Geplaatst Mijn moeder is diegene die het meeste thuis is, en dus vaak bij hem is, ze gaat er niet mee wandelen (want dat durft ze niet
) maar hij kan natuurlijk ten alle tijde in de tuin terecht, hoewel hij meestal liever onderste boven op de bank ligt 
, hij is ook heel beschermend naar haar toe. Op mijn vader is hij knettergek, die laat hem dan ook eigenlijk altijd uit (3x per dag). Mijn broertje vindt hij ook geweldig, want die gaat vaak met hem fietsen of extra wandelen in het bos of met hem spelen. Zelf laat ik hem ook afentoe uit, hij mag soms mee naar de paarden en ik neem hem wel eens mee naar wedstrijden of andere gelegenheden. Maar wat hij nou al sinds een tijdje doet, en dat vooral tegen mij, is grommen. Normaal wilt dat dus zeggen dat ik hem niet mag aaien e.d./dominantie, maakt niks uit waar, wanneer of hoe hij gromt en soms nog flink ook, bijten heeft hij nog nooit gedaan. Maar als ik hem toch gewoon aai, op zijn lekkere plaatsen, dan gromt en piept hij van genot tegelijk!, als hij me aan ziet komen gromt hij en zwaait met de staart tegelijk!, als ik hem aai en wegloop kijkt hij me na van ja hè waarom ga je nou weg, als ik thuis kom, rent hij vaak naar me toe om me te begroeten, als ik hem vraag of hij mee wil gaan wandelen, staat hij als eerste buiten om maar mee te mogen, als ik vraag of hij wil gaan zitten doet hij dat. Als ik naar hem roep, wacht ik tot hij bij me is en ik ga niet naar hem toe (ten teken van dominatie), hij komt dan wel,zij het langzaam, naar me toe.
Ik heb hem nooit wat gedaan, maar begrijp dat ik waarschijnlijk het minste met hem doe. Maar wat ik niet begrijp is zijn tegenstrijdigheid in het grommen/kwispelen tegelijk, die hint begrijp ik niet helemaal
Jullie misschien wel? 
. Als ik het goed heb, noem je dit conflictgedrag; ambivalent conflictgedrag om precies te zijn. Het dier twijfelt tussen twee dingen. Je kunt het vergelijken met het gedrag van wolven: als die twijfelen tussen vechten of vluchten, dan gaan ze dreigen. 
, maar hier heb je natuurlijk niet zoveel aan. Ik raad je inderdaad aan om op cursus te gaan, ik denk dat ze je daar het beste kunnen helpen. Wij hebben ook een vrij grote hond die het in het begin bij mij ook deed. Volgens mijn vader kwam het omdat ik veel op mijn knieën bij haar ging zitten. Daardoor zat ik ongeveer op haar hoogte en zag ze mij als concurrent die ze wel eventjes aan kon 
. En we hadden nog een trucje maar daar mag je me niet om uitlachen 
. Alleen kan het wel zijn dat hij gaat happen naar het water (of naar het pistooltje..)
