Na al jullie reacties gelezen te hebben hebben we het gistermiddag toch nog maar een keer geprobeerd. Daarvoor zaten ze dus apart, gescheiden door gaas.
De eerste kennismaking leek een stuk beter te gaan, ze snuffelden wat en het vrouwtje viel niet meteen aan zoals de vorige keer. Daarna begonnen ze echter toch weer te vechten en het ging er heftig aan toe. De haren vlogen wederom in de rondte en op een gegeven moment piepte het mannetje het uit. 
Het gevolg daarvan was wel dat het mannetje niet meer wilde vechten, dus telkens als het vrouwtje op hem af kwam ging hij er snel vandoor.
Een paar keer sprong hij recht omhoog waarna het vrouwtje onder hem door rende.
Gelukkig mag het vrouwtje weliswaar een stuk groter zijn, maar de 100 meter sprint wint ze niet.
Ze viel dan ook telkens na een paar rondjes letterlijk om van vermoeidheid, terwijl het mannetje dan pas op stoom begon te raken.
Dat was dus niet echt een probleem en we hebben ze dan ook maar gewoon bij elkaar laten zitten. Ik wilde ze niet meteen bij elkaar in het hok opsluiten dus hebben we de ren de hele nacht open gelaten.
Ik heb net even gekeken en ze leven allebei nog.
Gelukkig laten ze de caaf (ja, die loopt er ook nog bij
) met rust, want daar had ik eerst ook mijn twijfels over. Toen we de caaf net hadden zijn er wel eens wat strubbelingen geweest tussen het mannetjeskonijn en de caaf, maar nu ik heb gezien hoe konijnen met elkaar vechten weet ik dat dat echt niets voorstelde.