Ik heb in 2006 een toen 1 jarig konijn opgehaald bij een vriend van me, deze wees me op het konijn omdat het terug gebracht was door de eigenaren met de mededeling agressief en dat als er geen nieuw baasje voor gevonden kon worden deze in de vriezer belandde.
Dit kon ik niet over mijn hart verkrijgen, en ik ben uiteindelijk dezelfde dag nog gaan kijken. Wat ik daar aantrof was een schitterende franse hangoor met een prachtige blonde kleur en hazelnoot kleurige ogen echt een parel om te zien. Ik was al verliefd voor ik haar ook maar had aangeraakt. Toen we de kooi open deden en ik een poging deed om haar te begroeten hing ze vol in mijn onderarm het leek net een pittbull terwijl ik toch werkelijk een konijn voor me zag.
Haar geschiedenis is niet echt helemaal te achterhalen maar ze heeft bij een gezin gezeten met 2 kleine kinderen, ze zat samen met een cavia. Ik denk en weet bijna zeker dat ze daar gepest of in iedergeval erg geklierd is elke keer.
Toen ze eenmaal bij mijn 2 andere konijnen zat, werd ze met het uur liever en liever. Ze heeft in de begin periode veel gegraven in de bodem van het hok en duwde al het stro en de strokorrels uit het hok na een paar weken hield dit op. Nu heb ik afgelopen jaar in Juni haar en eerste vriendinnetje verloren aan kanker en in december vorige jaar haar andere vriendinnetje aan binnenoorontsteking 2 klappen in mijn gezicht vlak achter elkaar.
Maar voor haar toch snel weer een nieuw maatje gezocht want de dagen dat ze alleen zat werd ze steeds weer wat meer agressiever. Ik heb 1 vrouwtje samen met een gecastereerd mannetje uit het asiel gehaald beide van haar eigen leeftijd en beide gecastereed en gesterilliseerd.
Dit gaat echt voortreffelijk, ze kunnen het prima met elkaar vinden en zijn al echt maatjes met elkaar. Maar we zijn nu een paar maanden verder en sinds mijn andere 2 konijnen zijn overleden is ze weer begonnen met haar dwangnurose zoals ik dat noem ze graaft namelijk alles weer uit het hok hup zo naar buiten.
Ik word er echt moedeloos van, en de 2 andere ook neem ik aan. Ze begint sochtends dan stopt het een tijdje smiddags gaat ze nog even door en dan begint het gedoe savonds weer, Ze is er trouwens niet meer als een kwartier-20 min. mee bezig want dan is het hok leeg ook maar het lijkt wel of ze dan ook door de bodem heen wil.
Wat kan ik hier aan doen?? ik heb echt geen flauw idee waarom ze het doet.
Ze zitten in een groot zelfgemaakt hok en hebben de beschikking over de hele tuin.
Wie geeft mij suggesties, tips of een reden voor haar gedrag....
Graafdrang lijkt me? Dat doen veel konijnen als ze zich vervelen. Maar als ze ook in de hele tuin mag snap ik niet waarom ze dat in haar hok doet... Misschien wil ze een hol graven?
nesteldrang of iets? het overdreven gedrag (bijten enzo) kan wel wat minder worden als konijn wat ouder wordt, die van mij is ook agressief, terwijl er niks aparts mee gebeurd is, maar toch bijt hij snel en voelt zich snel aangevallen. ik merk dat dat de laatste tijd echt minder wordt, konijn is nu zo'n 3,5 jaar oud.
Ik heb ook zo'n konijn gehad (5 jr. lang). Ze zat in onze tuin met een hok waarvan de klep altijd openstond. Ze kon er dus in en uit wanneer ze wilde, gras eten, rennen. Een paradijs zou je zeggen maar als één van ons de tuin in kwam of mijn Jack Russell veranderde ze in een pitbull. Ze viel je aan, gromde en beet. Ook moest je oppassen met het hok verschonen en met water en eten verversen anders hing ze zo in je hand. Behalve onze kat, die mocht alles, zelfs in haar hok slapen. Op een keer moest mijn man eten in het bakje doen en toen heeft ze hem zo gebeten dat hij het zat was en dreigde om d'r nek om te draaien. Ik heb toen via de DA een goed adres gevonden gelukkig en daar is ze ongetwijfeld nog heel oud geworden.
Dit schijnt nogal eens bij vrouwtjes voor te komen die hun territorium willen verdedigen, tenminste dat legde de DA zo uit. Ik denk niet dat je dit gedrag er uit zal krijgen!
Om het bijten gaat het niet echt, dat doet ze amper nog merendeel van de tijd is ze erg lief en gezellig. Maar het graven dat houdt gewoon maar niet op, en ik vind het zo zielig voor de andere 2 ik zou er zelf gek van worden.
Begrijp me niet verkeerd, zij gaat echt nooit meer weg.
lijkt me toch frustratie. doet ze hetzelfde als je het hok op een andere plaats zet? heb een konijn gehad die ook standaard het hele hok leeggooide, dus zette ik het hok op een andere plek neer en toen werd het beter. misschien hormonenprobleem,denk dat de dierenarts daar wel wat op weet
Mijn voedstertje "graaft" sinds een paar weken al haar hooi en stro naar 1 kant van haar hok (ze zit binnen). Dat deed ze voorheen nooit. Word er gek van want het valt natuurlijk allemaal uit haar hok
Verder kan ze "naar je grijpen" maar als ik dat negeer (en zorg dat ik niet binnen haar bereik ben ) kalmeert ze snel en kan ik haar helemaal plat knuffelen. Moet er wel even bij zeggen dat ze een paar jaar terug gesterilliseerd is. Daarvoor was ze veel erger. Misschien toch hormonen? Wat als je haar sterilliseerd? (of is ze dat al?)
Ze is al gesterilleseerd dus dat is geen optie meer, de Dierenarts daar heb ik mijn verhaal ook voorgelegd maar hij zou het ook niet 1,2,3 weten dus vandaar ik dacht misschien heeft er hier iemand ervaring met dit soort gedrag. Ze is namelijk al een keer ondersteboven en binnenstebuiten gekeerd en het konijn was in topconditie.
inderdaad een apart verhaal. leg je verhaal eens voor aan joanne van de konijnenberg op www.konijnenberg.nl zij vangt vele konijnen op en heeft dus al heel wat gekkigheid voorbij zien komen.
heeft ze misschien behoefte aan een hol? je zegt dat ze heel veel ruimte heeft maar heeft ze ook een lekker beschut plekje waar ze alleen kan zijn , mijn konijntje had daar erg veel baadt bij .....die kon ook zo graven .... Succes !!
Azile goed dat je daar aan denkt, maar ook z'on soort plekje heeft ze tot haar beschikking en daar zit ze regelmatig even. Alle 3 mijn konijnen hebben een plek waar ze even helemaal lekker alleen kunnen zijn zonder dat de andere aandacht vraagt.
Klinkt bekend, ik heb een gecastreerde ram die hetzelfde doet. Zodra ik het hok schoon gemaakt heb, móet echt al het strooisel naar buiten.
Wat aardig helpt is het volgende. Ik heb een plastic kist (ongeveer 25 x 40 cm) op ongeveer 10 cm van de ingang gezet en dan in de breedte, midden ervoor. Het strooisel gooi ik erin en aan de achterkant van de kist. Nu kan hij wel graven, maar kan het niet zo rechtstreeks het deurtje uit werken. De konijnen en cavia's kunnen wel naar buiten daar is ruimte voor (grote nieuwzeelander lukt het ook ).
Ik geloof dat ik je uitleg met de kist niet helemaal begrijp LDRD Zij is zelf een franse hangoor en ze zit samen met een hollandertje en voskonijntje.
Was ik al bang voor , t is wat lastig uitleggen.
IK neem aan dat er in het hok een gat is waar ze door naar buiten kunnen? Ik heb dus voor dat gat (aan de binnenkant ín het hok) een plastic krat (lage) dwars (dus met de lange kant naar het gat) zo gezet dat ze nog net in en uit kunnen. Hierdoor blijft het stooisel dat dus achter het krat ligt liggen, want de ingang is nu zo smal dat hij het daardoor niet naar buiten kan werken.
Aha kijk nu snap ik hem het valt absoluut te proberen wie weet is dit de oplossing. Een andere aanwijzing voor het gedrag wat ze doet is er blijkbaar niet, misschien dan toch de aard van het beestje...
Mijn voedster heeft ook altijd de neiging om haar poepbak leeg te graven. Nu gaat ze altijd op de rand zitten en om dat te voorkomen hebben we er een plank achter gezet. Zo kan ze niet graven (dat kan ze op andere plekken wel hoor!) en nu is het prima! Kwestie van wat dingen veranderen in het hok, iets ervoor zetten en eventueel plaats e.d. veranderen.