Geplaatst: 10-07-08 15:09 Lieve Noeska...
Mijn moeder nam jou mee toen je nog maar heel klein was. Je was nog veel te jong om weg te gaan dus moesten we je met de fles grootbrengen. We hadden geen keus, je zou worden doodgemaakt.
Je was altijd een ontzettend mooie en lieve poes. Je was altijd bij ons. Je kon niet zonder ons, en wij niet zonder jou.
Maar je werd oud lieverd. Ik heb alles geprobeerd om je te redden, maar ik kon niets meer voor je doen. Je lichaam was af, je rugje versleten, je kreeg erge pijnaanvallen en ik kon je niet langer laten lijden.
Ik stond dag en nacht voor je klaar, en jij voor mij. Je was mijn allerbeste vriendinnetje, mijn maatje, mijn alles.
18 jaar hebben we van je mogen genieten.
Rust nu maar zacht lieverd. Je blijft voor altijd in mijn hart.
Until we meet again...
'If it should be'
If it should be that I grow weak
And pain should keep me from my sleep;
Then you must do what must be done,
For this last battle can't be won.
You will be sad, I understand;
But don't let grief then stay your hand.
For this day more than all the rest,
Your love for me must stand the test.
We've had so many happy years;
What is to come can hold no fears.
You don't want me to suffer so
The time has come, please let me go.
Take me where my needs they'll tend,
But please stay with me 'til the end
To hold me close and speak to me
Until my eyes no longer see.
I know in time you will agree,
It was a kindness done for me.
Although my tail its last has waved,
From pain and suffering I'm saved.
Please do not grieve that it was you
Who had this painful thing to do.
We've been so close, we two, these years;
Don't let your heart hold any tears.
Noeska, 1990 - 2008
