zal het even uitleggen: ik heb een duitse herderreu van nu 1,5 jaar. tot vorige maand woonde ik met de hond nog bij mijn ouders. heeft daar met nog 2 andere reuen gezeten en is daar ook flink verpest. Hij blafte en sloopte de hele dag door. kon buiten niet los lopen omdat hij alles wat beweegt achterna gaat en er gewoon vandoor gaat en valt aan de lijn uit naar andere honden. hij was gewoon niet goed onder de duim te krijgen. nu wonen we sinds een maand op ons zelf en hij is een stuk rustiger geworden. hij sloopt en blaft niet meer. (tot nog toe, hoop dat dat ook blijft). en we gaan prive les krijgen om de problemen op te lossen. nu werd ik gisteren gebeld door de baas van m'n moeder met de vraag of ik een pup van hem wilde hebben. het is een sharpei pup, een reutje van 11 weken oud. ze willen er een goed tehuis voor hebben dus mocht hem zo hebben. ik wilde altijd al een sharpei maar dat kan niet omdat ze zo duur zijn (rond de 1200 euro). heb er lang over na gedacht en ben tot de conclusie gekomen dat het nu niet het juiste moment is. mijn hond is aan het puberen, nog niet onder de duim, nog aan het wennen thuis om alleen te zijn en ben gewoon bang dat hij terug valt in z'n oude gedrag. daarnaast een hele grote kans dat de pup het gedrag over gaat nemen. werkelijk een gemiste kans maar heb de pup afgezegd. nu krijg ik van iedereen te horen dat het een gemiste kans is en ze vinden het raar dat ik het niet gedaan heb. mijn gevoel zei nemen die pup maar mijn verstand zei van niet. heb ik nu de juiste keuze gemaakt?