Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-08 14:47

hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-08 14:47

Hoi,

Hoe gaan jullie om met het laten inslapen van je diertje?
Ik moet zeer waarschijnlijk mijn kat laten inslapen (binnenkort).

Maar de gedachte eraan, maar mij al kapot.

Groetjes
Mirjam

**Geplaatst**: 01-02-08 14:50

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 14:50

ik zou niet weten hoe ik er nu mee om zou gaan... ik denk dat er een stukje sterft bij mij van binnen want mijn dieren zijn mijn allesjes..

ik weet nog vroeger dat mijn kat bijna was dood gebeten door een hond.. bij de dierenarts is die kat gestorven.. ik was ontroostbaar. daarom hadden mijn ouders me een nieuwe kat gegeven..

**Geplaatst**: 01-02-08 14:52

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 14:52

ik heb mijn hond 8 jaar geleden op mijn eigen verjaardag naar de DA gebracht..
Dit was heel moeilijk maar je moet aan het dier denken "kan het beestje nog vreugdevol leven" als het antwoord hierop "nee" is dan moet jij die keuze maken hoe moeilijk dat dat ook is.
ik heb 3 wkn met hoofdpijn gelopen en had het er erg zwaar mee maar voor het beestje was het beter en na een tijdje kom je er ook wel overheen...

sterkte..

**Geplaatst**: 01-02-08 14:54

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 14:54

Ik heb gisteren mijn poes in moeten laten slapen. Het deed en doet nog steeds pijn. Maar het kon niet meer en dit was het beste. De mooie herinneringen en foto's maken gelukkig een hoop goed. Maar het voelt wel heel leeg, ik ben toch met haar opgegroeid.

Sterkte...

Hier het verhaal:

Nou nu dan het verhaal over Miloutje.
Ik moest (en Dorien haar tweelingbroer) en zou mee naar de dierenarts. Gelukkig waren we de enige. Dat vond ik wel prettig want dan zit je niet met een mauwende poes tussen de andere mensen, terwijl je weet dat dit haar laatste minuten zijn.
Milou was verder nog helemaal gezond en had nog lekker gegeten die avond. De enige ouderdomskwaal waar ze last van had was dat ze een stuk dunner was. Maar de reden waarom we haar dus in moesten laten slapen was omdat ze al een tijd last had van borstkanker. Haar tepels zaten vol tumoren. Als die open zouden gaan was het einde verhaal. Voor het weekend was dat het geval, maar na het weekend was het gaan ontsteken en de pus kwam er uit. Het was dus nu echt het einde voor haar. Gelukkig hebben we een superlieve dierenarts die ons weer heel netjes te woord heeft gestaan. Eerst kreeg ze dus een slaapprik, in onze armen is ze in slaap gevallen. Toen ze onder zeil was kwam de dierenarts weer terug. Ja en toen kwam de die enge roze spuit. Bewegingen heeft ze tijdens het spuiten niet meer gemaakt. Het was al snel over.

Ze is dus verder pijnloos haar eeuwige slaap in gegaan. Ik wilde haar graag meenemen om te begraven, maar omdat de grond veels te nat was zou je haar in een soort van diepe plas moeten leggen. En dat wilde ik haar gewoon niet aandoen. We hebben haar dus daar gelaten. Natuurlijk heb ik gehuild en afgelopen nacht heb ik ook een paar keer aan haar moeten denken. Het voelt als een opluchting maar ook een leegte.

Milous moeder was een van de eerste katten van mijn moeder. Haar moeder was een siamees en Milou is dus samen met haar broer bij ons geboren en opgegroeid. Miliu heeft 4 nesten gehad met in totaal 21 kinderen. We hebben nog een zoon van haar en ook in de straat wonen nog twee kinderen van haar. Milous broer is in de loop der jaren ergens anders gaan wonen omdat hij de kittens van Milou niet aankon. Iedere bevalling liep hij weer weg. Hij heeft bij iemand anders een goed leven gehad, maar is helaas een paar jaar geleden al overleden aan een gesprongen aorta.

Heb gisteren mijn moeder gevraagd om nog wat foto's. Die komen uiteraard in lijstjes op mijn kamer te staan.
Milou is dus 16,5 geworden.

Als kitten met haar moeder en broer.
Afbeelding

Laatst bijgewerkt door Lous op 01-02-08 15:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-02-08 15:03

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 15:03

Eind 2006 heb ik afscheid moeten nemen van mijn 2 kanjers. Bobbie mijn kleinste hond is bijna 16 geworden . Ik kon er mee lezen en schrijven. Dingo is 11 geworden. Ik dacht er wel eens over na hoe moeilijk ik het zou vinden om de keus te moeten nemen om ze in te laten slapen. Bij Dingo kwam ik net thuis uit mijn werk. Honden stonden te kwispelen achter de duer niets aan de hand. Ik loop naar de keuken en hoor binnen hoop herrie. Ga gauw kijken en zie Dingo op de grond liggen. Op t moment dat ik m aai gaat hij twee tellen heel hard huilen( echt een oerkreet, ging door merg en been) en laat hij zijn plas lopen. Toen was t over. Hij had een geklapt bloedvat en volgens de da geen pijn gehad doordat ze in shock raken.

De oudste Bobbie heeft hier echt een tik van meegekregen. Hij kon niet meer alleen zijn en zat als hij even alleen was tegen een deur te janken. We zijn eind dec 2006 naar onze caravan gegaan. Even er tussen uit. Ondertussen een pup erbij genomen en bob bloeide weer beetje op. De nacht van 30dec word ik wakker omdat er iemand in de caravan heeft gepoept. Aangezien de pup in de bench zat moest dat bobbie zijn. Ik heb nog beetje gefoeterd en heb bob even naar buiten gelaten en ben de boel schoon gaan maken.Alles weer schoon en toen Bob gaan roepen maar hij kwam niet. Gauw iets warm's aan gedaan en bob gaan zoeken. Hij ging wel vaker wat te eten pikken bij de paardenstallen dus verwachte m daar wel te vinden. Maar niets.... mijn man ondertussen ook uit bed en me helepen zoeken. Die lipe net de ander kant op als ik en daar lag bob. Als t zonnetje zou schijnen lag hij heerlijk te zonnen. Maar helaas t was midden in de nacht en hij lag dus in shock op de grond. Ik voelde gelijk al dat t foute boel was. Mijn man is snel met m naar een da gegaan en daar bleek dat er bloed in de buik holte zat. Er waren 3 optie's niets doen en hopen dat t bloeden zou stoppen. Stopt t niet dan zou hij wel veel pijn krijgen en dat had hij nu niet. Optie 2 was gelijk opereren maar eigenlijk had dat geen kans van slagen. Optie 3 hem in latemn slapen. Voor ons was er geen andere keus dan m te laten gaan. Hij was bijna 16 en had de laatste dage nog heerlijk door de bossen gerent, gesleept met stokken en nog lekker moge ngenieten op zijn oude dag. Het was echt mijn maatje maar t was goed zo.

Wij hebben dus nooit echt de keus moeten maken om m in te laten slapen. Ik hoop dat als mijn dieren die ik nu heb oud zijn en wat gaan mankeren dat ik reeel kan blijven . Ik zou ze nooit willen laten lijden omdat ik niet voor hun kan beslissen dat t zo niet meer kan. Maar ik voel met je mee hoor... Heel veel sterkte met je eventuele beslissing( ik zit hier nu te janken terwijl ik dit zit t e tikken en t is toch al weer tijdje geleden. Maar t blijven toch je maatjes waar je afscheid van moet nemen.

sterkte!

**Geplaatst**: 01-02-08 15:05

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 15:05

ik heb 5 jr geleden mijn 17 jr oude pers in moeten laten slapen.
ze was al doof en beetje blind Huilen

en ineens ging ze rondjes lopen,ze viel van de trap en dat was echt het sein dat het afgelopen was
maar voor een pers is 17 behoorlijk oud Knipoog

het ging heel snel bij de DA ze heeft 1 prik gehad en was gelijk weg.
volgens hem was ze binnen 2 dagen zelf overleden.

poesje was helemal op Verdrietig

maar ze heeft een mooi leven gehad.
ik heb er wel verdriet van gehad maar weet dat ze erg oud geworden is en heb daar vrede mee.

sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 01-02-08 15:10

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 15:10

ik wil er helemaal niet aan denken,maar mijn poezenvriendinnetje die ik nu al 17 jaar bij me heb haalt deze zomer waarschijnlijk ook niet meer Verdrietig

ze is al een keer geopereerd aan melkkliertumoren,maar ze komen weer terug.
nog een keer opereren is wel een optie,maar de vorige keer moesten ze haar ook terughalen omdat ze bij het einde van de operatie een hartstilstand kreeg....dus heb ik zo'n idee dat dit de laatste peridoe voor haar word..maar oh wat hoop ik dat ze nog een zomer mee mag maken want ze is zo gek op de zon!!!

ben al eerder wat dieren verloren onder andere een paard en andere katten en hond .
en het voelt voor mij alsof ik mezelf dan echt totaal kwijt ben.
het is een stukje van je leven wat er dan niet meer is he?
je dagelijkse zorg voor je dieren is dan in 1 klap totaal weg.... Huilen

dagelijkse dingetjes als even knuffelen als je uit je werk komt of savonds gezellig samen op de bank hangen is dan weg.
vooral het wennen daaraan is echt vreselijk moeilijk.
heb ook echt dat ik me dan een dag of wat ziek meld van mijn werk, dat moet ik dan echt verwerken

wat ik wel weet bij deze poes is dat ik haar na haar sterven laat cremeren,dat heb ik met de andere poezen ook gedaan.
ook maak ik nu zo vaak mogelijk foto's en filmpjes om toch een aandenken te hebben.

mag ik vragen wat er met je kat is?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-08 20:41

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-08 20:41

mijn kat is gewoon óp' hij is blind,doof, heeft suikerziekte en vorige keer is hij al 1 keer terug-gekomen, maar nu waarschijnlijk niet... (hij is inmiddels 17 jaar)

**Geplaatst**: 01-02-08 20:43

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 20:43

Ik meot misschien mijn cavia in laten slapen, ben er kapot van, zit nu al de hele middag te huilen met dat beestje op mijn schoot...

**Geplaatst**: 01-02-08 20:45

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 20:45

ik werd echt helemaal gek toen mijn kat was overleden (niet ingeslapen, maar door een auto aangereden), ik heb dus ook geen afscheid kunnen nemen van hem.. zo verschrikkelijk vond ik het, ik ben erg lang heel erg overstuur geweest. we hebben onze lieve schat laten cremeren en de urn staat tot op de dag van vandaag bij ons in de kamer. ik heb ook een keer meegemaakt dat mijn hond werd ingeslapen, dat weet ik zelf niet meer maar naar verhalen van mijn ouders, weet ik dat ik verschrikkelijk lang overstuur ben geweest.
de liefde voor mijn dieren is oneindig!
veel sterkte

**Geplaatst**: 01-02-08 20:48

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 01-02-08 20:48

Ook ik heb helaas ervaring hiermee. 1 keer pony en 3 keer bij mn kat. En iedere keer blijft het k** en ben ik er minstens een paar dagen flink ziek van. Echt alleen maar janken de hele dag.
Het enige wat me troost is dat alle 4 zelf hebben aangegeven niet meer te willen (niet meer eten en drinken, terugtrekken etc.) maar het gemis blijft erg groot. Ik heb ook alle katten zelf begraven in het bos om het zeg maar zelf "af te sluiten".

**Geplaatst**: 02-02-08 16:37

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 02-02-08 16:37

Bedenk dat het laatste wat je uit liefde voor je dier kunt doen, het loslaten is als dat moet.

Ik heb ook al een aantal dieren moeten laten gaan. Van allemaal lijst ik een mooie foto in, houd ik iets persoonlijks (paardenharen van de staart, hondenhalsbandje+penning) wat ik daarbij hang. Ik schrijf het verdriet van me af, praat soms gewoon naar boven tegen ze (kan mij het schelen of iemand dat stom vindt Knipoog

) als ik ze mis. En grappig genoeg, van mijn oude pony heb ik soms het gevoel dat ze er nog gewoon is.... In dingen die me ineens aan haar herinneren, in dingen die speciaal bij haar hoorden en dan ineens weer langskomen (een bepaalde lichtval in de herfst, een liedje op de radio waar ik shows op reed, enzovoort).

Niet uit eigenbelang uitstellen, en daarna vooral je verdriet niet inhouden. Beter één week keihard alleen maar janken en dan weer een beetje opkrabbelen, dan het een jaar lang inslikken en het eigenlijk niet goed kunnen verwerken. Puur, zuiver en oprecht rouwen is een kunst die je moet leren, maar het is, en dat klinkt raar, ondanks het verdriet ook een heel mooi proces. Leer ervan, ga het niet uit de weg, het hoort bij het leven...

Veel sterkte, het klinkt alsof je kat een prachtig leven bij je heeft gehad, wees daar ook maar blij mee en trots op!

"Beter iets moois weer te verliezen, dan het nooit te hebben gehad."

**Geplaatst**: 02-02-08 20:19

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 02-02-08 20:19

31 december heb ik mijn poes in laten slapen....

ze was er al dik 1,5 jaar toen ik geboren werd dus ze was al aardig oud(bijna 20 jaar )

ik weet dat ik de juiste keuze heb gemaakt,ze was gewoon op.
ze heeft nu eindelijk de rust....dat is voor mij al genoeg..

ik ben er nog niet helemaal overheen maar dat gebeurt wel met de tijd...

**Geplaatst**: 02-02-08 23:02

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 02-02-08 23:02

Een paar jaar geleden heb ik mijn hond in laten slapen. Hij was al ongeveer drie maanden aan het kwakkelen met zijn gezondheid. Het ging steeds slechter met hem, hij kon niet meer zelf opstaan en lopen ging ook steeds slechter. Toen ik hem 's avonds op de bank zag liggen wist ik dat het voor hem ook over was, dat hij het goed vond zo.

De dag erop naar de VA en hem in laten slapen. Toen ik het leven uit hem was zag trekken voelde ik me opgelucht voor hem omdat het over was, dat hij niet meer hoefde te lijden. Daarna heb ik hem nog vreselijk gemist, maar ja dat weet je met een dier, die overleef je hoogstwaarschijnlijk.

Gelukkig hadden we een maand later alweer een ook erg lieve hond terug die ons verdriet heeft verzacht. Nu kan ik met een glimlach terug denken aan onze Ko en ben ik blij dat hij mijn hondje is geweest.

**Geplaatst**: 03-02-08 15:04

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 03-02-08 15:04

Afgelopen woensdag was het een jaar geleden dat ik mijn hond in heb moeten laten slapen. Ik ben de hele week van slag geweest.
Het is ook allemaal op n hele rare manier gegaan.
Als je meer wil weten wil ik het wel vertellen, maar dat hoor ik wel.

**Geplaatst**: 03-02-08 15:05

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 03-02-08 15:05

Op je af laten komen; er zijn geen regels voor hoe je met rouw om moet gaan, dat beleeft een ieder heel persoonlijk. Durf in ieder geval je emoties te uiten, dat is wel belangrijk.

**Geplaatst**: 04-02-08 12:54

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 04-02-08 12:54

Iedereen gaat er anders mee om. En dat mag ook. Misschien heb je er iets aan zoals ik het voel en doe.
Ik betrek het altijd op mezelf. Of ik nog zo zou willen leven en als ik daar Nee op moet antwoorden, mag ik dat ook niet meer van m'n maatje vragen. Houden van is ook laten gaan, denk ik dan altijd. Het verdriet is er voor mij trouwens niet minder om. Ik vraag me dan altijd af waarom ik toch zo dom ben om altijd weer aan beesten te beginnen; ik heb er heel veel verdriet van als ze dood gaan en als ik tijd van leven heb, zal ik dat nog heel vaak meemaken. Maar zonder al die vierpotigen om me heen, ben ik echt diep ongelukkig.
Wat ik vaak het ergste vind is het onbegrip van mensen; velen begrijpen niet dat je van een huisdier net zoveel kunt houden als van een mens en ze dus ook net zo erg kunt missen. Ik heb al een beetje levenservaring en heb beide meegemaakt. De vraag "Neem je ook weer een nieuwe", is wel de meest respectloze. Alsof je hem/haar zo inruilt of vervangen kunt.......

Veel sterkte toegewenst.

**Geplaatst**: 04-02-08 18:47

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 04-02-08 18:47

Ik heb mijn hond in oktober in laten slapen en ben er vooral van te voren, echt beroerd van geweest. Vond de beslissing zo moeilijk. De weken daarna was het zó stil in huis, en ondanks dat er van te voren heel duidelijk was dat er geen nieuwe hond kwam, zaten mijn ouders toch weer na een hondje te zoeken. Na 7,5 week was er weer een pup in huis, geboren op de sterfdag van mijn hond en dat was toch een beetje een bevestiging van het is goed zo. En die pup heeft alle stilte doorbroken en iedereen met zijn verdriet geholpen heeft Lachen

Al mis ik mijn maatje nog steeds heel erg, ik ben heel blij dat er weer een hond is.

**Geplaatst**: 05-02-08 09:36

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 05-02-08 09:36

ik heb een heel stuk uit het boek communicatie met dieren voor je over rouwverwerking bij dieren, als je interesse hebt zal ik het je wel even mailen, stuur me maar een mailadres.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-02-08 13:19

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-02-08 13:19

ik zal het vanavond weten, om 16 uur laten we dodo inslapen.

**Geplaatst**: 05-02-08 13:27

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 05-02-08 13:27

sterkte vanavond!
al is hij zo oud de beslissing dat het genoeg is geweest is nooit leuk, ik weet hoe je je voelt heb ook net een oudje van bijna 19 laten inslapen.
De enige troost die je hebt is dat je kattenvriendje nu in ieder geval niet meer lijdt, blijf lekker bij hem op de laatste moeilijke ogenblikken en zeg tegen hem dat het goed is en dat hij mag gaan. En janken mag hoor! dat maakt je alleen maar menselijk.

**Geplaatst**: 07-02-08 00:48

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 07-02-08 00:48

Heel veel sterkte Ach gut

19 december hebben we onze lieve Poei in moeten laten slapen. Onze alles... In juli is er nierfalen bij hem geconstateerd, we hebben helaas nog maar een half jaartje van hem kunnen genieten ondaks het dieet en alles wat we geprobeerd hebben.
De gedachte beangstigde mij enorm, toch voelde het op het moment dat we de keuze hebben moeten maken goed, we wisten dat we er goed aan deden want hij ging ineens heel hard achteruit, werd zwak in de achterhand en bleef afvallen. Het neemt het verdriet niet weg, maar de gedachte dat we alles voor hem gedaan hebben en dat hij een heerlijk leven bij ons heeft gehad doet ons heel goed. Ook wij hebben Poei laten cremeren bij een huisdierencrematorium en hij heeft een mooi plekje gekregen.

Je hebt een moedige keuze gemaakt en aan je lieve poes gedacht, sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 07-02-08 08:16

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 07-02-08 08:16

Kapi_Dust schreef:
ik zal het vanavond weten, om 16 uur laten we dodo inslapen.

veel sterkte met het verlies van je maatje....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-02-08 09:45

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-02-08 09:45

ik heb dinsdag mijn mannetje (Dodo) laten inslapen.
Het was genoeg geweest, hij heeft meer dan genoeg gevochten.
Alleen zelfs tegen de slaapspuit bleef hij iets vechten, maar de da heeft het heel netjes gedaan en mijn angst is ook deels weg.

Mijn katje ging vroeger aan een keycord naar de dierenarts en de laatste 2 keer alleen in reismand (terwijl die die altijd sloopte) zo ziek was hij al.
[BB] kat met suiker bijna overleden <- staat mijn verhaal van 2weken ervoor in.

Ik heb nog 2 weken extra van hem mogen genieten.
En ik heb nu de gedachten dat hij weer lekker met zijn broertje (die 8 jaar ervoor is aangereden en ingeslapen) kan spelen.
Het rare was alleen wel, dinsdag op woensdag nacht heb ik gedroomd over dat die 2 aan het spelen waren, het leek zo echt haast eng. Maar ik heb er rust mee.

**Geplaatst**: 07-02-08 10:52

Re: hoe omgaan met in laten slapen van je maatje?

Geplaatst: 07-02-08 10:52

als jij er rust mee hebt, heeft hij er ook rust mee. Dieren voelen heel goed aan hoe hun baasje over ze denkt. Het is de juiste beslissing geweest. Het kan heel goed dat hij weer lekker met zn broertje aan het spelen was en dat je droom echt was, er is meer tussen hemel en aarde!
Ik heb nog steeds dat stuk uit het boek voor je als je interesse hebt.