Al lange tijd heb ik problemen met 1 bepaalde hond hier op een boerderij in de buurt.
Het begon zo'n 4/5 jaar geleden al. Elke keer als ik langs die boerderij kom, word ik "aangevallen" door die hond. Hij begint om ons heen te rennen, te blaffen en soms ook te happen.
In het begin had ik niet zo heel veel last van dat beest maar hij werd steeds brutaler. Ik rijd meestal alleen, maar mijn vader (die er ook wel langsreed) had gezegd als je met zijn 2 en bent moet je die hond gewoon insluiten en de schuur in drijven/rijden.
Dus toen ik met een vriendin daar langs ging rijden deden we dit. De hond liep snel naar binnen en bleef daar toen ook. Alleen moest Saeta natuurlijk net toen weer even op dat erf van die andere man poepen



Maar goed, even een verhitte discussie met die man gehad, poep omgeruimt en verder gereden.
Toen de zomer daarop ben ik een weekje met mijn zus mee op vakantie geweest. Direct toen ik thuis kwam natuurlijk weer even paardrijden


Toen de terugweg, ik zie een auto achter op komen en ik baalde al mooi, want op dat stukje is net even minder berm. Ik zet Saeta stil in het smalle strookje berm... Rijdt die auto me klem. En even achterwaarts kon ook niet want er zat nog een flinke schapenkar achter.
Raampje gaat open, Jaa hoor! Die man weer. Raampje gaat open, en ik word meteen uitgescholden en vervloekt en ik moest meteen terug gaan om die poep op te ruimen.
Ik heb eerst nog rustig uitgelegd dat ik net terug kwam van vakantie en niks had gedaan. Meneer ging over de rooie en ik bleef ook niet vriendelijk meer

Dus hij stapt uit die auto, pakt mij bij mijn arm knijpt erin en schud mij helemaal door elkaar en begint te schreeuwen dat hij mij er af zou gooien en die Knol dood zou rijden. Daarna pakt hij mijn zweep af, geeft saeta er een vleer mee over haar neus, en gooit de zweep in de sloot.
Toen is hij weggereden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook niet op mijn mondje ben gevallen en dus ook niet even vriendelijk heb gereageerd, maar ik ging niet zo ver als hij. Toen dit gebeurde was ik een jaar of 14/15.
Gelukkig was mijn vader op stal te verfen of lakken ofzo

Mijn vader heeft toen die man gebeld en geprobeerd met hem te praten. Dat ging van kwaad tot erger en op een duur kwam er geen zinnig woord meer uit.
Mijn vader is daar 's avonds heen gegaan, en die man had zijn excuses aangeboden en beloofd een nieuwe zweep te kopen. En ook beloofde hij de hond op te sluiten.
Goed, Mooi zo.. Eindelijk opgelost! Niet dus.. Ik kreeg maar geen nieuwe zweep van hem. Nou was het ook niet mijn zweep die hij had weggegooid maar die van de eigenaar. Een mooie lange dressuurzweep.
Ik heb ongeveer 2 maand daar alleen langs gereden, totdat ik een keer met mijn vader en de eigenaar er langs reed, en toen legde hij snel een zweepje neer.. En wat voor 1


Maar goed, de eigenaar vond het best dus ik ging er ook geen probleem van maken..
Ik heb ongeveer 4/5 maand geen last meer van die hond gehad. Helemaal mooi dus!
Maar daarna werd het alleen maar erger! De hond was weer los en alleen maar vervelender. Hij begon nu ook echt gericht te happen. Ik heb het vanaf toen eigenlijk maar gewoon genegeerd, als het te erg werd stapte ik wel af, dan bleef hij wel uit de buurt.
Tot een paar maand terug hij Saeta wel te pakken had in haar neus! En die kerel stond er gewoon vlakbij! Hij hoorde mij ook wel schreeuwen tegen die hond enzo, maar niks doen!
Ik ben afgestapt en naar hem toe gelopen en heb hem even verteld hoe ik erover dacht. Hij lachtte me gewoon uit!
We hebben toen de politie gebeld omdat we aangifte wilden doen. Maar de situatie had geen spoed (het was weekend) en het kon niet telefonisch. Mijn vader raakte helemaal over de zeik, en heeft een flinke discussie gehad met die politie vrouw

Dus dat schoot ook al niks op

Dus elke keer als ik er nu langsrijd heb ik nog last van dat beest! De vrouw van die man had wel gezegd dat ik maar moest bellen als ik er langs kwam dan zou ze de hond wel in de gaten houden, maar dat vertik ik! Het is gewoon een weg waar iedereen mag komen en gaan dus ga ik niet voor een fortuin elke week 5 keer bellen ofzo!
Maar wat kan ik hier nu nog aan doen?
Met die kerel praten is dus geen optie, vaak genoeg geprobeerd maar geen resultaat.
Een andere route kiezen om te rijden is ook geen optie, dit is eigenlijk het enige rustigere pad waar ik lekker kan rijden.
Ik wil gewoon graag van dit gedoe af! Ik vind het gewoon asociaal dat ik altijd last van die hond moet hebben als ik gewoon even rustig wil rijden. Ik weet nooit wat die kan doen of wat er allemaal kan gebeuren. Stel je voor dat hij Saeta weer bijt en er net een kindje op een fiets aankomt waar Saeta dan vol over heen denderd. Dan ben ik mooi het bokje!
Waar kan ik dit nou aangeven? want imo maakt niemand zich er erg druk om.. maar het plezier gaat er zo langzamerhand wel af!