Bokt.nl

Monica_86 schreef:

Monica_86 schreef:

WE HEBBEN MISTY GEVONDEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Okay het verhaal:

Donderdagochtend werden we gebeld door een vrouw uit Nieuweschans (daar was hij vermist). Die vertelde dat ze de avond ervoor samen met nog een paar mensen was wezen wandelen en ook naar misty hadden gezocht. Zo waren ze met een vrouw aan de praat gekomen die dacht dat misty steeds bij haar huis zat, die vrouw had zelf ook een kat en daar wilde ie steeds mee vechten. Dus pa was 's middags naar die vrouw dr huis gegaan en gevraagd en het klopte inderdaad. Ze durfde niet zeker te zeggen dat het misty was, maar ze dacht dus van wel.

Wij, moeder/buurvrouw en ik, er gelijk na het eten naartoe gegaan met bakjes brokjes (om mee te rammelen). Komen we bij een land met paarden en zegt buurvrouw ineens "het lijkt wel of daarachter iets zit, maar kan ook een paaltje zijn ofzo" (was een afstand van ongeveer 200 meter dus was vaag iets te zien). Ik terug naar de auto gelopen om de verrekijker te halen en ondertussen hadden me buurvrouw en moeder hele tijd misty geroepen en mams dacht dat ze een "miauw" had gehoord. Wij met de verrekijker gekeken en inderdaad er zat een kat, maar nog steeds wisten we niet of het misty wel was want het was echt ver weg. Maja we konden ook nergens langs daar, want die wei grensde aan een gracht en een schuur.

Afgesproken dat me moeder met een omweg naar de andere kant van dat land zou lopen en buurvrouw en ik verder in het bos en bij die vrouw (die hem dus had gezien) haar huis gingen kijken. Na ong 10 minuten, ik liep middenin een bos te roepen en te zoeken en buurvrouw liep in een straat vlakbij. Hoor ik ineens me moeder keihard roepen "MONICA IK HEB HEM!!!" dus ik keihard terug "IK KOM ERAAN" dus ik ook schreeuwen na me buurvrouw en die kwam ook... dus wij rennen naar dat land. Zegt me moeder "ik denk dat het hem is!!" maar ma stond achter een gracht die dus ook aan de andere kant van de wei liep en ma kon er dus niet bij komen. Kat liep hele tijd te mauwen enzo. Dus buurvrouw en ik bij mensen achter het huis langs, langs de wei van die paarden gelopen (vol gaten, brandnetels etc. maar op dat moment boeide dat totaal niks). Ik voorop gegaan en misty roepen, was ik ong van 2 meter afstand van em en het was em!!!!!!!!!!!!! ik was zoooo blij! maar die ogen van hem waren echt zo groot heh (van de angst) maar verder zag ie er okay uit, wel wat magerder geworden maar okay. Dus ik bakje brokjes op de grond gezet, zelf op me hurken gaan zitten en em lokken. Nou hij kwam meteen! Dus ik em meteen oppakken, nou hij spartelen jonge niet normaal, ik had krassen onderaan me kin en voelde dat me vinger ook heel erg pijn deed. Maar kon me weinig schelen, buurvrouw zei ook "hou em vast!!". Ma stond te huilen langs die gracht, dus ik zei "mam haal de auto". Maar dat kon niet want ik had de sleutels in me zak. Dus mams moest weer helemaal omlopen om bij ons te komen. Buurvrouw en ik misty aaien in een poging em rustig te houden. Ook vrat ie meteen mijn bakje brokjes leeg en ook die van de buurvrouw dus hij had echt honger! Toen kwam ma aangelopen en die heeft em toen gepakt en zijn we terug gelopen, maja ook weer door die kuilen en brandnetels, dus misty was erg onrustig. Toen door een straatje, waar nog 2 auto's langs kwamen, dan hielden zowel ma als ik hem vast omdat ie zo enorm bang was nog steeds. Toen kwamen we bij de auto en gauw ma in de auto met misty, deur dicht We hadden em

naar huis gereden en hij werd onderweg steeds rustiger Thuisgekomen zat duffy (mistys broertje) op de tafel en ze gingen meteen aan elkaar snuffelen enzo (zo lief). Hij heeft meteen 2 zakjes van dat kittekat opgegeten, nou en echt hij vrat al maar door. Toen ie klaar was hebben we em op de bank gelegd, hij was nog wel onrustig maar bleef wel liggen als we maar bleven aaien. Nou dat was uiteraard geen probleem 's nachts issie nog binnen gebleven en vrijdagochtend weer naar buiten, maar twas alweer goed met em, hij kwam ook meteen weer thuis als we em riepen etc.

Nu issie nog steeds heel aanhankelijk en vooral aan mij en me moeder, constant op schoot en slapen. Net alsof ie weet dat wij em 'gered' hebben ofzo.

Dus vrijdag wij alles afbellen, dierenambulance, asiel etc. Me moeder had het verhaal verteld aan de mensen van de dierenambulance en die waren ook heel erg geintresseerd. Dus ma ook vertellen dat ik zo gekrabt was door hem, zegt die vrouw "oh laat ze dan alsjeblieft naar de dokter gaan voor een tetanusprik, want je weet niet waar die kat de afgelopen week allemaal heeft ingezeten" ma dus dokter gebeld en inderdaad ik moest een prik, dus gistermiddag een prik gehad, maja twas me wel waard Nu onwijs spierpijngevoel in me arm, maja tis het waard!!