Geplaatst Truffy is er niet meer
. Ze mocht helaas maar 2,5 jaar wordenAls een klein bruin nijntje leerde ik jou kennen,
na een poosje kon je lopen en probeerde je soms te rennen.
Met je broertjes had je veel plezier,
maar af en toe was je ook een klier.
Zo haalde je soms het behang van de muur,
maar na een poosje kwam het uur.
Dat jij het nest mocht verlaten,
en dat je, je broertjes moest achterlaten.
Je kwam namelijk bij mij wonen,
ik mocht jou nu verzorgen en verschonen.
Bij mij had je ook veel lol,
zo groef jij af een toe in de tuin een hol.
Ook kreeg je veel aaien en veel aandacht,
maar het bijzondere aan jou was je vacht.
De ene keer was het bruin en dan was je weer grijs,
en je hok dat was jou paradijs.
Ook was jij een ster in het ontsnappen uit je hok,
en dan zit ik in shock.
Helaas ging het beetje bij beetje minder met jou,
dit kwam door jou slechte bouw.
Zo kreeg je opeens een bult,
daarop volgende bij de dierenarts een consult.
Zo was jou gebit niet oké,
het zat ons ook niet mee.
De bulten bleven maar komen,
beetje bij beetje zag ik het aankomen.
Want Truf ik zag dat je steeds meer pijn kreeg,
en zo was je ook stiller en begon meer te zwijgen.
Zelfs je voer lusten je niet meer graag,
toen kreeg ik een moeilijk vraag.
Want ik moest beslissen wat er nu moest gebeuren,
ik kon jou niet meer opbeuren.
Dus heb ik gekozen om afscheid van je te nemen,
want dit kon zo niet verder met jou gezondheidsproblemen.
Je hebt nu een plekje in mijn hart gekregen,
dit voor altijd in mijn leven
Liefs,
Vera
