. In deze tijd is het het leukst, omdat je de jongen nu goed kunt zien, het zal niet meer lang duren voordat ze uitvliegen. Ik zit dus vertedert naar dat jonge grut te kijken, land er plotseling een vlaamse gaai op het vogelhuisje, en trekt zo (bijna) een jong vogeltje door het gat naar buiten
. Wonder boven wonder is het hem niet gelukt en hebben de ouders hem gelukkig weggejaagd
. Ik snap nu waarom mijn vader zo'n hekel had aan vlaamse gaaien, wat een vieze oportunisten
. Ik weet wel dat het gewoon de natuur is, maar vondt het zo zeilig, zo'n weerloos klein vogeltje tegen zo'n grote vette vogel
.



Natuur of niet, ik kon het laatst niet laten om een hele grote kraai weg te jagen die het duidelijk gemund had op een stoet pasgeboren eendekuikens. Ik was moeders alleen net voor: die vloog die kraai (zeker 1,5 keer zo groot als zij!
) aan om ze bij haar kroost weg te jagen. Dapperen mama!