Muppet is bij ons gekomen als ondervoed klein hulpeloos katje. Het diertje heeft helemaal onder de teken gezeten, onder de infecties..Ze was er echt héél erg aan toe, maar het erge, ze was wel mensen gewend. Mensen hebben haar vermoedelijk gedumpt en aan haar lot overgelaten.
Muppet is hier opgevangen en is met veel aandacht, moeite en geduld opgelapt tot een prachtig, gezond katje. In het begin ging ze moeilijk samen met onze katten, maar na een paar maanden was het toch echt een hechte groep geworden. 
Gisteren kregen we Muppet al niet binnen. (Onze katten mogen s'ochtends naar buiten, ondertussen kunnen ze dan naar binnen en buiten lopen wat ze willen. S'avonds worden ze gefloten en dan moeten ze binnenkomen, dan krijgen ze een beetje blikvoer.) Mijn vader heeft nog lopen zoeken, maar na 2 uur de hoop opgegeven. We hoopten dat ze in een schuur was opgesloten van een van de boerderijen hier in de buurt. (Gebeurt wel vaker). Maar toen mijn moeder om 6 uur s’ochtends opnieuw op zoek ging lag ze aangereden op de weg.
Ik hoop dat je de laatste jaartjes van je leven gelukkig hebt kunnen slijten bij ons meis! Je zult voor altijd in ons hart zijn!
Heel veel sterkte! En Muppet heeft de laatste jaartjes van der leven in ieder geval een goed leven gehad
) We hadden steeds gezegd "Nee, dat tafeltje nemen we pas op het allerlaatste mee, het is Muppets tafeltje". Dat was wel even slikken toen mam zei, dat het tafeltje nu ook wel meekon.