
Mijn hond is sinds een jaartje "medisch wondertje" en ik vroeg me
af of er meer bokkers zijn met een medisch wonder in huis.
Ik zal beginnen met het verhaal over de mijne:
Dit...

... is Levi.
19 Januari 2007 nam ik haar mee naar stal. Toen ik klaar was met mijn paard en naar de auto liep,
kwam er een man bij de stal. Hij vertelde mij dat hij een hond had aangereden, zwart / wit hondje die
na de aanrijding was weggerend.
Dat was dus Levi en ik ben meteen gaan zoeken. Lange tijd geen reactie op roepen en fluiten. Ik ben
het dorp wel 10 keer doorgekomen en vervolgens weer naar stal gegaan. Daar nog even rondgekeken
en haar uiteindelijk gevonden in het land van de buurman. Ik haalde haar aan en tilde haar over het hek,
wat onwijs eng was aangezien ik niet wist wat ze had. Op stal zette ik haar neer en begon alles te controleren.
Schouders, ribben, heupen en pootjes reageerde ze niet op. Toen het hoofd, ze gilde het uit zodra ik er maar
naar wees. Direct de dierenarts gebeld en heengereden. Zij dachten aan een kneuzing in haar nek en gaven
haar pijnstillers.
Ik heb Levi mee naar huis genomen en een paar dagen aangekeken. Het werd alleen maar erger en ze gilde
keer op keer de buurt bij elkaar. Na een paar dagen ben ik weer naar de DA gegaan en heb foto's van d'r
nek laten maken: de eerste twee nekwervels waren kapot en gedeeltelijk verbrijzeld.
Ik kon niet stoppen met huilen en dacht alleen maar aan mijn arme lieverd. De DA gaf me 3 keuzes:
- Inslapen (No Way)
- Operatie in Utrecht (hij durfde het zelf niet aan) á 2500 euro.
- Nekband laten maken bij een ziekenhuis, maar dan moest ik een aantal dagen wachten.
Ik heb gekozen voor de nekband. Ik wilde haar een kans geven en als ik zekerheid kreeg met die
operatie had ik dat gedaan. Maar de DA gaf dat niet zo veel kans van slagen en dan vind ik
2500 euro wel heel veel. Ik zou Levi meenemen naar het ziekenhuis. Maar 's avonds werd haar
pijn zo erg dat ik de DA op heb gebeld; een spuit of nú iets verzinnen. Hij zei dat ik naar de praktijk
moest komen en een handdoek mee moest nemen. De handdoek hebben we dubbelgevouwen om
haar nek gedaan en daar een softcast omheen.
Daar heeft ze twee maand mee gelopen en sindsdien is ze weer helemaal de oude!!

Ze is door een diep dal gegaan en als ze een jaar of 10 was geweest had ik haar de pijn bespaard
en in laten slapen. Maar ze was net 1 jaar oud en sterk genoeg om er doorheen te komen.
Ik ben heel trots op mijn vriendinnetje en de DA net zo. Die heeft foto's van haar gemaakt voor in
het dossier omdat het zo goed is afgelopen tegen zijn verwachtingen in!
Dit was mijn (lange) verhaal over mijn medische wondertje en ben benieuwd of er meer bokkers zijn
met een medisch wondertje in huis.
Bring it on!
