Geplaatst Ze was 'op' en dat liet ze merken. Ze bleef in de auto liggen en na een beetje aandringen toch maar eruit en meteen op het gras weer liggen.
Heb lopen janken als een klein kind in het park, maar wist dat het moest gebeuren, niet voor mij, maar wel voor haar.
Ze was dan ook al 14 jaar en had een heel slecht leven gehad.
Ik kreeg haar 11 kilo te licht, zo zwak in haar achterhand dat ze met moeite vooruit kon komen en bang...zo verschrikkelijk bang, om geslagen te worden. 3 1/2 jaar heb ik haar mogen hebben en wat een schat van een hond was dat! Ondanks de slagen en het tekort aan eten zo verschrikkelijk trouw aan de mens.
Ze is prachtig heengegaan!
Mijn mechelse herder is van slag...zijn vrouwtje is niet meer.
Morgen ga ik kijken in het asiel in Tuitjehoorn voor een nieuw vriendinnetje voor mijn andere trouwe vriend, die gelukkig pas 7 is.
R.I.P lieve Kytha!!!
