Geplaatst Jij riep om mijn hulp.
Je had binnen geplast, maar opstaan ging niet meer............
Je schaamde je, je billetjes waren nat van de plas.........
Je weet dat je je niet hoeft te schamen. Dat je je niet verdrietig hoeft te voelen.
Het maakt me niet uit hoe je er uit ziet, hoeveel bulten je hebt.
Ik vind je nog net zo mooi als 12 en een half jaar geleden, toen ik je voor het eerst zag.
Ik hou nog steeds even veel van je, nee zelfs wel dubbel zo veel.
We konden altijd zo goed met elkaar praten.
Als ik verdrietig was kwam je mij troosten.
Als jij verdrietig was kwam ik je troosten.
Als ik ziekjes was, kwam jij me altijd vertroetelen.
Als jij ziekjes was, kwam ik je altijd vertroetelen.
We hebben samen een moeilijke tijd overleeft.
Nu we samen eindelijk onze rust hebben gevonden, vind ik het vreselijk dat je niet lang genoeg bij me kunt blijven om nog een mooiere toekomst mee te gaan maken.
Het was mijn wens om op een dag te mogen verhuizen naar een huisje met een geweldige tuin, speciaal voor jou.
Vanmiddag, net iets voor 12 uur, zullen wij afscheid van je moeten gaan nemen.
Ik heb altijd gezegt dat ik niet wacht tot je er geen zin meer in hebt.
Je verdient het om te gaan op een moment dat je nog enigszins vrolijk kunt zijn.
Toen ik je vanmorgen zo aantrof, was dat voor mij het moment waarop ik helaas heb doen besluiten dat het moment is gekomen.
Ik wil niet dat je je verdrietig voelt om je mankementen.
Je hebt zoveel voor mij gedaan.
Ik wil ook iets voor jou doen.
Ik kan je niet mee nemen naar die mooie tuin.
Juist daarom, ga ik een hele mooie plek voor je uitkiezen.
Een plek waarvan ik denk, dat jij het ook ontzettend mooi vind.
Daar zal ik je te rusten leggen.
Potverdorie. Ik vind het moeilijk.
Ik wil je niet kwijt, lieve schat.
Kon je maar voor altijd bij me blijven........
Dag lieve Koekie
21-10-95 -- 2-6-08
mooi geschreven.....sterkte meis...
Maar wel een hele eerlijke beslissing.