Gisteren had ik met mijn hond examen voor de A cursus. Ik ben zo trots dat we het gehaald hebben! Timo is namelijk een straathond uit Turkije en is bij mij komen wonen toen hij al 2 jaar oud was. Hij heeft alles helemaal vanaf 0 moeten leren en met mij en mijn vriend een vertrouwensband op moeten bouwen. We weten niet precies wat hij daar allemaal heeft meegemaakt maar we weten bijvoorbeeld wel dat hij voor entingen en een operatie een aantal keer met een vangstok is gevangen. Dit heeft hij als traumatiserend ervaren want in het begin kon je hem helemaal niet aan zijn halsband vastpakken. Daarom zijn we meteen lid geworden van een hondenclub om de GH 1 en de GH 2 te gaan doen, om gehoorzaamheid aan te leren en samen een vertrouwensband op te bouwen.
Omdat we Timo ook vaak mee nemen als we met het paard op pad gaan en de GH 2 wel vrij beknopt is en er tijdens die cursus ook minder op de afwerking van de oefeningen wordt gelet zijn we ook de A gaan doen. Tijdens de A worden veel zaken uit de GH 2 herhaald, zoals zit en blijf, en komvoor maar er worden ook nieuwe oefeningen aangeleerd en bij alles wordt veel meer gelet op de afwerking. Naast is ook echt kaarsrecht naast je gaan zitten. Bij zit en blijf moet je niet alleen een rondje om je hond lopen, hij moet echt 30 seconden blijven zitten terwijl jij 5 meter verderop gaat staan. Nou, dat was dus al moeilijk maar omdat hij niet af ging met de start van de A cursus zagen we af en blijf tijdens het examen al helemaal niet zitten. De eerste keer A cursus heeft hij dus ook geen examen gedaan. Het lukte gewoon nog niet om deze 2 onderdelen te doen.
En ook bij de start van de tweede A cursus zag ik weinig hoop dat dit ging lukken. Zelfs 1 stap weg van Timo lukte niet, hij schoof gewoon met me mee of stond helemaal op om naar me toe te komen. Pas toen een van de trainsters opperde om voor blijf een ander woord te gaan gebruiken boekten we met kleine stapjes vooruitgang. Ik was heel blij toen hij bij de komvoor oefening voor het eerst zelf bleef zitten wachten tot ik hem riep. Ik vond dit al zo'n geweldige vooruitgang en ook een blijk van vertrouwen van Timo in mij. Het enige wat vanaf toen eigenlijk in de weg stond was mijn eigen onzekerheid als ik hem het commando "rust" gaf. Ik deed dat zo voorzichtig en sloop haast weg bang omdat hij toch weer op zou staan. Had mijn hond eindelijk helemaal het vertrouwen in mij, nu moest ik hem nog vertrouwen. En tijdens het examen gisteren is dat dus gelukt!!! Hij is echt 30 seconden blijven zitten tot ik weer terug liep. Ook af en blijf heeft hij gedaan, geen volle minuut maar 30 seconden omdat ik het positief af wilde sluiten en aanvoelde dat het genoeg was. Ik ben dus supertrots op Timo!