een ander paard dan mijn eigen (voor zover je dat eigen kan noemen). Uit eigen beweging zou ik me schuldig voelen. Idioot natuurlijk, maar zo zou ik me wel voelen. Als een vriendin me vraagt om haar paard even te rijden ivm ziekte of dergelijke, dan heb ik er minder moeite mee. Ik heb namelijk de keus, en ik heb onvoorwaardelijk voor mijn 'eigen' gekozen. Plezier hebben met een ander paard? Moeilijk... Een vriendin een plezier doen door haar paard even te rijden? Prima.

**Geplaatst**: 23-07-18 22:37

Geplaatst: 23-07-18 22:37

Gewoon eerlijk zijn naar jezelf en je omgeving. Als je open bent over je ervaring dan doet niemand moeilijk.

Het probleem zit hem vooral in proberen te bluffen. Zoals iemand die groots beweerde dat ze al 15 jaar ervaring had maar er even ‚vergeten‘ was erbij te vermelden dat dit altijd goed gereden koudbloeden waren geweest. Ze ging bij het proefrijden op haar muts zitten en klemde haar bovenbeen aan, dat is alleen maar goed afgelopen omdat ik op tijd de paniek in de ogen van het paard zag opborrelen anders was hij er vandoor gegaan. Zij was zich totaal onbewust van de fout in haar zit omdat die eerdere paarden daar geen bal om gaven, die deden gewoon wat ze moesten doen.

Gewoon open en eerlijk zijn. Er zijn ook legioenen mensen met eigen paarden die op een ander paard verloren zijn.
Manege ruiters staan tenminste nog onder regelmatige controle wat veel paardenbezitters niet doen.

Er staan zat filmpjes op bokt van manege ruiters die ik rustig zou willen proberen als verzorger. Mijn bijrijdster is ook een manegeruiter. Toen ze met mijn paard ging lessen zei haar instructrice wel gelijk: pas op, dit is geen paard die weet wanneer hij je losse buitenteugel gewoon kan negeren.

**Geplaatst**: 23-07-18 23:01

Geplaatst: 23-07-18 23:01

Er is niets mis met manege ruiters. Maar je moet wel realistisch blijven. Iemand die echt alleen op de manege gereden heeft. Is toch anders dan iemand die al meer ervaring heeft met eigen/verzorg/bijrijd paarden.
Naar mijn idee hebben mensen die echt alleen lessen volgen op de manege vaak weinig ervaring naast het paard. En ik denk dat juist dat vaak belangrijker is dan hoe je rijdt. Je moet een paard veilig uit de wei kunnen halen weten hoe je reageert op andere paarden in de wei. Je moet toch ook hun lichaamstaal enigszins kunnen inschatten. Dan heb je nog longeren, grondwerk end. Dat leer je ook niet vaak op de manege en de meest willen toch net iets meer zien dan een paard gewoon rond slingeren.

Als ik zie hoe vaak er nog een neusriem verkeerd wordt aan gedaan. Dus een hoge over het bit/bakstuk en de lage er onder door. Geen idee waarom maar daar krijg ik altijd de kriebels van. En eigenlijk hetzelfde met een paard wat bevoorbeeld niet helemaal zuiver loopt. Als je iemand met je paard aan de gang laat gaan wil je wel dat ze kunnen opmerken dat een paard niet lekker loopt en dan ook het wijze besluit neemt te stoppen en het te laten weten of eventueel stalgenoot/houder laten kijken.

En al die dingen zijn uiteraard te leren iedereen is ergens begonnen. Maar je moet er wel zelf de tijd/zin voor hebben en ook het juiste paard en eventueel stalling.
Ik als ik heel eerlijk ben zou ik persoonlijk liever een ruiter hebben van de manege dan een wedstrijdruiter. Mijn manier van denken komt meestal niet overeen met een wedstrijdruiter. Dus als het alleen op rijden aankomt zou een manege ruiter mij meer aanspreken als ze natuurlijk open staan om te leren.

Laatst bijgewerkt door Tigra_ op 23-07-18 23:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-07-18 23:04

Re: Wat is er mis met manegeruiters?

Geplaatst: 23-07-18 23:04

Ik denk dat dat echt puur aan de manege ligt..e

**Geplaatst**: 23-07-18 23:06

Geplaatst: 23-07-18 23:06

khirshanta schreef:
Ik denk dat dat echt puur aan de manege ligt..e

**Geplaatst**: 23-07-18 23:07

Geplaatst: 23-07-18 23:07

Ik denk dat er niets mis is met manegeruiters. Net zoals er niets mis is met recreatieruiters of wedstrijdruiters. De ervaring is simpelweg anders. Overal is wel wat over te zeggen en overal kun je een lijstje met clichés bij maken.

Uiteindelijk zou je gewoon moeten kijken naar de individu. Ik ben tijdens mijn zoektocht naar een bijrijder uiteindelijk uitgekomen bij een manegeruiter. Ze kan super goed zitten, overvraagt mijn paard niet en klap op de vuurpijl is ze erg leergierig. Aan de andere kant is ze soms te grof in haar hulpen en is ze zich niet altijd bewust van alle hulpen die ze geeft.

Dat laatste is wat lastig met mijn gevoelige pony. Gelukkig past haar mentaliteit heel goed bij ons en laat ze zich zowel door het paard als door mij goed coachen waardoor het in een paar uurtjes al wel snor zit. Ik heb ook ruiters bij mijn paard gehad die op een andere manier niet eerlijk rijden én met een verkeerde mentaliteit en die kunnen aardige bokken verwachten

**Geplaatst**: 23-07-18 23:28

Geplaatst: 23-07-18 23:28

0Lunerancea0 schreef:
Er is niks 'mis' met manegeruiters, maar veel manegeruiters (*en dit hangt heel erg van het management van en begeleiding op de manege af*) denken dat ze veel verstand hebben van paarden en zijn vaak luidruchtig in de stalgangen (dit geld vooral voor de grote selectie kinderen die begin zaterdag bij de poort wordt afgezet om savonds weer opgehaald te worden).

Ok... ik ben ook niet iemand die rustig door de stalgang loopt.
Mijn paarden zijn dat gewoon gewend.
Ook bij het uitmesten van bv de paddock zing ik soms luidkeels en ze kijken al niet meer op of om.
Ideaal juist; ze schrikken ook niet meer van gillende kinderen

0Lunerancea0 schreef:
Meestal hebben ze juist helemaal niet zoveel verstand ervan en slepen ze maar een beetje te pas en te onpas met de paarden/pony's. Manegepaarden zijn dit wel gewend (want, totaal afgestompt) en laten dit rustig toe. Maar een manegepaard is een speciaal type paard: ze weten hoe ze het meeste 'gezeik' aan hun hoofd moeten ontlopen en reageren gewoon anders dan een particulier paard.

Blijkbaar zijn mijn paarden dus net zo afgestompt als de gemiddelde manegepaard.
Mijn paarden worden soms ook te pas en te onpas mee gesleept en door diverse meiden verzorgt en bereden.
En nee het zijn echt niet standaard dooie paarden, met het rijden kunnen ze best fel zijn en ze zijn zeer gevoelig op het been.
Bij beginners zijn ze daarnaast weer super braaf en oplettend.

De meeste privépaarden die ik ken zijn gewoon goed opgevoede paarden.
Dat ze braaf zijn wil niet zeggen dat ze zijn afgestompt, maar dat ze gewoon heel makkelijk zijn geworden door juist veel dingen te doen/laten zien.

Zijn 200% verkeersmakke paarden in jouw ogen allemaal afgestompt?
Of gewoon super braaf en goed beleerd?

**Geplaatst**: 23-07-18 23:45

Geplaatst: 23-07-18 23:45

Allereerst wat een dapper onderwerp! Chapeau. Je snijdt een taboe aan. Ik begrijp meteen wat je bedoelt.

Ik vond het zelf altijd erg verdrietig toen ik nog geen eigen pony of paard had, hoe wél paardeneigenaren op mij neerkeken. Als je trots vertelde dat je paardreed, maar bij de volgende vraag moest antwoorden, nee geen eigen paard, maar op een manege dan deed dat zo'n zeer, zo'n meewarige blik die je dan kreeg, of erger zo'n neerbuigende klank "ooooo op een manege."

Er was bij ons toentertijd geen geld voor een eigen paard, dus ik was al reuzeblij dat ik iedere zaterdag naar de manege mocht. Nog blijer toen ik een verzorgshet kreeg, maar uiteraard werd daar alleen maar om gelachen.

Van mijn 11e tot mijn 18e heb ik een eigen pony gehad. Toen een paar jaar niet gereden en toen weer begonnen op maneges. Western dit keer. En ik deed het om lekker tussen de paarden te kunnen zijn. Hun geur op te snuiven, de warmte van het zand op hun lichaam voelen, ze lekker te poetsen en het rijden was leuk, maar voor mij niet eens het belangrijkste.

Dus misschien zijn er wel heel veel mensen die graag naar maneges gaan voor de paarden, of voor de manegesfeer, of voor de gezelligheid en vinden die mensen het misschien helemaal niet zo belangrijk een hoog niveau te kunnen rijden, als ze maar lekker met paarden bezig kunnen zijn.

Afijn, op mijn 30e geloof ik weer een eigen paard gekocht en daarmee western blijven rijden. Ik moet zeggen dat ik best wel eens als paardeneigenaar aan de zorgeloze tijden op maneges heb teruggedacht. Een eigen paard is een enorme verantwoordelijkheid en gaat niet altijd over rozen.

Maar ik zag ook de verschillen. Een meisje kwam regelmatig mijn paarden verzorgen en af en toe erop rijden. Ze wilde ook een eigen pony. Ze reed helemaal niet verkeerd, maar ik vond haar de galop en onverwachte situaties eigenlijk niet goed beheersen. Toen ik aan haar ouders vroeg of ze het wel verstandig vonden haar een eigen pony te geven, zeiden ze, maar ze rijdt al 2 jaar paard.

Dat lijkt lang en lijkt mogelijk voldoende, maar in de praktijk betekende dat, dat ze nog geen 90 uur op een paard gezeten had. En toen begreep ik ineens waarom men vroeger op mij neerkeek. Manegeruiters maken gewoon veel minder rij-uren dan paardenbezitters kunnen doen.

Maar wat ik niet begrijp is waarom dat op een neerbuigende manier moet worden gedaan over manegeruiters. Ik vind het belangrijk om iedereen in zijn waarde te laten, iedereen beleeft zijn paardrijhobby op zijn manier en naar zijn middelen.

Dus als je dingen op bokt leest die je neerbuigend vindt, laat het van je afglijden en geniet op jouw manier van de paardensport.

**Geplaatst**: 24-07-18 07:26

Geplaatst: 24-07-18 07:26

Janine1990 schreef:
Wat leer je van paarden als je alleen maar dingen goed doet???
Wat leer je überhaupt in het leven als je geen fouten maakt???

Haha, ik denk niet dat er ruiters zijn die alleen maar dingen goed doen, of dat mensen nooit fouten maken in het leven. Ik zeker niet

Maar ik vind leren door te merken dat mijn rijden een positief effect heeft (ik doe iets goed, paard ontspant, doet wat ik vraag en geeft na) een stuk leuker dan rijden waarbij vooral fouten worden bestraft (ik doe iets fout, paard bokt mij eraf.)

En de spanning en uitdaging haal ik wel uit andere dingen dan uit ongevraagde rodeo.

(Vanwaar trouwens de meerdere vraagtekens? Komt nogal aanvallend over maar waarom?)

**Geplaatst**: 24-07-18 07:42

Re: Wat is er mis met manegeruiters?

Geplaatst: 24-07-18 07:42

Niks mis met de meeste manege-ruiters. Je moet jezelf eerder de vraag stellen wat er mis is met de meeste instructeurs op maneges. Er zijn genoeg maneges waar ze nog steeds het 'geen gelul kop in de krul' principe toepassen, en die manegeruiters hebben natuurlijk enkel de instructeur om op terug te vallen. Dus goede instructie zorgt voor goede ruiters !

**Geplaatst**: 24-07-18 07:57

Re: Wat is er mis met manegeruiters?

Geplaatst: 24-07-18 07:57

In principe is er natuurlijk helemaal niets mis met manegeruiters. Kanttekening is wel dat er vaak wél iets mis is met de instructie daar. En nee, daar kunnen zowel ruiter, instructeur als paard niet altijd iets aan doen.

Van mijn 6e tot mijn 16e heb ik op de manege gelest. Daarna ben ik jonge paarden gaan rijden voor de manege / handel en heb ik mijn instructeursdiploma gehaald en ben ik gaan lesgeven op de manege. Tussen de manegepaarden zat veel verschil: paarden die écht afgestompt waren, maar ook paarden die écht nog reageerden. Vaak zat daar wel een stukje leeftijd en achtergrond is (jong en / of van een particulier geweest waren vaak stuk sensibeler dan al jaren manegepaard).
Helaas leren veel ruiters op maneges nog steeds 'geef meer been' en 'vraag rond van voor'. En helaas rijd je daarmee paarden gewoon stuk. Als manegeinstructeur was ik vooral bezig met 'leren zitten'. En dan met name door het gymnastiseren van de ruiter óp het paard.

Na een paar jaar heb ik de overstap gemaakt naar paarden van particulieren en het was een verademing dat die paarden ECHT reageerden. Maar ik kan me ook voorstellen dat er mensen zijn voor wie die snelle respons helemaal niet veilig voelt. Ik heb als 'manegeruiter' dus vrij snel kans gekregen paarden van particulieren en voor handel te rijden, maar dat is een stukje geluk.

Vanaf dat moment ook altijd jonge paarden ingereden en doorgereden. Máár het meest leerde ik wel oprecht toen ik niet meer bij de manege reed. Ik leerde over voeding, over harnachement, over tanden, over biomechanica, over rechtrichten, etc etc etc. En dat zijn dingen die je over het algemeen niet leert op een manege, en waar maneges je ook niet snel voor zullen doorverwijzen naar specialistische opleidingen / cursussen.

Als je al op de manege steeds méér wil leren, kom je een heel eind. Als je klakkeloos je rondje wil blijven rijden omdat puur het rijden je vermaakt, je het leuk vindt om een paard te poetsen en je graag een appeltje uitdeelt: prima, maar verwacht niet dat een eigenaar je dan graag bij zijn oogappel heeft.

**Geplaatst**: 24-07-18 08:09

Geplaatst: 24-07-18 08:09

Er is niets 'mis' met manege ruiters. Zoals er ook niets mis is met B ruiters tov Z ruiters of Z ruiters tov GP ruiters. Er is gewoon gemiddeld gezien een niveau verschil.

Een manege ruiter heeft (gemiddeld gezien) minder niveau, gevoel en ervaring dan dan ik heb. Ik heb minder gevoel, niveau en ervaring dan Ingrid Klimke. Het is zoals het is.

Maar doen alsof dat verschil niet bestaat is ook een beetje maf. Dus kan ik rustig zeggen dat een manege ruiter minder goed kan rijden dan een basiswedstrijd ruiter. Dat is (vaak) gewoon een feit en geen waardeoordeel.

Pas als je zelf denkt dat je net zo goed bent, ervaar je dat feit als een oordeel of veroordeling. En dan is de vraag of dat realistisch is.

Mijn zusje reed mijn oude paard in het begin regelmatig. Kon prima rijden. Wij waren even 'goed'. Zij ging iets minder rijden en ik trainde fanatiek verder. Op een gegeven moment was het voor haar helemaal niet meer leuk om mijn paard te rijden. Iedere verschuiving in haar evenwicht had een voor haar onverwachts effect. Er ontstond een niveau verschil. Kan gebeuren.

**Geplaatst**: 24-07-18 08:17

Geplaatst: 24-07-18 08:17

pol013 schreef:
Er is niets 'mis' met manege ruiters. Zoals er ook niets mis is met B ruiters tov Z ruiters of Z ruiters tov GP ruiters. Er is gewoon gemiddeld gezien een niveau verschil.

Een manege ruiter heeft (gemiddeld gezien) minder niveau, gevoel en ervaring dan dan ik heb. Ik heb minder gevoel, niveau en ervaring dan Ingrid Klimke. Het is zoals het is.

Maar doen alsof dat verschil niet bestaat is ook een beetje maf. Dus kan ik rustig zeggen dat een manege ruiter minder goed kan rijden dan een basiswedstrijd ruiter. Dat is (vaak) gewoon een feit en geen waardeoordeel.

Pas als je zelf denkt dat je net zo goed bent, ervaar je dat feit als een oordeel of veroordeling. En dan is de vraag of dat realistisch is.

Mijn zusje reed mijn oude paard in het begin regelmatig. Kon prima rijden. Wij waren even 'goed'. Zij ging iets minder rijden en ik trainde fanatiek verder. Op een gegeven moment was het voor haar helemaal niet meer leuk om mijn paard te rijden. Iedere verschuiving in haar evenwicht had een voor haar onverwachts effect. Er ontstond een niveau verschil. Kan gebeuren.

Ja, én nee: gemiddelde wedstrijdruiter wil ik niet op mijn paard hebben die heel klassiek écht op zit getraind wordt. De gemiddelde wedstrijdruiter krijgt namelijk les op een manier die óók niet bevorderlijk is voor het paard. Kinderen van vier zet ik zo op mijn paard, geen enkel probleem. Kinderen van acht misschien ook nog. Vanaf die leeftijd: mwah. Wedstrijdruiter óf manegeruiter: no way. Ruiter die op basis van centered riding en klassieke scholingsprincipes les krijgt: neem ik in overweging als hij / zij ook daadwerkelijk ruitergevoel heeft. Een kind van vier rijdt mijn paard niet 'stuk'. Een kind van acht met werkende oren ook niet. Iemand die dénkt dat hij kan rijden / ruitergevoel heeft, rijdt wel degelijk mijn paard stuk...

**Geplaatst**: 24-07-18 08:22

Geplaatst: 24-07-18 08:22

Ooit stond ik als pensionklant op een manege.
Wat mij opviel: reed een pensionklant mee in de les, krijgt zij/ hij veel aandacht.
...alsof het echte geld met pensonpaarden verdiend moet worden?

Qua management had ik veel respect voor die manege - qua instructie niet.
De beginnerslessen waren voor de stagiaires.

Idealiter hoort dit door een gevorderde instructeur te gebeuren: lesgeven aan beginners is het moeilijkste wat er is.
Zo bestond 'leren lichtrijden' enkel en alleen uit "op het goede been".
Je correct laten opgooien, je zwaartepunt stil houden, je voeten netjes onder je oren, je handen stil - wel nee...
Wendingen rijden: dat de juf op het midden staat is te verdedigen, maar ik zag vanaf de poetsplaats mensen hard aan de binnenteugel trekken en hun gewicht naar buiten doen 'want hij moet gehoorzamen'.

(Nooit gemerkt dat de stagiaires dit zagen.)
Weet iemand op wonderbare wijze door te dringen tot de gevorderde les, wordt 'aan de teugel rijden' onderwezen: drijf voor 12 kilo, vang 10 kilo op, kijk naar beneden of 'het' al gebeurt - en verder wordt eigenlijk nergens over gepraat. (Houding en zit van de ruiter, spanning of scheefheid van het paard, naar buiten kijken in iedere hoek, naar binnen hangend paard met de ruiter op 'buiten' - niet interessant ofzo.)
...wel drie fnrs sterren.

Helaas heb ik bijna 50 jaar geleden ook van zo'n klungel "leren" rijden - en je bent lang bezig om al die ballast weer kwijt te raken.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 24-07-18 08:29, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-07-18 08:28

Geplaatst: 24-07-18 08:28

Marie_Anne schreef:
sneeuwpop schreef:
Vaak omdat Manegeruiters denken dat ze al goed kunnen rijden en met paarden om gaan.
Om het maar toepasselijk te houden: get off your high horse.
0Lunerancea0 schreef:
Er is niks 'mis' met manegeruiters, maar veel manegeruiters (*en dit hangt heel erg van het management van en begeleiding op de manege af*) denken dat ze veel verstand hebben van paarden en zijn vaak luidruchtig in de stalgangen.

$:\$ ik heb me nooit gerealiseerd dat ik ook nog eens luidruchtig ben in de stalgangen .

Ik dacht toen ik de op las, dat valt toch wel mee, maar wat een denigrerend toontje hierboven en in sommige andere berichten.

Natuurlijk maak je als manegeruiter niet zoveel uren en ontwikkel je je daardoor minder snel. En uiteraard wordt er heel wat geprutst op die arme manegepaarden en reageren ze vaak niet meer op de hulpen, wat ook niet meehelpt.

Dat betekent echter niet dat manegeruiters ook meteen maar minder zelfkennis en inzicht hebben. Wees gerust, zelfoverschatting komt net zo veel voor onder mensen met een eigen paard als onder manegeruiters. Kijk maar rond op Bokt.

Je neemt het nogal persoonlijk op en door het knippen de reacties uit verband trekt.
Maar door een gebrek aan ervaring kún je bepaalde dingen gewoon niet indenken, dat is iets waar je dus geen weet van hebt.

De meeste mensen die reageren zijn ook begonnen op de manege en kijken ook terug op die tijd.
Zelf dacht ik dat je op Z niveau behoorlijk kon rijden, maar heb gemerkt dat hoe "beter" ik kan rijden, hoe meer ik de fouten voel en hoeveel er dus nog allemaal mis gaat en hoeveel ik nog moet leren....

**Geplaatst**: 24-07-18 08:33

Geplaatst: 24-07-18 08:33

sneeuwpop schreef:
Maar door een gebrek aan ervaring kún je bepaalde dingen gewoon niet indenken, dat is iets waar je dus geen weet van hebt.

Oneens. Appels liever niet met peren vergelijken.

Als manege ruiter keek ik naar Annemarie Keyser en stelde mij voor hoe dat zou zijn.

Mijn eerste galoppirouette op mijn toenmalige schoolmeester: alsof ik het gevoel herkende.

**Geplaatst**: 24-07-18 08:44

Geplaatst: 24-07-18 08:44

Janneke2 schreef:
Oneens. Appels liever niet met peren vergelijken.

Als manege ruiter keek ik naar Annemarie Keyser en stelde mij voor hoe dat zou zijn.

Mijn eerste galoppirouette op mijn toenmalige schoolmeester: alsof ik het gevoel herkende.

Helemaal waar ja! Als je jarenlang rond rijdt en denkt 'het MOET anders kunnen', en je stapt op een paard dat correct gereden is, dan denk je echt 'JAAAAAAAAA!!!!!' en dan ga je bij ieder volgend paard proberen dat gevoel te evenaren. En natuurlijk levert dat gestuntel op bij paarden die geen échte schoolmeesters zijn. Maar ik had nog nóóit een vliegende wissel - laat staan wissels om de pas of elke pas - gereden en toch reed ik die zó uit mijn schoolmeester. Het eerstvolgende paard waar ik die uit kon rijden, was mijn zelf opgeleide paard. En daar had ik geen begeleiding bij gehad. Overigens ook niet bij het schoolmeester paard - de eigenaren daarvan hadden werkelijk geen idee wat een gouden paard ze op stal hadden staan... Nog steeds weet ik welk gevoel ik bij een oefening wil krijgen - voel ik dat, dan wéét ik dat het klopt: biomechanisch, technisch, en emotioneel voor het paard.

**Geplaatst**: 24-07-18 08:44

Geplaatst: 24-07-18 08:44

Ik moet bekennen dat wanneer ik een bijrijder zocht (in het verleden) enorm afknapte als er een manegeruiter kwam.
Voor een pony wel eens voordeel van de twijfel gegeven, maar kwam erop neer dat ik zoveel moest begeleiden om het veilig te houden....
Gemiddeld zijn de manegelessen slecht. Maar das mijn mening. Persoonlijk zal ik minder snel een mening van een manegeruiter aannemen dan van een ander rijdende kennis... heel slecht maar wel waar

Nu paardloos.... maar nooit niet dat ik ooit een stap in een manege zet.

Als jij gelukkig bent met je manege dan is er toch niets mis?

**Geplaatst**: 24-07-18 08:49

Geplaatst: 24-07-18 08:49

skippy: Jij omschrijft nu een heel specifieke situatie. Prima hoor. Maar dat is voor deze discussie iets minder relevant. Jij wil een heel andere weg naar Rome bewandelen. Dus wil je liever een onbeschreven blad.
Maneges leiden vaak op richting doorsnee recreatie en wedstrijdsport.

Maar ik herken ook juist: hoe verder ik kom hoe meer ik begrijp wat ik allemaal nog niet kan. Beledigd zijn dat er 'minder' gedaan wordt over manege ruiters vind ik juist een heel duidelijk signaal dat je nog aan het begin van je ruiter carrière staat.