wij 2 dagen aan gekeken en toen naar de da gegaan, hij voelde een bobbel in zijn buik maar verder niks, dus antibiotica gegeven en pijnstillers kregen wij mee, als het niet beter ging moesten we zondags terugkomen.
maar het ging vandaag zo slecht hij lag alleen maar en at niet eens ze sla meer, dus nam ik een verstandige beslissing,
ik had het er erg moeilijk mee.dus op naar de da weer en helaas kreeg die een prikje,
hij kreeg eerst een kalmeeringsprikje en dat was al genoeg voor hem ze hartje stopte al met kloppen zo ziek was die,en daarna ze defenitieve spuitje,
hij had een gezwel in ze buik nog groter dan een knikker, en het was uitgezaaid naar ze longen vandaar dat ademen,
ik heb hem lekker begraven in het bos, op een rustig plekje,
joepie(jaa leuke naam he) zal je nooit vergeten! hij was 5 jaar geworden
