Geplaatst We zijn helemaal naar Drenthe gereden om bij een pup te kijken, maar dat was toch niet precies wat we wilden.
Een week later zagen we haar.. een creme kleurig chihuahua teefje van 10 weken oud.
En nog in de buurt ook. Wat een schatje was ze, we waren echt meteen verkocht.
Alles leek echt perfect, ze was onwijs brutaal, makkelijk met de andere honden, onwijs knuffelig enzo.
En wat was ze schattig met haar (steeds beter te zien) witte vlekjes en geweldige koppie.
Maar ons geluk mocht niet lang duren. Na nog geen volle week van haar te hebben genoten werd ze ziek.
Zondag melde een invallende DA dat we het maar aan moesten kijken. Maar maandag hebben we haar meteen naar onze
eigen DA gebracht. Die meette een suikerwaarde van 0.8 bij haar. De fokker melde ons dat er 95% kans was dat ze het niet zou halen. Toch kwam ze weer op een goede bloedsuiker waarde en mocht/moest ze 's avonds weer mee naar huis.
Ze bleek een maag/darm infectie te hebben en poepte ook bloed. We hebben haar regelmatig gecheckt, dwangvoeding gegeven en antibiotica gegeven. Langzaam leek het weer stabieler, ze liep weer wat door de huiskamer en dronk best goed.
Tot ze na de tweede nacht opeens 's ochtends nergens meer op reageerde. Al haar functies waren uitgevallen en ze schokte helemaal. Ik werd wakker gemaakt door mijn moeder, ben direct uit bed gesprongen en nog half aankledend mee gegaan.
De DA ging het toch nog proberen. Ze krabbelde weer wat op en ging voor de nacht met de assistente mee.
Die er toch elke 2 uur uit moest voor haar kittens. Ze hield weer haar dwangvoer gewoon binnen enz.
En krabbelde ook na elke hypo (die inmiddels onmeetbaar waren) gewoon weer op.
Maar ze viel er ook elke keer weer direct in. Dus we hadden de hoop al een beetje opgegeven.
En vanmiddag is ze rond een uur of 2 uit zich zelf rustig heen gegaan..
Ze is veels te kort bij ons geweest.
Dag klein, sterk meisje.
We gaan je missen
. Het heeft gewoon niet zo mogen zijn...
Your our little, but shiny star in heaven now !
