Dacht vanavond echt dat ik haar kwijt zou raken.

Vanavond was Zarah weer heel sloom, en lag ze erg veel.
Vanwege de warmte dacht ik. Ze was halverwege de avond vrij actief geweest buiten en was daar zo uitgeput van dat ze zelfs in de lift al ging liggen.
Maar daarna ging t wel weer goed dacht ik.
Totdat ik gedouched had en op bed ging liggen.
Toen viel me op dat ze heel oppervlakkig, kort en onrustig ademde als ze lag. En zodra ze opstond hijgde ze heel erg. Ook was ze heel slap, en reageerde ze nauwelijks. Op een gegeven moment lag ze heel eng te doen met haar ogen, en kneep k hem toch wel. Ze ademde toen ook bijna niet, en reageerde niet meer. Dacht echt dat ze aan t wegzakken was, echt heel eng.
Dus de DA gebeld. Na 3 kwartier nog steeds geen contact, dus maar naar de dierenambulance gebeld wie er dan dienst heeft. De mijne doet alle diensten altijd zelf, en is altijd te bereiken. Vind het zo raar...
Toen de dienstdoende DA gebeld en k kon langskomen. Maar ja, in Leusden komen midden in de nacht met OV is niet te doen. Dus de dierenambulance ingeschakeld en die hebben gereden. Waren superlieve mensen.
De DA kon niks vinden, behalve dat haar hartslag vrij laag was, en dat haar milt behoorlijk vergroot is. Hij heeft geen idee waar de rare ademhaling vandaan kwam.
Bij hem was het ook veel minder heftig als thuis. Nu ligt ze weer bij me op t voeteneind en ademt ze weer vrij onrustig. Maar gelukkig wel rustiger dan daarstraks.
De DA drong wel aan op het maken van een echo, ivm de vergrote milt, maar ook vanwege de al lopende onderzoeken naar haar lever. Gewoon om duidelijkheid te verschaffen.

Ben toch blij dat ze verzekerd is!

Ze hebben gevraagd of k vrijwilliger wil worden bij de dierenambulance. Moet even kijken of dat gaat lukken met mn studie, maar t lijkt me echt super!