Geplaatst hier wisten wij niks van en door dat het zomer vakantie was hadden wij zin in een uitje nog wetenloos over dat wij iets gingen mee nemen naar huis.
dat was zo'n drie weken na dat het nest was geboren.
in een vervallen schuurtje wat een soort huis van oerbewoners moest voorstellen lagen 6 a 7 kittens, mijn broer en ik hadden als spelletje beide een kitten uitgezocht (niet mee genomen hoor).
wij lopen naar onze ouders helemaal big smile dat we een nest met kittens hebben gezien.
onze ouders zijn wel katten mensen maar ja kittens ging wel heel ver.
op een gegeven moment toen we langs een ander huis liepen kwamen we van die mensen tegen die daar werkten wij vroegen ons af waarom die kitten sgewoon daar lagen.
hun zeide dat dat een zwervers nestje was en er al twee waren verstoten een zwarte die al de eerste week was verstoten van zijn leven en een, haar tweede week al was verstoten door mams.
wij mochten de kittens gaan bezichtigen omdat hun natuurlijk niet zoveel katten wouden rond om.
het was een zwarte en een syperse zo prachtig en totaal verschillend (waarschijnlijk andere papa's)
mijn ouders vonden het oke en over een aantal dagen mochten we ze op komen halen, dit vonden wij helemaal geweldig de zwarte zou van mij worden en de syperse van mijn vader.
mijn broer wou ook graag een kitten hebben dus mocht hij de sterkste van het nest eruit zoeken zo gezegt zo gedaan.
een paar daagjes later haddenw ij drie prachtige kittens in huis die nog wel met de spuit gevoerd moesten worden.
mijn zwarte "banjer" (wat zijn naam was) was de grootste en liefste kat ik kreeg een enorme band met dat beest het leuke was dat hij altijt sabbelde aan mijn hand omdat hij veel van zijn moeder had gemist heeft hij dit tot de laatse dag gedaan
een paar maanden later zijn wij verhuist naar een prachtige boerderij.
jammer genoeg naast een weg
maar dat betekende niet dat de katten een binnehuis leven moesten gaan lijden.
de eerste dag was hij ongeveer 7 a 8 maanden oud het was zo leuk om te zien dat hij buiten was elke dag gingenw e in het gras zitten en spelen met de sprietjes...
toen hij ong. 9 maanden oud was ik zat aan tafel en aaide hem op zijn buik ik dacht nog zo ik wil jou nooit meer kwijt...
maar helaas de volgende dag was hij buiten die avond nog niet thuis die dag daarna weer niet thuis.
ik was natuurlijk helemaal in tranen en tja de meeste katten deden dat die vonden gewoon een huisje waar ze enorm veel eten kregen maar nee zo mocht het niet zijn...
wij keken over al en twee dagen later stond er een zwarte kat dood
ik moest gewoon naar school die dag ik had mijn vriendin mee genomen kwam in het halletje aan en daar stond een vriendin van mijn moeder en die zei dat ik maar even naar mijn moeder moest gaan, ik dahcht jess ze hebben hem gevonden en met een smile liep ik de kamer binnren maar nee iedereen was aan het huilen ik schrok en rende vloekent naar boven..
hij was aangereden opslag dood
nu bijna een jaar later (het is op 9 mei gebeurt) ben ik nog elke dag een het brullen geen dag gaat voor bij zonder gedachte aan hem...
ik schrijf dit verhaal brullend ik kan er gewoon niet mee leven ik kan niet zonder MIJN banjer...
maar nee het mocht niet over zijn een aantal dagen later was de syperse dood ook aan gereden mijn broer vond haar, nekje gebroken.
ik heb haar nog geprobeert te reanimeren maar nee het mocht niet zo zijn...
ik wil echt niet geen hulp maar moet dit gewoon even schrijven...
sorry voor het lange verhaal...
