Geplaatst Gisteren hebben we mijn 2,5jarig fretje Timon laten inslapen.
Het begon allemaal zo :
Midden januari moest ik met mijn twee fretjes (Timon en Sky) naar de dierenarts voor hun jaarlijkse inenting.
Eerst Sky onderzocht en inenting gegeven, was kerngezond, super in haar vacht, goede conditie, perfect dus.
Dan Timon... zijn nek was precies een beetje gezwollen. Dierenarts dacht aan een abces want zo voelde het ook, hij ging Timon bij hem houden en dan onder narcose doen en erin prikken voor de vuiligheid eruit te halen.
's avonds belt hij mij, het was helemaal geen abces, maar een tumoraal proces
Dus de tumor begon in zijn nek en zijn halsslagader liep erop! in plaats van eronder. Dus operatie was uitgesloten, veel te gevaarlijk aangezien in de halsstreek veel belangrijke bloedvaten lopen.
Hij had op drie verschillende plaatsen geprikt en er kwam niets uit.
Timon terug mee naar huis genomen.
Hij was nog super, at , dronk en poepte nog zoals altijd goed.
Er werd dus een uitstrijkje naar het lab gedaan en ze zagen veel witte bloedcellen. Dus witte bloedcellen wijzen op een ontsteking of dus een tumoraal proces. Hij gaf me antibioticapilletjes dat ik 2 weken moest toedienen om te zien of dat hielp.
Het heeft dus niets geholpen. Op controle vond de DA de tumor nog gegroeid en hijzelf was ietwat vermagerd.
Hij at en dronk nog steeds goed en was nog heel speels.
Maar eergisteren vond ik het genoeg geweest, hij werd te mager, je voelde zijn ruggegraad en ribben zo goed (je ziet het niet met de dikkere vacht, hij verhaarde ook niet naar behoren.)
Heb stage en heb gevraagd aan mijn moeder of ze met Timon naar de dierenarts wou gaan met hem, want ik kon dat niet aan.
Lief van mijn moeder dat ze voor mij geweest is. De dierenarts onderzocht hem, zijn toestand was niet goed meer, zijn lever was ook aangetast geworden. Het was genoeg geweest.
Hij vermagerde ondanks hij toch at (was altijd de eerste als ik met kip afkwam of frettensnoepjes) en dronk.
Mijn moeder heeft Timon daar gelaten, en als ze vertrok ging de dierenarts hem het spuitje geven.
Hij vroeg ook nog of hij een snee in de tumor mocht maken nadat hij gestorven was om verder te onderzoek, en zo eventueel andere fretjes ermee te redden. Moeder belde ervoor naar mij, uiteraard heb ik toegestemd.
Zo dit was het dan. Sky blijft helemaal alleen achter.
Ik ben minder verdrietig nu ik weet dat hij vertrokken is en niet meer lijdt.
Hier mijn stoere kerel (nog kerngezond):
Groetjes Plotie
